Zou Jan Peter Balkenende tegen Willem-Alexander, vlak voordat deze naar Afrika vertrok om de top van de Afrikaanse Unie bij te wonen, in een koddige bui gezegd hebben: “als jincontinent ben, moet jover poep praten”, en dat WimLex dat begrepen heeft als: ‘als je in dat continent bent, moet je over poep praten’?
Ik kan me anders niet voorstellen waarom onze anders zo beschaafde kroonprins in Sharm el-Sheikh, waar overigens nog wel eens stront aan de knikker is, maar dat terzijde, heeft opgeroepen om het taboe op menselijke uitwerpselen te doorbreken. Niettemin: hij heeft het gedaan, en gelijk heeft-ie natuurlijk. Hondenpoep is vies en daar wil ik het verder ook niet over hebben, gadverdarrie nog aan toe, maar wat gaat er nu boven een heerlijk potje schijten, faxen uit Darmstadt of een biels uit je rug drukken?
Na het vernemen van het goede nieuws heb ik mij direct op het toilet vervoegd, alwaar ik met ijzeren precisie een volmaakte C produceerde, waarover ik een volgende keer, met permissie van de kroonprins, graag nog wat verder zal uitweiden.
Ook in Afrika moet het een dolle boel zijn geweest. Willem-Alexander had voor alle leiders een wc-pot meegenomen (‘om jullie te ontlasten’), en hij prees allen die zich met dat gevaarte op de foto lieten zetten, ook al begrepen sommigen niet hoe dat doortrekken nou precies werkte, zo midden in de woestijn.
Tsja, ze hadden het natuurlijk ook over Zimbabwe kunnen hebben, of over de noodzaak van voedsel om überhaupt te kunnen poepen. Maar vandaag hadden ze het over sanitatie, want 2008 is door de VN uitgeroepen tot het Internationale Jaar van de Sanitatie. Van Willem-Alexander mogen we het nu gewoon een schijtjaar noemen.
Interessant werd het pas echt toen Prins Poep uit de doeken deed hoe sanitatie zichzelf terugbetaalt. ‘Elke dollar die u investeert genereert 9 dollar aan productieve activiteit’, zei hij. Zoiets laat ik me geen twee keer vertellen. Ik zette een flinke pot koffie, vertrok naar het dichtstbijzijnde café, waar uiteraard net de sigaret ten grave werd gedragen (een roquiem), slikte nog wat laxeermiddelen en meldde mij vervolgens op het station, waar ik voor 50 eurocent mijn behoefte kon doen. Ik kan u verzekeren, en ik kan er dankzij de kroonprins wederom ongegeneerd over praten, dat er een bijzonder productieve activiteit op gang kwam.
En nu heb ik volgens mijn eigen berekeningen dus ongeveer 4 euro 50 verdiend. Dat is kennelijk het geheim: nooit meer ergens gaan poepen waar het gratis is. Dat zal nog wennen worden, want thuis niet kunnen poepen, dat is ongeveer hetzelfde als niet kunnen roken in de horeca.
