Tag: voetbal

Nigel

Zo langzamerhand is iedereen het er links en rechts wel over eens dat Nigel de Jong een tamelijk extreem rechterbeen heeft. Nu de schade bij de tegenstanders geraamd wordt op twee gebroken benen, een doorkliefd borstbeen en ettelijke ziekenhuisbezoeken heeft bondscoach Bert van Marwijk moeten besluiten zijn gedoogsteun voor de middenvelder van Manchester City in te trekken.

Niet alle leden van de door blessures tot 21 man gedecimeerde selectie van het Nederlands Elftal waren het met die beslissing eens. Twee dissidenten, onder wie Klaas ‘Wat kun jij toch goed Koppejan’ Huntelaar, zeggen nog altijd grote zorgen te hebben omtrent de stabiliteit van een elftal zonder De Jong. Maatschappelijke onrust is volgens hen niet uit te sluiten.

Op een emotionele bijeenkomst in Hoenderloo werd afgelopen weekend de stemming onder de (oud-)internationals gepeild. ’s Ochtends verklaarde een tot tranen toe geroerde Van Marwijk in het bomvolle perscentrum: ‘Ik houd van dit elftal en ik geloof in dit elftal’. Later kwamen diverse kritische oudgedienden aan het woord. Verdediger Ernst Faber verwoordde de angst van de tegenstanders als volgt: ‘Doe dit de spelers in het elftal niet aan, doe dit het elftal niet aan, doe dit het land niet aan.’

Aan het eind van de dag volgde een chaotische stemming, waarbij voorzitter Jaap Uilenberg de controle even dreigde te verliezen (“Vindt u Nigel de Jong een meedogenloze schopper? Trek dan een gele kaart. Vindt u dat het wel meevalt? Steek dan uw rode kaart omhoog.”). Uiteindelijk stemde ruim tweederde vóór de verbanning van De Jong door een bal in het mandje te deponeren.

Nigel de Jong heeft altijd aangegeven pal te staan voor de vrijheid van beningsuiting. Volgens hem zijn er grote groepen spelers die al jaren aanslagen op hun ledematen moeten verduren, maar gewoon doorvoetballen. “Ik ga daar in mijn acties geen rekening mee houden. Dat zij er niet tegen kunnen, is hun probleem, maar ik heb gewoon recht op mijn eigen sliding. Als die je niet bevalt, ga je maar terug naar de tribune.”

Bij herhaling heeft De Jong ook aangegeven dat hij broze botten als een groot gevaar voor de samenleving beschouwt. “Daarom pleit ik ook voor een subsidie op calcium, ook wel een bottenbonus.”

Voor deze en andere uitspraken staat De Jong momenteel terecht voor de Amsterdamse rechtbank. Op de dag dat zijn verbanning uit het Nederlands Elftal een feit werd, deed de verdachte er in het beklaagdenbankje wijselijk het zwijgen toe.

Felicitaties

Gefeliciteerd, een stukje voor u, opdat de maand juli niet in het archief ontbreke, hetgeen ongepast zou zijn voor deze jubelmaand, waarin immers heel wat te vieren viel.

Allereerst was daar het Nederlands Elftal, dat door gans het volk – dat wil zeggen: er was plek voor 250.000, boze tongen beweren dat er 1,4 miljoen waren, maar de organisatie houdt het veiligheidshalve op 400.000 – gefeliciteerd met het niet winnen van het wereldkampioenschap voetbal. Geheel in de stijl van de finale en de rest van het toernooi een uitermate sportieve geste van de Nederlanders, aangezien de Spanjaarden het succes economisch veel harder nodig hadden.

De festiviteiten vonden, toevallig of niet, plaats op mijn verjaardag. Daarmee schonk de KNVB mij een bijzonder cadeau: gefeliciteerd met een nephuldiging.

Dat was allemaal half juli, het sportieve zwaartepunt van het jaar, maar toen moest, komkommertijd of niet, het politieke felicitatieseizoen nog goed en wel aanbreken. Geert Wilders nam er een flink voorschot op door Nederland, amper een week na het succesvolle WK, opnieuw te feliciteren, ditmaal met het mislukken van de Paars-plus-onderhandelingen. Hij was niet zomaar blij dat het dreigende onheil was afgewend, nee, hij feliciteerde de mensen er zelfs mee. Gefeliciteerd met een mislukte formatie.

Dat zal Nicolas Sarkozy geïnspireerd hebben. Hoewel de wijze waarop Les Bleus zich in Zuid-Afrika belachelijk hebben gemaakt op zich een felicitatie waard is (hierbij dan) zal de Franse president nachtenlang gepiekerd hebben over de vraag wie hij toch tijdens deze voor Frankrijk zo dramatisch verlopen felicitatiemaand in het zonnetje zou kunnen zetten. In arren moede en met lood in de schoenen bracht hij in godsnaam dan maar Desi Bouterse zijn gelukwensen over. Gefeliciteerd met een neppresident.

Maar de mooiste felicitaties kwamen toch nog uit onverwachte hoek, en opnieuw zijn wij de gelukkigen: de Taliban feliciteren ons namelijk met ons vertrek uit Afghanistan! Driewerf hoera! Meer in het bijzonder loven zij de moed en standvastigheid van de Partij van de Arbeid, u weet wel, die laffe draaikontenpartij met die joodse leider. De baarden volgen ons nieuws nauwgezet: de grotten rond Tora Bora schijnen vol te hangen met meertalige verkiezingsposters, en 20 februari, de dag waarop Balkenende IV viel, is uitgeroepen tot nationale feestdag waarop alle kalashnikovs buiten worden gezet. Op 1 mei wordt voortaan een rommelmarkt georganiseerd. Gefeliciteerd met een mislukte missie.

Daar heeft Wilders even niet van terug, zo’n islamitisch koekje van eigen, christelijk-joods deeg. Het vurige pleidooi van de Taliban voor een hernieuwde regeringsdeelname van de PvdA zal de koningin toch ook niet onberoerd laten – als Lubbers de boel niet vlot kan trekken ligt het dus voor de hand dat Talibanwoordvoerder Qari Yusuf Ahmadii de volgende informateur wordt.

Het belangrijkst van alles: we zijn weer een gevierd land! Ik feliciteer u nu alvast met de aanstaande nieuwe verkiezingen, na de mislukte van 9 juni.

Vryetydsdeformasie

Dit neem nog net enkele dae en dan wandel die skeidsregter, twee vlagmanne en die vierde beampte met die bal naar die middelkolletjie vir die begin van die stryd om die wêreldbeker sokker, as Bafana Bafana in die geveg arena tree teen die Mexican. Twee-en-twintig sokkerspelers het hul sokkerstewels aangetrek en is deur hul afrigter die groen biljartlap opgestuur. Terwyl hulle hul opwarming doe, praat die sokkerontleders, soos Youri Mulder, die uitstuurtyd vol tot die eerste snerpende fluitsein.

Dit sal weer ’n spannende sake word: watter land triomfeer op 11 Julie? Sal dit wees die Argentyne, met Messi as baas-puntemaker danksy sy kronkellopies? Is dit tog weer die Duitsers wat altyd wen in beseringstyd? Of het die Italianers weer besonder baie profyt van hul onkantlokval?

Miskien het ook ons jongmanne van Oranje ’n kans, ondanks die kwessuur van Robben. As die spangees goed is, kan ouens soos Wesley Snyer, Rafael van die Vaart, Demy de Seeu en Robin van Persië hulle self ontwikkel as die openbaring van die toernooi. En, wie sal dit sê, moontlik selfs Ruud van Nistelrooi as impakspeler. Skryf Nederland nie te vinnig af nie; laat die leeu nie in sy frokkie nie staan!

Dit is intussen gebruiklik dat ondergetekende ’n spesiale kompetisie organiseer tydens die wêreldkampioenskap, en hierdie jaar is geen uitsondering nie. Teendeel: sirca honderd afrigter pynig hierdie week hul brein oor hul sokkerspan wat moet bestaan uit sestien spelers uit sestien verskillende lande. In ander woorde: Sokkerploegbaas 2010 is nou al ’n baie groot sukses, en dit kan nog beter word as jy soos die weerlig na www.sokkerploegbaas.nl gaan.

Ongelukkig het die organisering van Sokkerploegbaas wel ’n paar nadele. Op my werk is ek amper nie meer in staat nie om ’n e-pos te stuur waarin ek ’n woord soos ‘hy’ met ’n lang y skryf. Ek skaar dit onder die noemer ‘vryetydsdeformasie’ maar in die tussentyd het ek wel vrees vir my maandelikse inkomste.

Egter, elkeen afsonderlik nadeel het ook sy voordeel: jy kan straks ’n maand lank sonder straf hy word sonder t skryf.

Supporters

Dit stukje over supporters zou volgens een handvol lezers die het voor de rest verpesten en helemaal niet komen om te lezen geen ‘Supporters’ moeten heten, maar ‘Een handvol relschoppers die het voor de rest verpesten en helemaal niet voor het voetbal komen’, omdat de supporters over wie het gaat, in hun optiek geen supporters zijn maar, juist, een handvol relschoppers die het voor de rest verpesten en helemaal niet voor het voetbal komen.

Ik ben, om het overzichtelijk te houden, geen aanhanger van deze theorie.

Als ik een handvol relschoppers zou zijn die helemaal niet voor het voetbal komt, en u denkt misschien wat een gekke metafoor maar vergelijk het aantal IQ-punten en u piept wel anders, als ik dus een handvol relschoppers zou zijn die helemaal niet voor het voetbal kwam, dan zou ik me door een burgemeester of voetbalbond die een wedstrijd verbiedt of zonder publiek laat spelen in het geheel niet spreekwoordelijk uit het spreekwoordelijke veld laten slaan. Ik kwam dan namelijk niet voor het voetbal maar om te knokken, en dat kan het best buiten het stadion, waar de bakstenen voor het oprapen liggen en de ME’ers als het een beetje meezit ook.

Het is niet meer dan usance, traditie ende folklore waarom die rellen altijd rondom een voetbalwedstrijd plaatsvinden; welbeschouwd is er in het digitale tijdperk geen enkele aanleiding meer nodig om een veldslag te beleggen. Maar als de ongeschreven wetten dan toch voorschrijven dat supportersbloed ritueel geplengd dient te worden rondom een beladen duel op de grasmat, dan zou het besluit om de bekerfinale in tweeën te splitsen natuurlijk alleen maar fantastisch nieuws moeten zijn voor de supporter die ik geen supporter mag noemen.

De werkelijkheid is echter dat het dat niet is: bij wedstrijden waar publiek van de bezoekende partij niet welkom is, vinden geen rellen plaats. Wetenschappelijk onderzoek toont het aan! Dat kan maar één ding betekenen: de hooligans zijn wel degelijk supporters, want als ze niet welkom zijn, zitten ze thuis bij moeder de vrouw met een bord aardappelen op schoot voor de tv.

Of… zouden ze dan werkelijk zo dom zijn dat ze niet begrijpen dat ze ook gewoon kunnen knokken als ze het stadion niet in mogen? Weten ze niet (of verdringen ze) dat er op niet-wedstrijddagen ook wel eens een trein naar Amsterdam rijdt? Denken ze werkelijk dat ze 45 euro voor een kaartje moeten neertellen alvorens ze de politie voor kutwouten mogen uitschelden en hun collega-supporters in elkaar mogen timmeren?

Dat laatste zou dan nog op het begin van beschaving kunnen duiden, maar dan trek ik wel mijn vergelijking met die handvol supporters in.

O ja, binnenkort verkiezingen. Misschien moeten we het uitpubliek daar ook maar eens weren.

H-woord

Het lijkt erop dat de Nederlandse politiek eindelijk bij zinnen is gekomen en nu ook de enige overheidshobby die Geert Wilders altijd vergeet als hij het over bodemloze verkwisting van belastinggeld heeft, eindelijk eens kritisch gaat beschouwen. Als de leden van Vereniging Eigen Huis nu net zo onverwacht redelijk blijken te zijn als die van de ANWB, kan het nog eens iets worden met de afschaffing van die krankzinnige hypotheekrenteaftrek. Ik heb daar overigens een hard hoofd in, maar heb als woningbezitter mijn steentje inmiddels bijgedragen door politiek zeer ongewenste antwoorden te geven in de ledenenquête.

Nu de politiek eindelijk gezwicht is, wordt het hoog tijd dat ook in de voetballerij de discussie over het H-woord weer openlijk gevoerd wordt.

Het H-woord werd ooit geïntroduceerd om startende scheidsrechters op weg te helpen, en was erop gericht om veelal jonge supporters op de voetbalmarkt te betrekken. Duizenden liefhebbers vonden door de jaren heen dankzij het H-woord hun weg naar het stadion, zonder overigens dat hier enige vorm van subsidie voor nodig was.

Niemand weet precies wanneer het H-woord in de voetballerij taboe is verklaard. Boze tongen leggen een verband met de modetrend van de afgelopen twintig jaar, waarin de ultrakorte sportbroekjes vervangen werden door halve tenten. Anderen wijzen op de spellingshervorming van 1995, waarin het H-woord plotseling met een tussen-n geschreven zou moeten worden.

Hoe het ook zij, sinds het H-woord uit de stadions is verbannen, vieren openbare geweldpleging en spreekkoren de boventoon. Inmiddels wordt er iedere week wel een wedstrijd in het betaald voetbal stilgelegd als de supporters het na een onjuiste beslissing gemunt hebben op een verre achterneef van de arbiter, die naar verluidt verwekt is door een dame van dubieus allooi – of wanneer de grensrechter na een vermeend incorrecte waarneming wordt uitgescholden voor iemand met het syndroom van Down die te veel is blootgesteld aan carcinogenen (ook wel het K-woord).

Kortom, het wordt hoog tijd dat het op zijn minst bespreekbaar wordt om vertegenwoordigers van het scheids- en grensrechtersgilde als vanouds weer uit te kunnen maken voor hi-ha-hondelul.

Middeltjes

De wereldvoetbalbond FIFA heeft groot alarm geslagen nu ontdekt is dat spelers een oneerlijk voordeel kunnen krijgen via diverse Afrikaanse middeltjes die op de internationale dopinglijst niet voorkomen maar wel zonder recept af te halen zijn bij de betere inheemse bosjesman.

Het is te hopen dat de FIFA hiermee niet de aftrap heeft gegeven voor een wereldkampioenschap vol paniekvoetbal. De onvermijdelijke zegetocht van de Spanjaarden deze zomer toewijzen aan stimulerende kruidenthee of behekst neushoornurine-extract van Afrikaanse makelij, nu het WK zich toevallig voor het eerst afspeelt op het Afrikaanse continent – dat is net zoiets als suggereren dat Frankrijk Euro2000 won doordat die maffe doelman Fabian Barthez op houten voetbalschoenen al molenwiekend de ene na de andere bal uit zijn doel ranselde, nadat hij maandenlang op een dieet van Vlaamse frites en Hollandse nieuwe had geleefd.

Wat, nu het er zo staat, misschien niet eens zo heel ongeloofwaardig is.

De FIFA mag nog van geluk spreken dat het voetbal de afgelopen decennia niet zo enorm gemondialiseerd en gecommercialiseerd is als sommige andere sporten. Mochten er inderdaad prestatieverhogende plantjes in de Sahara aangetroffen worden, dan is de kans dat die ook naar Europa geëxporteerd worden natuurlijk te verwaarlozen. Andersom hoeft de voetbalbond zich met het WK in Zuid-Afrika niet te bekommeren om eventuele prestatieverhogende stofjes in Braziliaanse koffiebonen of Argentijnse runderen. Er zal niemand zijn die het WK voetbal belangrijk genoeg vindt om dat soort middelen helemaal de oceaan over te vervoeren. In de wielrennerij gaat het uiteindelijk ook alleen in de Tour de France altijd over doping: die epo-druiven groeien nu eenmaal niet buiten de Bourgogne. Alleen bij een sport als curling, waar de internationale en commerciële belangen wél gigantisch zijn, zou de ontdekking van een stofje met het miniemste stimulerende effect ongeacht de geografische locatie direct leiden tot een aardverschuiving in de sport.

We begrijpen nu wel eindelijk hoe het kan dat scharminkels uit de Ethiopische hoogvlakten, die je normaal gesproken geen twee uur te leven meer zou geven, twee uur achter elkaar blijven rennen en daarin ruim 42 kilometer afleggen. Doe een gezonde Hollandse kerel zo’n plantje en de marathon in drie kwartier is binnen handbereik.

Of: geen zo’n Ethiopiër een stel klapschaatsen en verlos ons van die vreselijke Svenergy-onzin. Doe mij maar Haile Energiebreselassie.

Als Albert Heijn vanaf volgend jaar nu eens voetbalplantjes gaat uitdelen in plaats van voetbalplaatjes, dan kan de wereldtitel ons over vier jaar nauwelijks nog ontgaan. Dit jaar zal het helaas nog niet lukken: volgens een betrouwbare medicijnman, die niet met zijn naam in dit stukje wil, is er sinds Jan & Yolanthe-gate nauwelijks te voldoen aan de vraag naar voodoo-poppen van Wesley Sneijder.

Fictie

Als ik bij een uitgeverij zou werken, zou ik het wel weten: die man (ca. 20 jaar, blank, normaal postuur, kaalgeschoren hoofd, last van acne, opvallend wijde pupillen, droeg die bewuste avond een shirt van het merk Lonsdale, witte sneakers van het merk Nike en hield in zijn rechterhand een lege fles van het merk Smirnoff) moeten we hebben. Wat hij daar presteerde op het strand van Hoek van Holland, zwaar onder invloed van drank en drugs, zoals een groot schrijver betaamt, is in één klap Nobelprijswaardig.

Allereerst had hij de scène al meesterlijk naar zijn hand gezet. Een woedende menigte die met schuim op de lippen zonder aanleiding een groep agenten te lijf gaat en alleen maar fanatieker wordt zodra de eerste waarschuwingsschoten gelost worden, is al weinig alledaags. Ook het taalgebruik is wonderschoon: ‘Kankerjoden! Kutwouten!’, roepen de relschoppers.

De poëzie! Die alliteratie! Wat een prachtwoord, ‘kutwouten’!

Maar dan gebeurt het: een van de relschoppers wordt door een politiekogel getroffen. Einde opstand, zou je zeggen: de hooligans zullen zich nu over hun gewonde kameraad ontfermen. Zo niet in dit geval: onze grote literaire belofte komt op het lumineuze idee om zijn maat op te tillen en voor de voeten van de kutwouten te werpen. Kutwouten moeten namelijk gewonden helpen en daardoor zullen ze afgeleid en verzwakt raken.

Zo’n wending maakt literatuur nou zo interessant: de schrijver draait aan de radertjes van het mechanisme van de werkelijkheid, je vraagt je af en toe af of het gebeurde fysiek eigenlijk wel mogelijk is, maar aangezien het fictie is komt de bedenker ermee weg. Het enige wat je ons jonge literaire talent nog zou kunnen verwijten, is dat de vergelijking met Andromeda, die geofferd werd aan het zeemonster Ceto om later weer gered te worden door Perseus, er wat al te dik bovenop ligt. Toch zal iemand als A.F.Th. met de nodige afgunst kennis genomen hebben van deze vondst.

In de echte wereld hangt intussen een zwaard van Damokles boven de hoofden van burgemeester, korpschef en andere eindverantwoordelijken. De autoriteiten hebben immers gefaald, terwijl de relschoppers een vlekkeloos optreden ten beste gaven – hun leider mag dan ook blijven.  Wat mij betreft hebben de autoriteiten inderdaad gefaald door al sinds jaar en dag te beweren dat het maar een paar relschoppers zijn die het voor de grote goedwillende massa verpesten. Als je je politie-inzet op die naïeve inschatting afstemt, kun je inderdaad wel eens in het nauw gedreven worden.

Gelukkig was er ook goed nieuws deze week: het tekort van Feyenoord bedroeg afgelopen seizoen een kleine 17 miljoen euro, en daarin zijn de kosten voor het gedrag van de supporters nog niet eens verwerkt, want die komen merkwaardig genoeg voor rekening van de belastingbetaler. Hier in Haarlem wordt onder de lokale bevolking gecollecteerd om het bestaan van de plaatselijke voetbalvereniging met een week te verlengen; in Rotterdam-Zuid staan ze veel dieper in het rood maar staat het voortbestaan kennelijk geen moment ter discussie.

Ik zou zeggen: opdoeken die handel en de wereld staat er weer een stuk florissanter bij.