Trots op Zero

Weet u het nog? Het was ongeveer een jaar geleden, en onze minister-president zei het: “Laatw totszij opkaar! Die VOC-mentiteit!”

Misschien heeft u de ingeslikte essentie van deze boodschap gemist, maar dit is wat Balkenende zei: “Laten we in dit steeds verder richting afgrond glijdende land waar ik al veel te lang de scepter zwaai toch eindelijk weer eens trots zijn op elkaar! Die VOC-mensen hadden het lang zo slecht nog niet in die tijd!”

De sneue houten klaas die hier appelleerde aan ’s mensen gevoel van trots verspreidde een penetrante geur van stof- en muffigheid, ergens tussen schimmel en spruitjes in. Het pleidooi kon rekenen op een warm onthaal in huizen met koekoeksklokken, en in zaaltjes waar bejaarden zich aan de sherry laven. Toch vreemd dat wanneer Rita Verdonk dezelfde woorden bezigt, de eerste gedachten uitgaan naar bruinhemden en verkoolde lichamen van vluchtelingen.

Trots op Nederland.

Als ik die chagrijnige breedbeeldvullende plofkop van Cipirita ontwaar en het monotone gedrein dat uit haar mond komt beluister, ben ik allesbehalve trots op Nederland. Sterker nog, ik ben überhaupt, ik ga er spontaan Duits van praten, niet trots op Nederland.

Ja, zal Rita’s riposte zijn, dat bewijst alleen maar dat het hard nodig is dat we weer trots worden. Maar nee. Laten we ons eerst maar eens rekenschap geven van het feit dat we in de afgelopen vijf jaar hoegenaamd niets hebben gepresteerd om enig gevoel van trots voor te koesteren, of het moest die 1-0 tegen Slovenië zijn die we toch vast moeten kunnen houden. Het wordt tijd om de waarheid onder ogen te zien, en vooral om enige bescheidenheid te betrachten.

Dus roept u mij maar na:

IK BEN NIET RECHTS!
IK BEN NIET RECHT-DOOR-ZEE!
IK BEN LINKS!

IK BEN NIET TROTS OP NEDERLAND!
IK KOTS OP NEDERLAND!

IK BEN NERGENS TROTS OP!
IK BEN TROTS OP NIKS!
IK BEN TROTS OP ZERO!

Rekensommetjes

Ik ben nooit een ster in rekenen geweest.

Kan iemand mij uitleggen waarom de VVD met Rita Verdonk in de peilingen rond de twintig zetels bungelde en een dag na de breuk op 15 + 27 = 42? Komt dat soms ook weer door de egolutie?

Kan iemand ontcijferen welke vraag Maurice de Hond gesteld heeft waardoor eenderde van de respondenten aangaf op Rita’s nieuwe partij Lijst 620.555 te zullen stemmen als er nu verkiezingen waren geweest? Zou hij, zoals het een neutraal opiniepeiler betaamt, de nieuwe partij stilzwijgend tussen de antwoorden hebben geplaatst, of zou de vraagstelling wellicht iets dwingender zijn geweest?

Wat is het verschil tussen de tijd die Rita Verdonk gebruikt tot aan haar verklaring dat ze natuurlijk doorgaat en de tijd die een kiezer nodig heeft om te bedenken dat hij op haar gaat stemmen?

Hoe labiel is een land waar de kiezers als vlooien van het ene ego overspringen op het andere? (ik ging ervan uit dat het kapsel van Geert Wilders wel een veilig onderkomen voor de lange termijn zou bieden)

Hebt u rekening gehouden met de mogelijkheid dat Rita nu haar zetel teruggeeft om dan pas weer bij de volgende verkiezingen mee te doen, zodat ze in de tussentijd niet in de Tweede Kamer hoeft te blijven zitten, wat ze immers zo saai vindt? (hoe bedoelt u, minachting voor de kiezer?!)

Meten met twee maatpakken

Minister Verdonk zat vrijuit te denken
Hoe zij de moslims nog verder kon krenken.
Een verbod op de boerka, kwam dat niet van pas?
Na een aanslag wil je toch weten wie zelfmoordenaar was!

Wij groeten elkaar en schudden de hand;
Vermomd over straat gaan past niet in dit land.
Herkenbaarheid is voor ons allen een plicht;
gooi dus snel die sluier af en toon je ware gezicht.