Ik wil toch nog even terugkomen op de sharia, want zoals gebruikelijk had ik mijn mening weer iets te snel klaar. De sharia mag best worden ingevoerd, zij het in aangepaste vorm.
Gisteren vierde mijn moeder haar verjaardag (dank u wel allemaal), en dat betekende dat de reis Haarlem-Rotterdam moest worden aanvaard. Er waren echter werkzaamheden, en als de NS werkzaamheden hebben, dan betekent dat altijd dat er treinen niet rijden.
Merkwaardige taakopvatting hebben ze toch, daar bij de NS.
Maar goed, u voelt hem natuurlijk al aankomen: de heenreis voerde ons langs Den Haag CS en Gouda, en de terugweg zelfs via Utrecht, omdat men in Gouda al was gaan slapen.
Zo’n idee van veertig stokslagen vind ik nou helemaal niet verkeerd voor iemand die wéét dat zijn trein vol zit met gedupeerde opeengeprakte dronken stinkende reizigers die nog láng niet op hun eindbestemming zijn, en het dan toch presteert om om te roepen:
“Damens en heren, jong en lui, wij naderen het eindstation van deze trein, Utrecht. Wilt u bij het verlaten van deze trein denken aan uw bagage…
[korte stilte]
[beleeft u hem even met mij mee?]
…en wilt u zo vriendelijk zijn om deze dan ook mee te nemen?”
Iedereen heeft wel zo’n grijze muis in zijn familie die doordeweeks op zijn werk alleen maar getalletjes aan het optellen en aftrekken is maar die, veilig in de schoot van de familie, op de verjaardag van tante Christina zo nodig in het middelpunt van de belangstelling moet staan met zijn grappen met een baard waar menig moslimfundamentalist jaloers op is (maar die wel maltbier drinkt omdat hij zijn schoenen nog veilig thuis moet brengen).
Dan ben je toch al geërgerd, en dan krijg je zo’n guit er nog eens gratis bij.
Als ik het zo teruglees, moet ik toegeven dat veertig stokslagen wellicht wat aan de strenge kant zijn. Maar u had erbij moeten zijn. Wat een eikel.