Iglosiast

Ten burele van de firma Iglo is enige tijd geleden druk vergaderd. De succesvolle kapitein van weleer bleek in meerdere opzichten zijn langste tijd gehad te hebben en moest vervangen worden door iets nieuws, te meer omdat de familie van de Duitse acteur niet langer toestond dat de doodzieke, in een verzorgingstehuis wegkwijnende kapitein nog langer in verband werd gebracht met gezonde voeding.

Het eerste peperdure reclamebureau dat werd ingeschakeld bedacht een spotje met Jezus in de hoofdrol. ‘Een man met baard zorgt voor herkenbaarheid bij de consument’, aldus de visie van het bureau. ‘Bovendien is de vis het symbool van Jezus en is Hij de persoon bij uitstek om de betrouwbaarheid van het product voor het voetlicht te brengen.’ De pay-off: Alleen Iglo(of)waardige vis is goed genoeg. Waar Jezus dan nog met een knipoog aan toevoegde: ‘En geloof me: niet alleen op vrijdag!’.

Het idee werd door Iglo’s atheïstische communicatiemanager afgeschoten. Een woordgrap kon zij op zich wel waarderen, maar ‘igloofwaardig’ klonk haar in de oren als Balkenendes oordeel over Bos en Marijnissen: igloofwaardig.

Het tweede, niet minder peperdure bureau dat werd ingeschakeld kwam met een totaalconcept waarin de iGlove centraal stond: een megahippe te vet coole ovenwant die de consument gratis zou krijgen bij het retourneren van de streepjescodes van drie pakken iGlovable Fish. Briljant gevonden, iGlove: Iglo-vis is om van te houden, en wanten heb je zowel nodig in de vrieskou van een iglo als bij het uit de oven halen van een viscuisine.

Afgeschoten: te Brits, en dat associeert niemand met lekker eten.

Drie maanden verder en nog altijd geen nieuwe commercial verder gebood de directie om dan maar een eveneens peperduur marktonderzoek te laten verrichten. Dat bleek een schot in de roos. Van de ondervraagden bleek 40% ‘wel enthousiast’ te zijn over Iglo. Een mooie score, maar ook een die ruimte bood voor verbetering. Iederéén moet enthousiast worden over Iglo!

De rest kent u: dagelijks worden we nu opgeroepen om vooral óók iglosiast te worden. Net als al die anderen.

Ik word er vooralsnog weinig enthousiast van. Als ik een reclameblok bekijk, en probeer dat tegenwoordig maar eens te verhinderen, verbaas ik me niet alleen over de slechtste woordspeling ooit, maar valt me ook op dat de combinatie merknaam + enthousiast bij vrijwel geen enkel merk zo slecht past als bij Iglo.

Ik zie een hysterisch wijf op een ziekenhuis puffen en naar haar man blèren of ze al mag bevallen. Ik lees: bij OHRA wel. Word daarom ook OHRAsiast.

Ik zie rondborstige dames jacht maken op een jongeman, omdat hij zojuist deodorant heeft opgespoten. The EnthusiAxed Effect.

Ik hoor Fairground Attraction: It’s got to be perfect / It’s got to be worth it. Hertog Jast. Nu ook van de tap.

Ik zie oranje ballen door de sneeuw richting het huis van een niet aangeklede kerstman stuiteren. Kerst begint met een kaartje. Doe ook eens T N Thousiast.