#mannen - iamzero

Foekje

Hendrik Dillema moet gedacht hebben dat zolang hij met zijn diepe bariton maar vaak genoeg ‘Ik heet Foekje’ zou zeggen, niemand zou kunnen bevroeden dat achter die gespierde harige torso met een bobbel in zijn broek een man zou kunnen schuilgaan. Als bij iemand al het geringste vermoeden zou rijzen, was daar altijd nog die naam. Foekje. Een man die zich Foekje noemt? Dat nooit.

Maar Hendrik had buiten de familie Blankers-Koen gerekend. Op instigatie van Fanny’s vader werd een seksetest voor vermeende atletes georganiseerd, waarvoor ook Foekje werd opgeroepen. Het schijnt een vernederende ervaring geweest te zijn, maar Foekje moest wel een paar weken op de uitslag wachten. Kortom, die is niet op het biljart gelegd of uit douchen gestuurd, want dan was het direct duidelijk geweest.

Het waren natuurlijk ook andere tijden, mensen.

Waar zou die schandalige seksetest dan uit bestaan hebben? Zouden ze haar hebben gevraagd wat buitenspel is en kon ze het glashelder uitleggen? Viel ze door de mand omdat ze prima kon kaartlezen en op de plek van bestemming aangekomen de auto vlekkeloos kon parkeren? Lieten ze haar een huis binnenwandelen en liep ze weliswaar direct naar de keuken, alleen niet naar het aanrecht maar naar de koelkast om een biertje te pakken?

We zullen het nooit weten, maar één ding weet ik wel: als ik er ooit van word beschuldigd dat ik een vrouw ben, dan heb ik, ehm, hoe zal ik dat eens zeggen, keihard en onomstotelijk bewijs om het tegendeel te bewijzen. Waarom heeft Foekje dan geen protest aangetekend en geroepen: “Jullie lullen maar wat! Ik pik dit niet!” – had ze meteen de lachers op haar hand gehad.

En zo heeft Foekje het mysterie mee zijn haar het graf in gedragen, vermoedelijk als maagd, want er is ook nooit een minnaar geweest die het bestbewaarde geheim van Burum heeft willen ontrafelen. Nooit is iemand op het idee gekomen om die broek eens naar beneden te trekken, zelfs postuum niet. Dat doen we wel met DNA, vonden ze bij de VPRO. Dat hebben we nu toch uitgevonden, dus laten we het maar eens gebruiken.

Een beetje omslachtig, als je het mij vraagt, en er is nu uitgekomen dat Foekje een vrouw was met xy-chromosomen. Ja, of een kerel met verdacht veel xx-chromosomen, denk ik dan. Hoe dan ook: ze ging er niet langzamer door lopen. Ik voorzie een gouden toekomst voor de embryoselectie.

Veertig

Als het aan de Partij voor de Arbeid ligt, moet een bedrijf zijn deuren in de toekomst sluiten als niet ten minste 40% van de topfuncties wordt bekleed door vrouwen. Je vraagt je bij het kennisnemen van dergelijke voorstellen af hoe dolend een partij kan worden.

Geert Wilders zou zo’n idee met verve kunnen lanceren, zijn pleidooi gelardeerd met krachttermen over een machtsbeluste kliek die elkaar baantjes toeschuift en vrouwen als minder dan varkens beschouwt, hooguit nuttig als potentiëntele maitresse. En bij voorkeur zou Geert natuurlijk niet pleiten voor meer participatie van vrouwen, maar eerder tegen het aandeel moslims of PvdA’ers. ‘De PVV zegt: meer dan 40% PvdA’ers in de top, deuren op slot.’

De volstrekte onhaalbaarheid van zo’n plan zal Geert niet deren, het gaat hem om het principe. Als hij 40 roept en 2 haalt, is hij een gelukkig man. Maar zo’n Mariëtte Hamer, die binnenkort de voorzitters- van Jacques Tichelaar overneemt, meent dit gewoon echt serieus (ook al waren de plannen vorig jaar nog over een veel langere termijn uitgesmeerd), en gaat zoiets dan ook nog op nationale secretaressedag verkondigen, met onherstelbare jeuk tot gevolg.

De PvdA had bij de laatste verkiezingen ook een kandidatenlijst van wel tachtig mensen waarin mannen en vrouwen steeds om en om stonden. Dat is een beetje hetzelfde als je klok stilzetten om ervoor te zorgen dat hij in ieder geval tweemaal per dag de juiste tijd aangeeft: heel correct maar je hebt er verder niks aan. In het Nederlands Elftal staan ook niet altijd vijf linkspoten en vijf rechtspoten (en een keeper) in het veld, en als het de opstelling ten goede komt om een keer een extra aanvaller in te zetten, dan zal het Gilde der Middenvelders daar hoogstwaarschijnlijk geen aanstoot aan nemen.

Ik voorzie dat het voorgenomen vrouwenquotum, een term overigens die afkomstig lijkt uit de veehouderij, de doodssteek betekent voor het fenomeen eenmansbedrijf, dat als het aan de PvdA ligt straks dus een exclusief voorrecht is voor de vrouw, en daarmee de facto omgedoopt kan worden tot eenvrouwsbedrijf. Tenzij er veel mannen zijn die voor minstens 40% vrouw zijn, maar of dat nu van die ondernemende types zijn, betwijfel ik.

Je zal straks maar 41,3% vrouwen in de top van je bedrijf hebben en er komt er eentje onder de tram. Ben je in overtreding! Of je heet Unilever en je komt ondanks verwoede pogingen niet verder dan 39,6%. Dan moeten er dus gedwongen ontslagen vallen, en sowieso: om dat percentage te halen zullen al die topmanagers die er nu zitten toch van hun plek moeten. Gaan die dan de wc’s schoonmaken, uiteraard met behoud van salaris? En gaan we dan daar weer over klagen?

En waarom eigenlijk 40%? Zijn vrouwen soms minder waard dan mannen? En waarom meer vrouwen, en niet meer allochtonen of meer vijftig-plussers? Of is dat de volgende stap, en wordt het vormen van een door de overheid goedgekeurde raad van commissarissen in de toekomst een ware legpuzzel?

Dat aantal van veertig is overigens wel fascinerend. Was het niet Peter R. de Vries die als voorwaarde voor zijn overstap naar de politiek stelde dat ten minste 40% van het volk hem een waardevolle aanvulling zou vinden? Legt Tonny Verdonk haar lat niet op ten minste veertig zetels? Kennelijk staat veertig symbool voor ‘veel’, en voor de ambitieuze politicus voor ‘genoeg’. Gelukkig voor ons komt men steeds niet in de buurt van de verwezenlijking van de ambitie.

Degeneratie

Op de plaats waar normaal gesproken bedden van Hästens worden aangeprezen, las ik nu Vrouwen én mannen,…wordt WAKKER!

Een intrigerende oproep, daar ik al geruime tijd wakker wás. Was de oproep dus niet aan mij besteed, of werd de waakzaamheid zoals dat heet overdrachtelijk bedoeld en moest ik de ogen openen voor groot onrecht in de wereld? De opmerkelijke typografie, ook verderop in de tekst, leek te wijzen op het laatste: al die cursiveringen en onderstrepingen suggereerden dat het om iets belangrijks ging. De archaïsche (doch niet incorrecte) gebiedende wijs met -t gaf de oproep bovendien iets gewichtigs mee.

Gebiologeerd las ik dus voort:

Voortplanting dient het ecosysteem van mens, plant en dier en is gebaseerd op het recht van de sterkste (genen!). Door godsdiensten ondergeschikt gemaakt aan de man, is de man aan het copuleren gegaan óók als de vrouw niet wilde. Gebrek aan zelfbeheersing en ‘vermorsing’ verzwakken de kracht van het zaad en beïnvloeden overdracht van genen. Gevolg: degeneratie van de soort. Vanwege eeuwenlange voorkeur voor een zoon geldt dat vooral de man. De man verloor zijn intuïtie, de op het eco-systeem gerichte intelligentie, en maakte er een zooitje van. Herstel is nog mogelijk: door een mondiale geboortestop. De intuïtie, de eco-intelligentie, komt dan vanzelf wel weer terug.

Ik kan u verzekeren dat mijn ogen na het lezen van deze woorden wijd opengesperd waren. Klaarwakker bekeek ik de gedegenereerde soortgenoten om mij heen. Verschrikt stelde ik vast dat ik tussen uitsluitend vrouwen zat, en ik dus de meest gedegenereerde van allemaal was. Zo werd ik ook bekeken: jij geile viezerik gaat tussen allemaal vrouwen zitten, maar wij willen niet! Teleurgesteld concludeerde ik dat de verdere degeneratie van de vrouw nog even op zich laat wachten. Ik bedwong me dan ook, zij het met grote moeite, om niet aan het copuleren te slaan en er een zooitje van te maken.

De man heeft het altijd maar weer gedaan. En dat terwijl de vrouw net zo goed schuldig is, aangezien zij niet behept is met wat meer fantasie en dus altijd maar weer aankomt met die eeuwige hoofdpijn. Dat geloof je op een gegeven moment toch niet meer? En ook de plastische chirurgie speelt een kwalijke rol, want gedegenereerde mannen confronteren met geperfectioneerde lijven helpt iets anders in de hand, om het maar even plastisch uit te drukken, dan herstel van degeneratie. Vermorsing bijvoorbeeld, een typisch twintigste-eeuwse uitvinding, nadat in vroeger tijden altijd alle zaadcellen nuttig besteed werden.

Waar ik wel verbaasd over was, was het feit dat voortplanting via hoofdpijnvrouwen leidt tot degeneratie van de soort. Je zou juist verwachten dat de ongewenst belaagde eicel zich heftig verzet tegen iedere poging om binnen te komen, en dat je dus als zaadcel van behoorlijk goeden huize moet komen om hierin te slagen. Niets is echter minder waar. Om ons dwars te zitten, zetten de vrouwen de poorten van hun eicellen wagenwijd open en laten ze de eerste de beste randdebielzaadcel binnen. Waardoor Geert Wilders nu dus met acht vriendjes in de kamer zit en Rita Verdonk 620.555 voorkeurstemmen kreeg.

Kutwijven.