Groot nieuws uit Sittard dit weekend, want daar vond bijna een frontale treinbotsing plaats die zijn gelijke in de geschiedenis van de Nederlandse Spoorwegen bijna niet had gekend. Eerder in de week was er al geen akkoord over het ontslagrecht, niet eens bijna, en bereikte het Nederlands honkbalteam de finale van het WK niet. Ja, en op Sumatra was er vannacht geen aardbeving, de Amerikanen hebben Noord-Korea niet aangevallen en Fokke & Sukke waren deze week een keer bijna grappig.
Dat laatste is natuurlijk niet echt waar, dat begrijpt u zelf ook wel, maar waar ze tegenwoordig al geen nieuws van maken!
En toch is dat maar goed ook, want zo kwamen we te weten dat de twee machinisten die hun treinen op vier meter afstand van elkaar tot stilstand hadden gebracht en zo het leven van minstens honderd passagiers hadden gered, direct na het incident onderworpen werden aan een alcoholtest.
Moet u zich voorstellen, Sittard op zaterdag 17 november 2007, en je rijdt daar in je trein. De rails liggen bezaaid met bladeren, die enerzijds vierkante wielen en anderzijds een langere remweg veroorzaken, ik weet het, die combinatie is hogere NS-logica, maar je zit er maar mee opgescheept, en je bent bovendien te laat vertrokken uit Heerlen en je weet dat veertig stokslagen jouw deel zullen zijn als je intercity niet exact op het afgesproken tijdstip in Sittard arriveert, dus je geeft wat extra gas, of elektra in dit geval, en je bent in opperste concentratie in dit kronkelende Limburgse landschap waar achter iedere bocht een nieuwe verrassing schuilt, en intussen molesteren verderop in de trein zwartrijdende jongeren je collega de kaartjesknipper, terwijl op het dak de good guy de grote boef op de hielen zit, als hij hem maar te pakken krijgt voordat je de tunnel in rijdt, want anders stoten ze hun hoofd, en zeg nu zelf, heeft er in de talloze achtervolgingen die zich op daken van treinen hebben afgespeeld ooit iemand zijn kop gestoten bij het betreden van een tunnel, dat zou toch te knullig voor woorden zijn, maar we dwalen af, en er is in het leven van een treinmachinist geen ruimte voor zijpaden, rechtdoor is de weg die hij moet gaan, nog even en het zit erop, dan ben je in Sittard, maar dan, maar dan ineens…
We gaan er even uit voor de reclame.
“Heeft u ook gevulde koeken?”
…maar dan ineens zie je daar met grote snelheid de stoptrein op je afkomen die koers zet richting Spaubeek, Schinnen en Nuth, en je trapt op de rem zoals je nog nooit op de rem hebt getrapt, en je collega in de trein richting Spaubeek, Schinnen en Nuth doet hetzelfde, maar het lijkt te laat, beide treinen hebben nog te veel vaart, een ramp tekent zich af, je ziet je leven aan je voorbij flitsen en omdat het je bevalt, het is te vroeg om te gaan, bovendien kom je dan nooit meer in Sittard aan, trap je nog harder op de rem, je rap naderende collega zal eenzelfde ervaring hebben gehad want hij doet hetzelfde, en niet meer dan vier meter van elkander komen de treinen tot stilstand, een gat net groot genoeg om de boef in te laten kukelen, waarna het een koud kunstje is om hem in te rekenen en aan de politie over te leveren.
En dan laten ze je een blaastest doen!
Die treinen van de NS staan vaker stil dan dat ze rijden, remmen is zo’n beetje het enige wat die machinisten in hun opleiding leren, maar als je het dan een keer doet als het nodig is, denken ze dat je te veel gezopen hebt!
U bent natuurlijk benieuwd naar de uitkomst. Welnu, hij had bijna niets gedronken.