Tag: islam

School

Maxime Verhagen voor de klas: ik kan zo snel geen beter pleidooi voor hogere lerarensalarissen bedenken. Te vrezen valt dan ook dat zijn klasje van dertig ambassadeurs uit islamitische landen, wier resultaten bij de Cito-toets reeds als erbarmelijk bestempeld moeten worden, straks ook bij het eindexamen genadeloos door het ijs zal zakken.

Het rekenen ging nog aardig, althans, nadat Verhagen nederig zijn excuses had aangeboden voor de rekensom ‘Hoeveel is 3 varkens plus 2 varkens?’, en ook de anatomie van de geit werd feilloos blootgelegd. Op het onderdeel staatsinrichting gingen de scholieren echter opzichtig de mist in.

‘Hoe wordt Wilders straks eigenlijk geëxecuteerd?’, wilde een leergierige pupil uit Pakistan weten.
‘Nou,’ antwoordde Verhagen, ‘ik begrijp je vraag, maar helaas is dat nogal lastig in Nederland. Wij, ehh, kennen geen doodstraf’, voegde hij er licht blozend aan toe.
‘Maar hij kan toch op zijn minst gestenigd worden?’
‘Nou [Verhagen begint altijd al zijn antwoorden met ‘nou’] nee, zelfs dat niet: de heer Wilders mag volgens de Nederlandse wet zijn film maken, omdat hier vrijheid van meningsuiting is.’

Zestig glazige ogen in de richting van de meester.

‘Nou, ehh, kijk,’ stamelde Verhagen, terwijl de eerste zweetdruppels richting wenkbrauwen parelden, ‘het is natuurlijk een onding, die vrijheid van meningsuiting, maar als je hem hebt, en wij hebben hem nu eenmaal, dan mag iedereen zeggen wat hij vindt.’
‘Maar dan kun je toch ook vinden dat hij geëxecuteerd moet worden?’, merkte het slimste jongetje van de klas scherp op.
‘Nou, dat dan weer niet. Want dat zou aanzetten tot geweld zijn, en dat mag dan weer niet.’
‘Huh?! Dus je mag alles vinden, behalve dat iemand dood moet? Ik snap er niks meer van, meester. Hij beledigt de profeet! En wat doen jullie daar zelf dan tegen? U bent toch de baas van het land, dan kunnen jullie de mensen toch vlaggen geven om te verbranden en dat soort dingen?’
‘Meester! Meester! Mag ik naar de w.c.?’
‘Nou, alleen als je twee vingers opsteekt. En wat wij doen? Nou, niks. Het enige wat je kunt doen, is naar de rechter stappen.’
‘Ah, de rechter! Maar die hebben wij ook. Dan zeg je toch gewoon tegen die rechter dat Wilders geëxecuteerd moet worden?’
‘Nou nee, dat zal niet gaan, want die rechters zijn bij ons onafhankelijk.’

Gelukkig heeft Verhagen nog even om zijn lessen wat overtuigender voor het voetlicht te brengen, en bijvoorbeeld eens te dreigen met wat strafwerk wanneer er niet geluisterd wordt; ik denk aan stopzetting van studiefinanciering of een algeheel verbod op apekooien op 11 september. Maar hoewel het eindexamen naar het zich laat aanzien verplaatst wordt tot 28 maart, zijn die drie weken lang niet genoeg, zo vrees ik, om aan de 1040-urennorm te voldoen.

D(himm)ilemma

Herinnert u zich de barre hongerwinter van 1986 nog? IJzige Elfstedenkoude en geen brood op de plank nadat maandenlange boycots vanuit de katholieke wereld de Nederlandse economie nagenoeg lam hadden gelegd. Hadden we ook maar niet herhaaldelijk en wekenlang de hoogste geestelijke macht moeten beschimpen:

[wp_youtube]qcZ6oRR0drQ[/wp_youtube]

De film Fitna, die als je het mij vraagt niet meer zal doen dan een paar open deuren over de waanzin van een fundamentalistisch geloof in eerwraak en vrouwenonderdrukking intrappen, heeft zijn gelijk al aangetoond nog voordat er ook maar een seconde van wereldkundig is geworden. Katholieken kun je zo belachelijk maken als je zelf wilt, maar een kritische noot over de mohammedaanse medemens ligt altijd een stuk zwaarder op de maag. Daar kun je miljoenen keurig geïntegreerde moslimburgers met de baarden bijslepen – het blijft een onweerlegbaar gegeven.

Gek eigenlijk: heb je net de idiotie van geweld uit onverdraagzaamheid breed uitgemeten, en wat doen ze? Steken ze de ambassade van je land in de hens omdat ze het met die analyse niet eens zijn. Quod erat demonstrandum, zeg ik dan.

Dat gezegd hebbende kun je je afvragen wat Fitna nog gaat toevoegen. We weten nu dat er bepaalde lieden zijn die bereid zijn om onze ambassades in de fik te steken, onze militairen overhoop te knallen of de forenzentrein Haarlem-Amsterdam (en daarmee iamzero.nl) op te blazen, en de vraag is of je dat dan ook nog moet laten gebeuren. Oog in oog met een Hell’s Angel die gewapend is met een honkbalknuppel (of niet, dat maakt eigenlijk niet zo gek veel uit) ga je ook niet zeggen ‘Jezus, wat heb jij een rotkop zeg!’, ook al is het je diepste overtuiging.

Wat ik maar wil zeggen: we worden zo vaak door angst geregeerd, en misschien moeten we gewoon maar eens uitspreken dat we bang zijn. Niet dat we, zoals in 1986, vierentwintig uur per dag rillend en bevend door het leven gaan, maar dat we ergens deep down een unheimisch gevoel hebben waar we nog zo aan moeten wennen dat er nog niet eens een fatsoenlijk Nederlands woord voor bestaat.

Wat een triomftocht zou Geert Wilders kunnen houden als hij nu, of pas over een paar weken, als de master of suspense de spanning nog verder op heeft weten te voeren, alsnog afziet van de film, uit bescherming voor de Nederlandse belangen en omdat zijn boodschap, die hij in een vlammend betoog nog eens zou kunnen onderstrepen, al is overgekomen. Nog mooier zou het zijn als hij het zwaard van de boycots en de bijbehorende kapmessen van woedende burgers (heeft u die ook in uw keukenla klaarliggen?) tevoorschijn heeft gekregen zonder dat hij ooit een seconde film op tape heeft gezet.

Hij is er de man niet naar. En gelijk heeft hij natuurlijk als hij zegt dat iedereen die hem enige verantwoordelijkheid voor de gevolgen in de schoenen wil schuiven de pot op kan – dat is nog mild uitgedrukt. In plaats van ons te beklagen over het gemak waarmee hij vanuit zijn eigen beveiligde omgeving kwetsende dingen kan roepen waarmee hij gewone burgers in gevaar brengt, zouden we ook eens stil kunnen staan bij het feit dat hij datgene waar hij voor zegt te strijden – vrijheid – voor zichzelf compleet heeft moeten opgeven, misschien wel voor de rest van zijn leven. In andere situaties werd zo iemand nog wel eens als een heldhaftige vrijheidsstrijder vereerd.

Andersom heeft het kabinet óók gelijk als het stelt dat het voor Nederland op dit moment misschien beter zou zijn als die film niet uit zou komen, vooral als ze erbij vermelden dat het een knieval is die ze op zich verafschuwen maar verkiezen boven de ellendige gevolgen die ons anders boven het hoofd hangen – zoals we die Hell’s Angel ook vriendelijk zouden groeten.

Aangezien een individueel pak slaag van een motorrijder van een andere orde is dan een wereldwijd conflict ben ik geneigd me principiëler op te stellen en eerder op te komen voor de rechten van Wilders dan voor het morele appèl van het kabinet, maar je zou dat net zo goed kunnen omdraaien en stellen dat gezien de ernst van de situatie enige terughoudendheid aan te bevelen is. We weten het simpelweg niet. De film komt er normaal gesproken, Wilders staat te allen tijde in zijn volste recht en de verantwoordelijkheid voor de gevolgen zijn volledig voor rekening van degenen die reageren – zoveel weten we. Maar wat nu het verstandigst is, kunnen we achteraf pas beoordelen, en dan nóg…

Iedereen die dat nu al denkt te kunnen, althans met de stelligheid waarmee dat her en der op internet wel gebeurt, maakt zich schuldig aan een flagrante simplificatie van een hels en complex dilemma. De ziejewels en de ikzeihettochs zullen de komende weken niet van de lucht zijn.

Geert (2)

Voordat ik mij vanaf het eind van deze week stort in de uitdaging van Tien dagen zonder een enkele gedachte aan seks – ik doe weer mee aan het Corus Chess Tournament – moet ik eerst even wat post afhandelen.

Te beginnen met meneer E. uit L.K.net, die mij toebeet dat ik in de valkuil was gestapt die Geert Wilders gegraven heeft. Dat is niet zo’n vriendelijke, om niet te zeggen: ronduit beledigende beeldspraak in het geval van iemand die al jaren ondergronds moet leven omdat hij met de dood wordt bedreigd, maar het bleek te gaan om een figuurlijke valkuil die zegt dat je ofwel voor, ofwel tegen Geert Wilders bent.

Deze meneer E. heeft het niet goed begrepen. De kern van mijn hele betoog was nu juist dat er een derde weg is, die je in de gelegenheid stelt om Geert Wilders enerzijds een gigantische mafkees te vinden, maar anderzijds zijn recht om een gigantische mafkees te zijn te vuur en te zwaard te verdedigen. De bedoelde valkuil is niet door Wilders zelf gegraven, maar door een politiek correcte elite die er vervolgens zelf massaal instapt (een selffulfilling pitfall, als het ware) door stelselmatig iedere verdediging van Wilders, op welk vlak dan ook, op te vatten als een inhoudelijke steunbetuiging aan zijn adres, die echter in mijn gehele artikel in geen velden of wegen, niet in of tussen de regels door, te vinden was. Ik begon nota bene met de opmerking dat ik het helemaal niet over Geert Wilders wilde hebben.

Meneer E. beschreef voorts op ostentatieve wijze de mate waarin hij rekening houdt met gelovigen, en hij zei dat het goed was. Meneer E. verdient voor deze invulling van zijn burgerschap alle lof en misschien ooit wel een lintje, vooral voor het feit dat hij in zijn hele verhaal slechts eenmaal het woord ‘respect’ nodig had. Het spijt mij echter te moeten constateren dat ook hier volledig voorbijgegaan werd aan de kern van mijn betoog. We weten natuurlijk allemaal wel hoe we ons fatsoenlijk moeten gedragen, we doen ook allemaal ons best, met wisselend succes, en als we vergeten zijn hoe het ook alweer moest, legt oom Doekle het gewoon nog een keer uit.

Maar als we dan hebben vastgesteld hoe we idealiter met elkaar omgaan, dan kunnen we wel iemand gaan bewieroken die in de tram opstaat voor een bejaarde, maar het is natuurlijk veel interessanter om te kijken wat er gebeurt als iemand zich niet aan die omgangsvormen houdt, en geen rekening houdt met de gevoelens van anderen, of nog extremer: deze moedwillig krenkt. Daar ging mijn stukje natuurlijk over, maar dit werd in de reacties zorgvuldig vermeden.

Volgens mij zijn de opties beperkt. Je kunt zo’n beledigende uitspraak inhoudelijk afkeuren. Je kunt hem op ethische gronden afkeuren. Je kunt de betreffende mafkees verzoeken het in het vervolg wat rustiger aan te doen. Je kunt iets naars terugzeggen. En je kunt zo iemand voor de rechter dagen. Maar alleen als die rechter oordeelt dat de mafkees schuldig is, kun je stellen dat deze zijn uitspraken niet had mogen doen; in alle andere gevallen is de uitspraak rechtmatig, en iedere afkeuring ervan subjectief.

Om mijn punt nog duidelijker te maken, wil ik het u nog sterker vertellen, maar dan moet u wel beloven dat u mij niet verkeerd begrijpt. Denk dus eens na voor u verder leest.

Stel nu eens dat Geert Wilders een bijzonder sterk ontwikkeld fatsoensbesef heeft en daarnaast beschikt over een uitzonderlijk visionair vermogen. Kortom, hij heeft gelijk, en als wij niets doen, nemen de subversieve elementen (wier bestaan hopelijk niet ontkend wordt) het van ons over. Misschien doet Geert Wilders dan wel het fatsoenlijkst denkbare door nu als een bezetene tekeer te gaan. Ik zeg er voor de zekerheid maar even bij dat ik persoonlijk niet denk dat het zo’n vaart zal lopen, ik zie de boze reacties alweer binnenstromen, maar ik vraag me wel af op welke objectieve, en vergeet u dat woord niet als u straks in de comments uw gelijk probeert aan te tonen, gronden men nu kan zeggen dat Geert Wilders zijn toon moet matigen. Ik zou me nog iets kunnen voorstellen bij een stellingname dat het ‘beter of constructiever zou zijn als…’, maar de idiootste reden om idiote uitspraken af te keuren is wel de angst voor nog idiotere reacties (daarom schrijf ik deze stukjes ook gewoon).

En daarom zie ik in Doekle Terpstra ook eerder een doodsbenauwd wezeltje dan een autoritaire schoolmeester die de kiftende partijen tot de orde roept, zoals mevrouw Z.Z. uit A. voor ogen heeft. Als we die vergelijking doortrekken, dan zou dat betekenen dat meester Doekle gezag heeft, en zijn leerlingen naar hem luisteren. Ik zie ze al voor me, twee moslimfundi’s, de een met een plattegrond van Schiphol op schoot, de ander driftig in de weer met rode en blauwe kabeltjes en de montagehandleiding, en dan *plof*, daar valt de Trouw op de deurmat, Moet je nu eens zien, zegt de een, een interessant artikel van Doekle Terpstra van wel twee pagina’s lang, Zoveel tijd hebben we niet, zegt de ander, Ons vliegtuig gaat al om kwart over acht, en de handleiding is nogal onduidelijk, Maar hij heeft zinvolle dingen te melden, die Doekle, laten we verdraagzaam zijn en de boel af- in plaats van opblazen, Goed, dat doen we.

Of begrijp ik het verkeerd en wordt alleen van Geert Wilders verwacht dat hij zich verdraagzamer opstelt?

Zo blijkt maar weer eens hoe relevant het zou zijn als iemand zich bij zijn aanval op Wilders wel zou uitspreken voor diens recht op domme en beledigende meningen en tegen de nog veel dommere en bedreigender reacties van beledigde gelovigen. Het stelselmatige stilzwijgen op dit punt heeft toch iets vergoelijkends. Zou het zo kunnen zijn dat Terpstra c.s. stiekem nog veel banger zijn en denken dat we de dans ontspringen als we iedereen maar te vriend houden? En geef toe, sluiten we niet allemaal af en toe onze ogen voor dreigingen waar we liever niet aan denken, in de hoop dat het dan wel overwaait?

Ik durf dat best toe te geven, en ik kan me zelfs voorstellen dat publieke figuren het verstandig achten om bepaalde opvattingen niet naar buiten te brengen. Maar laten we wel even vaststellen dat er dan iets grondig mis is, en niet zozeer met degene die zo’n kwalijke opvatting toch openlijk uitspreekt, alswel met de waanzinnige types die daar niet mee om kunnen gaan. Als iamzero.nl dus binnenkort weer gehackt wordt, wat ik gelet op gebrekkige beveiliging zeker niet uitsluit, dan mag ik toch hopen dat mij geen enkele blaam treft. Ook in dit stukje ben ik eigenlijk weer heel vriendelijk geweest.

Geert

Lieve mensen, ik wil het dit jaar niet met u over Geert Wilders hebben, dat doen al genoeg anderen, maar over de strijdwijze van zijn tegenstanders. Want Wilders mag dan af en toe idiote ideeën verkondigen, de manier waarop er doorgaans op hem gereageerd wordt, is pas echt staatsgevaarlijk.

Allereerst is daar natuurlijk Doekle Terpstra. In mijn vorige stukje probeerde ik zijn zaaddodend naïef-vredelievende aanval op Wilders nog te ridiculiseren door een willekeurig kamerlid met een nog dommer idee op dezelfde manier te beschimpen. Dat ging natuurlijk over Terpstra, en helemaal niet over Atsma, maar uw reacties beperkten zich tot het weer, en dat is toch wel tekenend.

De aanpak van Terpstra is die van het jongetje op de lagere school dat gepest wordt en dan in een hoek gaat zitten janken dat het niet éérlijk is, dat je niet mág pesten. Daar kun je dan gelijk in hebben, je hebt verdomd weinig aan die constatering, en de aanstichter van het kwaad zal er eerder een schepje bovenop doen dan dat hij in het vervolg wat meer rekening met je zal houden. De oproep van Terpstra leidt dus in het geheel nergens toe, behalve dan tot een weeë zemelsmaak in je mond. En de krant die twee hele pagina’s voor zoiets futiels uittrekt, de eerste twee zelfs, is trouwens misschien toch wel niet de beste van Nederland.

Een andere krant meldt al drie weken lang dat er misschien wel rellen en wereldwijde boycots gaan komen na de uitzending van Wilders’ film over de Koran. Ik weet niet wat de redactie bezielt om dit bericht iedere dag opnieuw te plaatsen, maar het lijkt mij dat degene die het nu nog waagt om stampij te gaan schoppen, echt tuig van de richel is. Ze hoeven echt niet te wachten tot die film uitgezonden is om te weten dat Wilders hun vriend niet is, en de film zal heus geen zoetsappig romantisch drama worden.

Geen enkele aanleiding dus om na de vertoning van dat YouTube-filmpje de straat op te gaan. Toch zal het gebeuren, en de reactie van de terpstraristen zal dan niet zijn dat stokslagen en handafhakkingen op hun plaats zijn, maar vooral dat Wilders wel echt heel erg provocerend bezig is geweest.

‘Je mag zeggen wat je wilt, MAAR…’, dat soort geneuzel, en we weten allemaal dat wat op ‘maar’ volgt, altijd zwaarder weegt. Onzin! Je mag zeggen wat je wilt PUNT. Al tientallen jaren worden de christenen, ik kan ze ook gerust gristenhonden noemen, geen haan die ernaar kraait, op de meest respectloze wijze geschoffeerd, en dat wordt volkomen geaccepteerd, doorgaans óók door de lijdende voorwerpen. Hoe kunnen we dan toch tegelijkertijd blijven volhouden dat Wilders zijn toon moet matigen en dat er met de islam niets aan de hand is?

Wilders zegt dan dat de islam een fascistisch geloof is dat ons bedreigt en dat bestreden dient te worden. De subtiliteit en ook de noodzaak van die woordkeuze is ver te zoeken, maar als je er de weinig smakelijke en door Wilders wat overdreven gedoseerde saus van het populisme afschraapt, blijft over dat zich in onze samenleving enkele subversieve elementen bevinden die de islam als grootste gemene deler hebben. En dat is ineens een analyse die zelfs gedeeld zou kunnen worden door dragers van sokken gemaakt van dieren die men wel op de kinderboerderij aantreft en waar al dan niet mee gecopuleerd is.

Maar daar gaat het dus om: dat Wilders het niet zo mag zeggen. Zijn collega’s die door hem gepest worden, gaan massaal in de hoek zitten janke-balkenende-pruillip-opzetten: ‘Zo praat een politicus niet’. ‘Een kamerlid maakt een minister niet uit voor ‘knettergek”.

Nou, wel dus. Ik bedoel, mijn stijl is het ook niet, maar het valt moeilijk te ontkennen dat we het hier hebben over een democratisch gekozen volksvertegenwoordiger die dus helaas wél zo praat en de minister wél voor knettergek uitmaakt. Dus: deal with it, of zoek een andere baan.

Het gevolg van de oververhitte reacties op iedere scheet van Wilders is inmiddels zelfs dat mensen hun meningen gaan bijstellen uit angst de verdenking op zich te laden dat ze het misschien wel met het Kwaad (© Doekle 2007) eens zijn. Neem nu Geerts mislukte proefballonnetje over het uit de regering zetten van Beatrix na haar mierzoete kersttoespraak. Van de PvdA weten we al een tijdje dat zij uit electorale overwegingen het koningshuis met rust laat, maar dit pleidooi zou normaal gesproken toch op warme belangstelling van verklaarde republikeinen van D66- en SP-huize mogen rekenen. Nee hoor, Geerts uitspraken werden kamerbreed verworpen.

En wie staat er, nu het dreigende zwaard van een internationale boycot boven ons hoofd bungelt, vast op om vol vuur en ondubbelzinnig te verklaren dat hoe verwerpelijk Geerts boodschap ook is, hij wel de vrijheid heeft om deze te verkondigen? Dat wij in Nederland abjecte ideeën verkiezen boven fundamentalistisch geweld van godsdienstwaanzinnigen? Niemand! Een levensgevaarlijke knieval.

Balkenende, maar ja, moeten we het daar dan van hebben, was nog de enige die deed wat je moet doen: de man compleet negeren of, beter, uitnodigen voor een goed gesprek. Jamaar, wordt er dan gepiept vanuit de jank- en pruilhoek, dat heeft toch geen zin want daar gaat hij toch nooit op in. Nee, vind je het gek als er geen enkele sanctie op staat; je hoort er simpelweg niks meer over en Wilders komt er keer op keer mee weg.

Ik weet nog wel een goed plekje op pagina 3 van de Volkskrant, waar nu dagelijks wordt bericht over relletjes die in de toekomst wellicht ooit zouden kunnen gaan plaatsvinden, in plaats waarvan onze minister-president ons er ook dagelijks aan zou kunnen herinneren dat Wilders nog steeds niet heeft gereageerd op zijn uitnodiging. En als Wilders dan over een tijdje weer met een voorstel komt – laten we zeggen dat alle moskeeën in Saoedische olie gedrenkt moeten worden en vervolgens het rookverbod in het huis van Allah moet worden opgeheven – en Balkenende wordt om een reactie gevraagd, dan moet hij dat gewoon niet doen en zeggen: ‘Geert Wilders? Dat is toch die man met die grote mond die altijd weigert om te praten?’

Of zet voor mijn part Geert Wilders op marktplaats.nl (maar dan wel https, in verband met een beveiligde omgeving). Maar in ieder geval, om Rita Verdonk in incorrect Nederlands te citeren: doe wat! – grijp ook eens het initiatief, doe eens iets terug (en niet meteen zo verongelijkt) en laat je niet als een mak schaap onverdoofd naar de slachtbank leiden.

Lust

Nadat Jan Peter Balkenende in New York de Verenigde Naties had toegesproken in het houtenklaasengels dat kennelijk hoort bij het beroep premier der Nederlanden – zijn dappere ‘we shoot help Myanmarformerlyknownasbirma’ zou door het militaire regime opgevat kunnen worden als een legitimatie voor het geweld tegen de monniken en burgers – moest hij met het eerste vliegtuig weer terug naar Nederland voor spoedoverleg met zijn ministers.

Nee, het ging niet over het europareferendum, en ook niet over de versoepeling van het ontslagrecht. Nee, het ging over de vrouw. Is zij nu wel of geen lustobject?, vroeg een van de kabinetsleden zich af.

In de islamitische wereld, nog wel eens gekarakteriseerd als mijlenver achterlopend op de onze, is deze discussie al eeuwenlang beslecht. Ja, natuurlijk is de vrouw een lustobject, dus hup, een zak over haar kop of zelfs een hele tent en de man kan zich weer concentreren op zijn werk in plaats van likkebaardend, wat een leuk woord is dat trouwens in de moslimcontext, over straat lopen.

Het kabinet heeft zich gisteravond tot in de diepe uurtjes over de vraag gebogen, terwijl op de achtergrond de eloquente 2Babes de nacht tussen de seksadvertenties door aan elkaar praatten. De uitslag van het overleg is even verrassend als schrikbarend: de vrouw is geen lustobject!

Nog een geluk dat ik dit bericht pas las na het overigens fantastische concert van Wir Sind Helden, dat ik gisteravond anders met hele andere ogen had bekeken, maar: godverdomme nog aan toe! Kijk, als Boris Dittrich had gezegd dat de vrouw geen lustobject is, dan had ik dat nog begrepen, maar wie zijn Jan Peter Balkenende, Piet Hein Donner en pak ‘m beet, of liever niet eerlijk gezegd, André Rouvoet nu om te oordelen over deze netelige kwestie?

En wat is de vrouw dan nog wel, als ze geen lustobject meer is? Wat moet ik nou straks zeggen als mijn vriendin terugkomt van de kapper, als die tenminste van overheidswege niet al gesloten is? “Ga maar weer naar je aanrecht”?

Het komt natuurlijk allemaal door die documentaire Beperkt houdbaar van Sunny Bergman over de schoonheidsidealen die worden opgedrongen. Maar ja, denk ik dan, hadden we een jaar of dertig geleden niet bedacht dat ook vrouwen voorzien zijn van een goed stel hersens? Dus óf ze zijn gewoon toch dom dat ze aan dat anorexia-ideaal willen voldoen, in welk geval we ze inderdaad in bescherming genomen moeten worden tegen zichzelf, maar dan wil ik ook geen gezeur meer over gelijke rechten of glazen plafonds horen; óf ze zijn wel slim, maar dan kiezen ze er willens en wetens zelf voor om als lustobject in onze vrije samenleving rond te flaneren, en dan moeten we daar verder ook niet moeilijk over (en ons voordeel mee) doen.

Bovendien: ik ben in geen enkel verkiezingsprogramma het standpunt tegengekomen dat de vrouw geen lustobject is. Het is je reinste kiezersbedrog, en natuurlijk een kolfje naar Geerts hand: eerst verhoogden ze al de accijnzen op het bier, en nu ontnemen ze de mannen ook nog eens hun andere pleziertje, terwijl die eerste maatregel wellicht al zorgde voor een enorme afname van het aantal ongewenste intimiteiten.

Ik laat het er niet bij zitten en overweeg een nieuwe partij. De Partij voor de Lust bijvoorbeeld (PvdL, die hadden we nog niet). Of Lijst Lust. Lust 1. Lijst 69. Daar komen we wel uit. Nu alleen nog een rondborstige, schaars geklede lijstduwster.

Terug

Komkommertijd is niet voor niets traditiegetrouw geprogrammeerd in de periode waarin iedereen met vakantie gaat: zo missen de mensen niks belangrijks terwijl ze verstoken zijn van hun vertrouwde hoewel verfoeide media. Sowieso is het lastig inschatten of er sprake is van een tragisch ongeluk of dat de Derde Wereldoorlog op het punt van uitbreken staat wanneer je toegewezen bent op De Telegraaf en het nieuws over een ingestorte brug in Amerika wordt gebracht naast een bericht over nieuwe tegenslagen voor Dries Roelvink – maar zelfs al staat de wereld in brand, dan nog heeft de vakantieganger geen behoefte aan meer berichtgeving dan de chocoladeletters van de krant van wakker Nederland.

Saddam Hoessein – Allah hebbe zijn ziel – viel al eens Koeweit binnen tijdens mijn vakantie, en Boris Jeltsin – Bacchus hebbe zijn ziel – belandde al eens op een tank, maar dat mocht allemaal geen naam hebben zolang ik van mijn vakantie genoot. En zo kwam het dat ik mij de afgelopen week voornamelijk verwonderd heb over trivialiteiten omtrent het Spaanse leven: waarom er in Valencia zonnestudio’s zijn (regenstudio’s zouden meer voorzien in een schaars goed), hoe Spanjaarden het voor elkaar krijgen om een woord als pronunciación zonder consumición uit te spreken, waarom de vrouwen in Nederland eigenlijk niet met waaiers rondlopen als het zo afschuwelijk heet is, en waarom je overal de godganse dag kunt eten behalve tussen zeven en half negen ’s avonds.

Dat was dus in Spanje – voor uw informatie het land dat zeven eeuwen lang door de Moren is overheerst en waarvan je dus mét enig recht zou kunnen zeggen dat de islamitische cultuur er diep geworteld is, maar waar op straat vrijwel geen hoofddoek te ontdekken valt.

En dan kom je thuis, en dan blijkt er in Nederland een ex-moslim in elkaar getimmerd te zijn (omdat ex-moslims nu eenmaal ergere niet-moslims schijnen te zijn dan nooit-moslims), en dan heeft Geert Wilders aan zijn reeks anti-moslimvoorstellen waarvan je dacht dat het toppunt inmiddels wel bereikt was alweer weten toe te voegen dat wat hem betreft die hele Koran nu wel verboden mag worden.

En je ziet ze alweer zitten, de mensen bij NOVA die erover gaan praten. En je denkt Nee, nee, niet weer praten, en waarom pas weer praten als Wilders iets doms heeft gezegd en niet meteen nadat iemand in elkaar is geslagen omdat hij niet gelooft in iets wat niet bestaat.

En je ziet een advocate van wie je je afvraagt hoe ze dat beroep ooit heeft kunnen krijgen als ze zo belabberd uit haar woorden komt, en je hoort dat ze aangifte heeft gedaan tegen Wilders en je denkt Nee, nee, NEE!, ja natuurlijk is die Wilders een mafkees met zijn koranverbod, maar als er al iemand aangifte moet doen tegen hem, dan iemand van degenen tegen wie hij zich primair richt, de extremisten, die het niet zullen doen omdat ze ons rechtssysteem verachten en willen vervangen door een systeem waarin meer verboden is dan toegestaan, maar als jij dan zo graag een signaal wilt afgeven, doe dan, juist als lid van die angstige Partij van de Arbeid, aangifte tegen de godsdienstmalloten die een afvallige in elkaar hebben getimmerd, omdat ze jou ook hebben aangevallen, en blijf in je stellingname toch eens niet steken in het woord ‘aanpakken’, want dat is het enige wat je hoort, ‘de extremisten moeten we aanpakken’, ‘keihard’ zelfs vaak, maar er is geen zachter woord dan ‘aanpakken’, want het blijft een woord en niets dan dat.

En je ziet een jonge moslim van wijblijvenhier.nl, een sympathieke, geslaagde en naar het zich laat aanzien volledig ingeburgerde jongeman, daar niet van, maar hij zit er om ‘de’ islam te verdedigen, het is immers het een of het ander, en hij weert iedere aantijging als zouden de aanvallers van Ehsan Jami geïnspireerd zijn door koranverzen waarin godsdienstafvalligen vogelvrij worden verklaard af met verzen waar dan misschien iets anders staat, en je denkt Nee, nee, neeeeheeee, ja natuurlijk heb je gelijk maar uit jouw mond wil ik op dit moment niet horen ‘Ik keur het af maar’, maar een ondubbelzinnig ‘Ik keur het af punt’, en je vraagt je af waarom je dat toch zo weinig hoort van de 999.750 moslims in Nederland die niet door de AIVD in de gaten worden gehouden omdat ze er extremistische gedachtes op zouden nahouden, waarom er altijd maar weer een excuus moet zijn voor zaken waar geen excuus voor nodig is.

En je hoort het nog wat langer aan, en je vraagt je af of je zelf wat achterdochtig geworden bent of dat het echt zo is dat de presentator de kritische vragen van de twee geleerde heren aan tafel bewust afkapt om zelf de fluwelen handschoen weer op te pakken, maar hoe langer je het gesprek aanhoort, hoe sterker je ervan overtuigd raakt dat deze als politiek correct bedoelde beeldvorming ons meer van iedere nuance af en in de armen van Wilders en zijn geertverwanten drijft dan welk abject idee ook dat uit zijn geperoxeerde hoofd ontsproten is.

En je denkt Bah. Bah, denk je, ik ben weer terug (en nu alweer aan vakantie toe).

Overigens is er, voor een volledig beeld, ook goed nieuws te melden: de Moslim Raad, jammer van die spatie, dat wel, wil met Wilders in dialoog treden. Zij wel dus.

M/V

Ze hebben wel eens wat te zeggen van de mannen van de grote vaart, maar ook als deelnemer aan een schaaktoernooi heb je het zwaar te verduren. Een man schijnt wel twintig keer per dag aan seks te denken, maar uitgerekend op de plek waar de hersens het hardst kraken is iedere erotisch getinte gedachte ondenkbaar. In de wijde omtrek van Wijk aan Zee was de afgelopen weken dan ook geen aantrekkelijk vrouwspersoon te bekennen.

Vrouwen en schaken, het blijft een moeilijk verhaal. Dat mannen harder kunnen rennen en beter een balletje kunnen overslaan slikt iedereen voor zoete koek, maar confronteer een tuinbroek met het ontegenzeglijke feit dat vrouwen niet kunnen schaken, en de wereld is te klein.

En dat terwijl de verklaring zo voor de hand ligt. Het schaken kent zijn oorsprong in Perzië, en we weten allemaal welk geloof daar de overhand heeft. Laten we het erop houden dat het spel de vrouwen niet met de paplepel is ingegeven.

Terug uit mijn afzondering in de wereld der wereldvreemden las ik in de krant dat de vrouwelijke terreurverdachte Soumaya S. overgeplaatst was naar een andere gevangenis, omdat ze in haar gevangenis ook wel eens een man tegenkwam, en daarmee luchtte. Ik las eerst ‘lunchte’, maar dat was mijn verdorven geest.

Enkele aspirant-baarden zagen Soumaya zelfs pingpongen met een man, en dat ging vanzelfsprekend alle perken te buiten. Bij het Openbaar Ministerie wisten ze toch zeker ook wel dat de aanblik van een pingpongende boerka uitermate verleidend is? Behoorlijk bedreigend bovendien wanneer de tegenstander op het verkeerde netje mikt.

Samir A. trok zijn conclusies en ging in protest tegen deze moedwillige treitercampagne van justitie. Hij wilde niet de Saudiër achterna die aan de verleidingen van drugsgebruik had blootgestaan en nu voor straf binnen zes maanden de Koran uit zijn hoofd moest leren. Samir ging in hongerstaking. Wat natuurlijk niet mocht van de regels, hetgeen hij geweten had als hij de Koran uit zijn hoofd had gekend.

Nee, dan de Partij van de Arbeid. Die zet Klaas de Vries doodleuk op plek 23 op de kandidatenlijst voor de Eerste Kamer. Dat schijnt niet anders te kunnen in verband met de nieuwe selectiecriteria, die strikt voorschrijven dat mannen en vrouwen om en om op de lijst staan. Ik vermoed dat Klaas daarbij de pech heeft dat zijn achternaam achter in het alfabet valt.

Goh, tegenover zo veel idiotie zijn schakers eigenlijk best normale mensen.