Bagagedrager

Henk Kamp en Mark Rutte liggen binnen de VVD (en daarbuiten) onder vuur omdat zij op de bagagedrager van Geert Wilders zouden zijn gesprongen. Jawel, dezelfde bagagedrager die sinds een week dreigt te bezwijken onder het gewicht van het logge lijf van SP-roerganger Jan Marijnissen.

Kamp en Rutte zelf bestrijden de zienswijze van prominente liberalen als Ivo Opstelten en Geert Dales. Volgens Henk Kamp kán hij zelfs niet achterop gesprongen zijn bij Geert Wilders, want Geert is destijds zelf van de bagagedrager van de VVD gesprongen. De VVD is vervolgens doorgefietst en Geert moet voor eeuwig te voet verder, want van spreekwoordelijke fietsen is er nooit meer dan één – zelfs het statige rijwiel van Piet Hein Donner is vergeten.

Henk Kamp en Mark Rutte lijken mij jongetjes die vroeger als ze bij iemand achterop sprongen één been aan beide kanten van het achterwiel hielden, alsof ze op een paard zaten. Zo konden ze hun evenwicht houden zonder degene die fietste vast te hoeven houden. Funest voor je schoeisel natuurlijk, maar dat was niet erg als bij de minste schade een nieuw paar aangeschaft kon worden – daarom kwamen ze ook bij de VVD terecht natuurlijk.

Het is frappant dat uitgerekend de twee meest rechtse partijen in de Tweede Kamer het goede voorbeeld moeten geven om de fiets te pakken. De VVD is toch de partij van de dikke BMW’s en Mercedessen, en hooguit van de tandems voor 65+’ers die op de Veluwe van hun dikke ongefiscaliseerde AOW genieten. Je kunt veel van de VVD zeggen, maar toch niet dat de combinatie Rutte-Verdonk een geoliede tandem is geweest die in de afgelopen periode flink heeft doorgetrapt. Voor zover de VVD nog als een ouderwetse fiets gezien kan worden, dan als een oud barrel zonder licht, met twee lekke banden en een ketting die op het punt van breken staat.

En nu dus ook nog in de greep van een slecht uitziende junk die wartaal uitkraamt.

Binnen de VVD is een richtingenstrijd gaande over de ontstane situatie. Geert Dales wil zelfs dat er een extra partijcongres komt om de koers te bepalen. Maar gezeten op de bagagedrager is iedere richtingenstrijd natuurlijk bij voorbaat een achterhoedegevecht, een verloren strijd.