Akelige mensen

Het is alom bekend dat Adolf Hitler vegetariër was. Het is dan ook zeer waarschijnlijk dat de Führer tijdens zijn leven, als hem weer eens een Bratwurst of schnitzel werd voorgeschoteld, meer dan eens de woorden “ich bin ein Vegetarier” heeft uitgesproken. Mogelijk deed hij dat met gestrekte arm, al stampend en schreeuwend en speeksel in de rondte spuwend, we zien het allemaal wel voor ons denk ik, maar daarmee is het nog niet nazistisch om te zeggen dat je geen vlees eet – net zo min als Hitlers vegetarisme een argument is om vlees te blijven eten overigens.

Ook nazi’s moeten poepen, en hoewel het waarschijnlijk vaak racistische drek is die zij dan uitscheiden, maakt dat (de Heer zij geprezen) het ledigen van de darmen nog geen extreemrechtse daad. Niet elke handeling van een nazi is een nazistische handeling.

Verder lezen Akelige mensen

Max

Dit is Max. Max is boos. Net als Henk. Maar over Henk hebben we het eerder deze week al gehad. Anders dan Henk wil Max wel met zijn echte naam in dit artikel. Van Max mogen we alles weten. Behalve zijn politieke voorkeur. Die is werkelijk een groot raadsel.

Max is bij de Action. Max komt graag bij de Action. Hij komt namelijk zelf ook graag in actie. Nu wil hij een fakkel kopen. Vanavond is er namelijk een fakkeltocht voor vrede en verdraagzaamheid. Dat zijn twee begrippen die Max uit het hart gegrepen zijn. Max heeft bijvoorbeeld een hekel aan columnisten die polariserende stukjes schrijven.

Verder lezen Max

Het Jaar van de Uil

Voelen jullie het ook? Het hangt in de lucht, die zoete lavendelgeur van de overwinning. Het is aan het kantelen, nu wereldwijd nog maar anderhalf miljoen mensen per dag positief testen en we bijvoorbeeld in Engeland zien hoe fantastisch het zonder maatregelen gaat, afgezien dan van, nou ja ach, die paar honderd kinderen die daar nu happend naar adem op de ic liggen. Maar hee, je kunt niet vroeg genoeg leren dat de dood bij het leven hoort, nietwaar?

Nu neemt dat kantelen nogal wat tijd in beslag – in feite horen we dit al anderhalf jaar – maar 2022 moet dan echt het Jaar van de Uil worden. En daarom wordt op de burelen van Forum voor Democratie koortsachtig vergaderd wat men na al dat gehits, al dat gezuig, al dat gelieg, al dat gejank, al dat geïnsinueer en al dat geïntimideer, al dat geheul met nazisymboliek, al dat slecht verholen antisemitisme en al die quasi-verongelijktheid als men ermee geconfronteerd wordt verder nog kan verzinnen om optimale ophef te creëren zonder de eigen achterban voor het hoofd te stoten.

Welnu, alles natuurlijk. Een kleine greep uit wat ons het komend jaar te wachten staat:

Verder lezen Het Jaar van de Uil

WHATEVER YOU DO: DON’T GET THE “VIRUS”

“Dan is nu het woord aan de heer Berry Touret van Decorum voor Virocratie.”

“Voorzitter! Veritas pones potentes est. Oftewel: de waarheid is in handen van degenen met macht. De laatste tijd ondervinden wij dit aan den lijve: het roodborstje van Aequitas is vleugellam geworden. En daarom wil ik mij vandaag nadrukkelijk richten tot alle mensen in Nederland, gevaccineerd of niet gevaccineerd, in het ziekenhuis of daarbuiten, heteroseksueel of bakker, en nog in leven of inmiddels overleden.

Verder lezen WHATEVER YOU DO: DON’T GET THE “VIRUS”

“Paardenlul”

Woorden schieten tekort om te beschrijven in welke mate de heer Thierry Baudet een “paardenlul” is. Een gevaccineerde “paardenlul”, haast ik mijzelf eraan toe te voegen, want, hoewel een “paardenlul”, is Thierry Baudet natuurlijk niet achterlijk en heeft hij dus gewoon een spuitje gehaald. Dat weet ik van de zus van mijn buurvrouw, die op de Facebook-pagina van de hond van haar slager heeft gelezen dat de achternicht van de eigenaar van diens trimsalon, werkzaam voor de GGD in Schin op Geul, de prik gezet heeft.

Dat Thierry Baudet een enorme “paardenlul” is, komt misschien nog wel het duidelijkst naar voren in het feit dat hij dolgraag wil dat normale mensen hem een “paardenlul” vinden. Werkelijk iedere uitspraak heeft als primair of secundair oogmerk om zo veel mogelijk een “paardenlul” gevonden te worden – met duizelingwekkend succes. En omdat je een “paardenlul” geen enkel plezier wilt gunnen, zou je Thierry Baudet dus het liefst geen “paardenlul” willen vinden, maar dat gaat nu juist niet omdat hij eenvoudigweg een onvoorstelbare “paardenlul” is.

Verder lezen “Paardenlul”

Apartheid

Grote paniek in het kamp van de antivaxers, nu het ernaar uitziet dat de heropening van de samenleving grotendeels aan hun neus voorbij zal gaan. Anderhalf jaar gedaan alsof er niets aan de hand was, en dan, o ironie, zelf in verplichte isolatie eindigen op het moment dat iedereen het leven weer oppakt, omdat je nergens meer welkom bent.

Zelf ziet men het natuurlijk als het zoveelste bewijs dat de maatregelen nooit zullen eindigen. En hadden ze niet voorspeld dat ongevaccineerden gediscrimineerd zouden worden? Welnu, dat kon ik ze een paar maanden geleden ook al vertellen. Iedereen kan namelijk bedenken dat als een overheid vrijheidsbeperkende maatregelen oplegt om te voorkomen dat te veel mensen tegelijk ernstig ziek worden van, of zelfs overlijden aan een besmettelijk virus dat rondwaart, diezelfde overheid de maatregelen alleen opheft voor mensen voor wie de grond om die maatregelen op te leggen wegvalt. Dat is bijvoorbeeld het geval zodra iedereen de kans heeft gekregen zich met een ter beschikking gesteld vaccin te behoeden voor een ernstig ziekteverloop; hooguit zou je kunnen redeneren, zoals Heineken dan ook deed, dat degenen die al eerder volledig gevaccineerd waren, ook al veel eerder recht hadden op privileges.

Dat men andere regels hanteert voor degenen die weigeren zich te beschermen, hoeft hoe dan ook geen verbazing te wekken: zij blijven immers drukken op de collectieve lasten terwijl dat inmiddels vermijdbaar is. Je kunt een eigen keuze maken, als je dan ook maar de eigen consequenties draagt. Zelf weten.

Verder lezen Apartheid

Thierrië

In een land hier ver vandaan is het elke dag een aangename tweeëntwintig graden. Niet te warm, niet te koud: ideaal, zoals alles hier. De zon streelt de glooiingen van het arcadische landschap, waar de schaapjes vredig grazen, veilig opgeborgen achter een hek. Slechts des nachts, wanneer burgers en devices zich opladen voor een nieuwe dag van noeste arbeid, geselt de regen de vruchtbare akkers teneinde de bevolking van het meest exquise voedsel te voorzien.

Verder lezen Thierrië