Sacha de Boer doet nu al een week alsof ‘Eyjafjallajökull’ net zo makkelijk uit te spreken is als ‘Etna’, en dat irriteert me mateloos. Er is zo langzamerhand al meer troep over die hele eierflauwekul uitgespuwd dan door die vulkaan. Geen beter bewijs daarvoor dan het eerste vliegtuig dat vanavond weer opsteeg: dat betekende natuurlijk niet dat er nu ineens weer wel gevlogen kan worden, maar dat het klaarblijkelijk de hele tijd al had gekund – in de omstandigheden is althans niks veranderd.
Geleerde tongen beweren dat een eerdere eruptie van de Eyjafjallajökull in 1783 de aanzet vormde tot de Franse revolutie. In het inferno dat volgde mislukten namelijk jaren achtereen alle oogsten, maar dat weerhoudt ons er nu niet van om te beweren dat de boeren juist baat hebben bij de neerdalende as. In de achttiende eeuw echter stegen de prijzen, begon er onderhuids iets te borrelen bij het volk en kwam het zes jaar later tot een uitbarsting. Frankrijk zal dus wel weer Europees kampioen worden in 2016.
De enige reden waarom er nu een Europees vliegverbod is afgekondigd, is volgens mij omdat er in 1783 ook geen vliegverkeer was. En o ja, er was ook nog een hobbypiloot van de KLM die een jaar of dertig geleden een keer voor de lol door de krater van een vuurspuwende vulkaan meende te moeten vliegen, en zijn kist vervolgens ternauwernood weer aan de grond kreeg.
Conclusie: aswolken zijn eng, ook al kun je er gewoon omheen vliegen.
Had de wind deze maand iets anders gestaan, dan hadden we dichte mist uit het westen van Rusland heel eng gevonden, maar het lot viel op de aswolk. Dat weten we dan ook meteen: als er de komende tien jaar ook maar ergens een vulkaan uitbarst, wordt direct het vliegverkeer in de halve wereld lamgelegd – ongeveer zoals er nu alleen géén tsunamiwaarschuwing volgt als er een aardbeving in het centrum van Mongolië plaatsvindt, en dan nog alleen als het epicentrum zich een kilometertje of vijf onder de aardkorst bevindt.
Gelukkig hebben wij dan nog even Camiel Eurlings. Als een pauw zo trots kondigde hij aan dat wij nog veel eerder dan gepland onze intercontinentale vluchten zouden hervatten, zonder daar overigens bij te vermelden hoe we, eenmaal aanbeland boven Breda, Maastricht of Arnhem de nog potdicht zittende luchtruimen van onze buurlanden zouden omzeilen. Alleen voor Camiel ben ik blij dat we ons weer een week door angst hebben laten regeren; prachtig om hem zo te zien glunderen terwijl je weet dat hij de hele week al geen tijd aan zijn gezin heeft kunnen besteden.
Het ontbrak er nog maar aan of hij bood de gestrande reizigers in navolging van het zoutkaartje van de NS een lavakaartje van de KLM aan.