“Bent u blogger?”, vroeg Jojanneke van PowNews aan de onvolprezen hoofdredacteur van het Raarlems Dagklad. Door een ongelukkige speling van het lot bevonden wij ons op het Blogbal, een tamelijk onheilspellend samenzijn dat door een van de aanwezigen ook wel treffend als de Paralympics voor schrijvers werd omschreven.
Zelden is existentiële twijfel treffender op camera vastgelegd dan in de minuut die volgde – tot Marius zich gewonnen gaf en de vraag min of meer bevestigend beantwoordde. Niet slim, dacht ik nog terwijl ik stilletjes meeluisterde, want binnen de seconde werd de roze microfoon opnieuw in zijn gezicht geslingerd: “En, voelt u zich daar fijn bij?” – op een toon die geen ander antwoord duldde dan een wanhopig betoog vol zelfhaat, culminerend in de dood door ophanging.
(Marius maakt het inmiddels overigens naar omstandigheden goed – zie ook zijn verslag van de gebeurtenissen).
Bent u blogger – was de vraag aan mij gesteld, ik had hem stellig ontkennend beantwoord. De vraag werd echter niet aan mij gesteld, want ik was druk doende mijn perfecte imitatie van een grijs toneelgordijn ten beste te geven. In het blikveld van de camera maar toch onzichtbaar, want alles liever dan op nationale televisie als blogger neergezet worden.
Wat ik dan op het Blogbal deed? Een prijs in ontvangst nemen. Nergens namelijk in gans de Nederlandstalige blogosfeer werden in heel 2010 betere stukken proza waargenomen dan hier, waarde lezer. Kompel, WorkiLeaks en Helpdesk, het waren de parelachtige krenten in een jaar van pappen en nathouden – want toegegeven, heel erg hard gezocht lijkt er niet te zijn. Als winnaar van de Blogparel 2010 waan ik mij toch een soort wereldkampioen fierljeppen: als niemand zo gek is om het te doen moet je niet direct denken dat je de beste bent.
Hoe dan ook, 250 harde euro’s werden mijn deel, en als het aan de jury ligt, leveren die een bijdrage aan de voortzetting en ontwikkeling van dit blog. Dat bestedingsadvies neem ik graag ter harte. Vanaf heden dus alleen nog maar pareltjes op iamzero.nl, en van die pecunia stel ik voor twintig kratten bier aan te schaffen die de lezers op enig moment (het zerobal) op de burelen van dit blog kunnen nuttigen.
Bij onvoldoende animo trakteer ik de redactie van het Raarlems Dagklad op de vurig gewenste mediatraining. Of een workshop gordijnimitatie.