De Geertritayaantrichotomie

Sven Kramer was de finishlijn nog maar een paar meter gepasseerd of het verslag vanuit Berlijn werd onderbroken voor een programma in de zendtijd voor politieke partijen. Terwijl een zwerm meeuwen een strakblauwe hemel doorkliefde, het had live kunnen zijn, sprak een ontegenzeglijk aangename, zachte stem de gevleugelde woorden ‘We wonen in een prachtig, welvarend land’ – ja, wat wil je: twee keer wereldkampioen op één dag. Even werd er ingezoomd op het wassende water van de Noordzee, een tsunami van eb die echter tot stilstand kwam aan de voeten van de man die dat men zijn zelfverzekerde houding (’tot hier en niet verder’) welhaast leek af te dwingen: Geert Wilders.

Wie kon ons op dit moment van nationale trots beter toespreken?

Geert had het strand uitgekozen om ons te vertellen over de erbarmelijke staat van onze gezondheidszorg, onze torenhoge belastingen om linkse hobby’s als ontwikkelingshulp betaalbaar te houden, en natuurlijk over de talloze Marokkaanse straatterroristen die onze vrijheid onder grote druk zetten. Een slechtere beeldspraak dan die van het strand was nauwelijks denkbaar. Met de rug naar Nederland en de blik naar buiten: foei, Geert! En waarschijnlijk ook nog met je kont richting Mekka.

Gelukkig was duidelijk te zien dat Geert zich er zelf ook niet heel gemakkelijk onder voelde. Toen hij rond 2 minuut 10 zijn voorspelbare riedel over de islam afstak, werd er nadrukkelijk ingezoomd op de handen die hij nonchalant achter zijn rug hield, maar waar nu een zenuwachtig gefriemel viel waar te nemen, alsof hij aan zijn inmiddels tot de enkels gestegen water voelde dat er nattigheid op komst was.

Het was natuurlijk Rita. Vanzelfsprekend was zij het die het trotse volk op dit moment het beste kon toespreken (maar ja, geen politieke partij, dan ook geen zendtijd) en Geert stond vast en zeker op de uitkijk voor haar ToN-boot. Het is een tijdje stil geweest rond Rita, maar goed, Kamerlid zijn is ook geen hol an, dat weten we inmiddels. Voor degenen die het vergeten zijn: Rita Verdonk is die mevrouw die onder andere haar partijgenoot Ayaan Hirsi Ali het Nederlanderschap ontzegde, iets wat ze met het oog op haar daadkracht binnen 24 uur moest besluiten, ook al slaagden de experts er vervolgens in zes weken tijd niet in om een unaniem oordeel te vellen in deze ingewikkelde kwestie.

En Ayaan Hirsi Ali, dat is die mevrouw die ze in Frankrijk de nationaliteit aanbieden omdat ze haar er zo graag bij willen hebben. Als je zulk nieuws hoort, dan schaam je je als onderdeel van Nederlandse democratie, en dus hoofdelijk aansprakelijk voor het ministerschap van Rita Verdonk, toch de ogen uit je kop.

Rita Verdonk, nog nimmer betrapt op enige oorspronkelijke gedachte, etaleerde haar intellectuele armoede enkele dagen eerder op schaamteloze wijze in De wereld draait door, een optreden dat gezien kan worden als de kickoff van de tsunami van ToN die ons te wachten staat. Rita Verdonk denkt werkelijk dat ze veertig zetels kan halen door zelf niets te vinden en de burgers een website te bieden waarop iedereen mee kan doen (waar hebben we dat eerder gehoord?), waarna zij zelf alleen maar af en toe het begrip ‘oude politiek’ hoeft te laten vallen. ‘Er wordt al vijfentwintig jaar over het fileprobleem gepraat in de oude politiek, en het is nog steeds niet opgelost!’, constateert ze verbaasd en ze bedoelt er echt mee, heus, ik verzin het niet, dat Jan Lul uit Roelofarendsveen al vijfentwintig jaar de oplossing angstvallig onder de pet houdt maar die straks op het ToN-forum uit de doeken zal gaan doen.

Sinds door toedoen van George Bush het ‘je bent ofwel voor ofwel tegen ons’-isme heerst, wordt een kanttekening bij ongefundeerde kritiek op Geert Wilders vaak als een steunbetuiging aan zijn adres gezien. Evenzo ben je als tegenstander van Geert ook al snel een tegenstander van Rita, maar omdat die iets vervelends heeft gedaan tegenover Ayaan zou je het logischerwijs voor Ayaan moeten opnemen, maar dat kan dan niet omdat zij weer tegen de islam is, waar jij dan weer voor moet zijn omdat je al tegen Geert bent. En zo raak je dus in de knoop als kiezer.

Laat daarom één ding duidelijk zijn. Je kunt van Geert Wilders zeggen wat je wilt, maar de man is serieus met zijn vak bezig en heeft er iets over te melden (zal ik er voor de zekerheid maar weer even bij zeggen dat ik het meestal niet met hem eens ben?). Ayaan Hirsi Ali lijkt me veel te getraumatiseerd om iets wezenlijks te kunnen betekenen in de materie waar het haar om te doen is, een beetje zoals Kelly die gaat roepen dat mannen niet deugen, maar ze wordt internationaal erkend als invloedrijk persoon.

Maar Rita Verdonk, mensenlief, dat is echt een verschrikkelijk mens! Over de populariteit van Geert Wilders kun je je opwinden omdat je het hartgrondig met hem oneens kunt zijn, maar Rita, dat is niets, dat is leeg, dat is niks, dat is nul. En met niets staat ze op vijftien zetels. Vre-se-lijk!

Wie voor Rita is, is tegen mij en dient zich stante pede, met gezwinde spoed, van deze webstek weg te scheren. Stop de tsunami van ToN. Het brengt ons van de drup in de regen, ToN.