Er bestaat geen betrouwbaarder indicator voor de vaststelling van ziekte van welke aard en ernst dan ook, dan appelsap. Het goudgele goed vertelt je niet exact wat je hebt, maar dát er iets grondig mis is met je fysieke gesteldheid weet je in ieder geval zeker als je een glas ervan begint te appreciëren. Voorwaar geen slechte prestatie voor een product dat zonder doktersrecept voor amper een euro verkrijgbaar is in elke supermarkt.
Scholieren en medewerkers die ziek naar huis willen, zouden verplicht een literpak appelsap achterover moeten slaan. Als ze vervolgens kotsend over de grond rollen weet je dat ze zich aanstellen en zich kiplekker voelden voordat ze hun, naar nu is aangetoond, verdiende straf ondergingen. Begint hun gezicht daarentegen na inname enigszins op te klaren, dan kun je ze zonder gewetensbezwaren huiswaarts sturen.
Afgelopen week was mijn vriendin ziek, en dus dronk zij appelsap dat het een lieve lust was. Ik was echter ook enigszins aan het snotteren en verheugde me eigenlijk wel een op dagje bankhangen. Maar één slok appelsap (gad-ver-dam-me!) en ik wist: dat kan ik de komende dagen wel vergeten. Of om met de verschrikkelijkste taalgebruikers van 2010 te spreken: dit gaat ‘m niet worden.
Dat brengt me op het volgende: waarom bestaat appelsap, als je het alleen drinkt als je er rot aan toe bent, in godsnaam in zo’n enorme overvloed? Een beetje supermarkt heeft wel een paar meter staan, bovendien van allerlei merken, terwijl iedereen weet: als je ziek bent, drink je Goudappeltje van Appelsientje. Je weet toch. Als je ziek bent, ga je niet bezuinigen op appelsap, of all things; als je een openhartoperatie moet ondergaan laat je die ook niet door de eerste de beste tv-zender uitzenden, maar alleen door Omroep MAX. Nee, Goudappeltje is alles wat nodig is, en daarom is het ook ooit stilzwijgend maar niet minder terecht gepromoveerd tot Goudappel; dat past beter bij de ander uitzonderlijke betrouwbaarheid van het product. Al die andere merken zijn zelfs als je ziek bent maar smerig, en je krijgt er bovendien stroeve tanden van.
Tegenwoordig heb je zelfs Appelsap Troebel. Vermoedelijk is dat om vast te stellen of je zwanger bent, maar ik doe niet aan die onzin mee. Niet omdat ik man ben, maar omdat appelsap troebel waarschijnlijk is uitgevonden door een debiel die zelf wel eens appelsap wilde maken en daarom een granny smith op zijn citruspers zette – en daar nu nog rijk mee geworden is ook.
Het bestaan van die overdaad aan appelsap kan maar één ding betekenen: we zijn met zijn allen behoorlijk ziek. Of zou appelsap een linkse hobby zijn?