Middeltjes

De wereldvoetbalbond FIFA heeft groot alarm geslagen nu ontdekt is dat spelers een oneerlijk voordeel kunnen krijgen via diverse Afrikaanse middeltjes die op de internationale dopinglijst niet voorkomen maar wel zonder recept af te halen zijn bij de betere inheemse bosjesman.

Het is te hopen dat de FIFA hiermee niet de aftrap heeft gegeven voor een wereldkampioenschap vol paniekvoetbal. De onvermijdelijke zegetocht van de Spanjaarden deze zomer toewijzen aan stimulerende kruidenthee of behekst neushoornurine-extract van Afrikaanse makelij, nu het WK zich toevallig voor het eerst afspeelt op het Afrikaanse continent – dat is net zoiets als suggereren dat Frankrijk Euro2000 won doordat die maffe doelman Fabian Barthez op houten voetbalschoenen al molenwiekend de ene na de andere bal uit zijn doel ranselde, nadat hij maandenlang op een dieet van Vlaamse frites en Hollandse nieuwe had geleefd.

Wat, nu het er zo staat, misschien niet eens zo heel ongeloofwaardig is.

De FIFA mag nog van geluk spreken dat het voetbal de afgelopen decennia niet zo enorm gemondialiseerd en gecommercialiseerd is als sommige andere sporten. Mochten er inderdaad prestatieverhogende plantjes in de Sahara aangetroffen worden, dan is de kans dat die ook naar Europa geëxporteerd worden natuurlijk te verwaarlozen. Andersom hoeft de voetbalbond zich met het WK in Zuid-Afrika niet te bekommeren om eventuele prestatieverhogende stofjes in Braziliaanse koffiebonen of Argentijnse runderen. Er zal niemand zijn die het WK voetbal belangrijk genoeg vindt om dat soort middelen helemaal de oceaan over te vervoeren. In de wielrennerij gaat het uiteindelijk ook alleen in de Tour de France altijd over doping: die epo-druiven groeien nu eenmaal niet buiten de Bourgogne. Alleen bij een sport als curling, waar de internationale en commerciële belangen wél gigantisch zijn, zou de ontdekking van een stofje met het miniemste stimulerende effect ongeacht de geografische locatie direct leiden tot een aardverschuiving in de sport.

We begrijpen nu wel eindelijk hoe het kan dat scharminkels uit de Ethiopische hoogvlakten, die je normaal gesproken geen twee uur te leven meer zou geven, twee uur achter elkaar blijven rennen en daarin ruim 42 kilometer afleggen. Doe een gezonde Hollandse kerel zo’n plantje en de marathon in drie kwartier is binnen handbereik.

Of: geen zo’n Ethiopiër een stel klapschaatsen en verlos ons van die vreselijke Svenergy-onzin. Doe mij maar Haile Energiebreselassie.

Als Albert Heijn vanaf volgend jaar nu eens voetbalplantjes gaat uitdelen in plaats van voetbalplaatjes, dan kan de wereldtitel ons over vier jaar nauwelijks nog ontgaan. Dit jaar zal het helaas nog niet lukken: volgens een betrouwbare medicijnman, die niet met zijn naam in dit stukje wil, is er sinds Jan & Yolanthe-gate nauwelijks te voldoen aan de vraag naar voodoo-poppen van Wesley Sneijder.

Albino

Michiel Romeyn kon dan ten tijde van de Amerikaanse verkiezingen nog zijn typetje Oboema als de blanke broer van Obama opvoeren, inmiddels is de lol daar wel vanaf nu in Burundi voor de vierde keer in korte tijd een albino vermoord is. De misdadigers namen haar armen en benen mee, meldt Sp!ts met veel gevoel voor eufemisme, alsof ze eigenlijk de Nintendo DS van het meisje buit hadden willen maken maar de batterijen leeg bleken.

Dan maar haar armen en benen.

Het is nogal laf van de bandieten om het slachtoffer zomaar zonder ledematen achter te laten; van Monty Python and the Holy Grail weten we allemaal hoe strijdlustig iemand dan nog kan zijn. Maar meer hadden ze nu eenmaal niet nodig om het gewenste magische albinodrankje te fabriceren waar mensen rijk van zullen worden – afgezien misschien van het hoofd vol toverhaar, dat dus voor de zekerheid ook maar werd afgehakt.

Nu zou ik als donkere man in donker Afrika ook raar op mijn donkere neus kijken als driekwart jaar na het bezoek van die zogenaamde ontwikkelingsmedewerkers mijn donkere vrouw plots, sapperdeflap, een wit kind ter wereld zou brengen, maar bij het lezen van dit soort berichten kan ik toch alleen denken aan Knudde in Afrika of Gargamel in de weer met smurfensoep. Ledematen afhakken om in een toverdrankje te stoppen, dat gebeurt toch alleen nog in stripverhalen.

Maar denk erom, mensen, dat we nu niet gaan denken in termen van ‘achterlijke cultuur’; hooguit is hier sprake van een ándere cultuur.

Het is ook maar de vraag of wij een spat beter zijn. Stel je toch voor dat hier blanken zouden rondlopen die er als negers uit zouden zien, maar dan niet echt – laten we zeggen alsof ze geschminkt zijn en rode lippenstift dragen, en rare kleding, en neppig kroeshaar, en om dat te verbloemen een stom kleurig baretje. En dat ze bovenal heel dom zouden zijn, of althans zouden doen alsof. En dat die engerds ondanks dat onze kinderen zouden betoveren met vies oudbakken snoep, en ons zouden laten opdraaien voor de tandartsrekening. En dat ze ’s nachts met een wit paard net zo lang over het dak van je huis zouden marcheren tot onherstelbare lekkage een feit was. En dat ze over de mysterieuze gave zouden beschikken om via de schoorsteen in te breken, ook als je helemaal geen schoorsteen had, zonder een spoor van braak, zodat je machteloos stond tegenover je verzekeraar. En dat tot overmaat van ramp de kinderen ’s ochtends door het dolle heen zouden zijn omdat ze weer een of ander lullig cadeautje hadden gekregen, vergezeld van een flutrijm vol spelfouten, terwijl in de tussentijd jouw portemonnee is leeggeroofd, evenals de groentela met je voorraad winterpenen.

Nou, ik zou het wel weten.