Covid, dan toch

Niets menselijks is mij vreemd, dus ten langen leste ben ik dan toch ook maar geïnfecteerd geraakt met het SARS-CoV-2-virus – net op het moment dat alle antivax-Neanderthalers weer massaal uit hun holen zijn gekropen om de najaarsgolf die iedereen van verre aan zag komen kritisch te bevragen met verfrissende observaties waarvan de meeste nu al ruim twee jaar volledig weerlegd zijn.

Het zou merkwaardig zijn om als bescheiden pandemiechroniqueur deze belangwekkende gebeurtenis niet te boekstaven, al was het maar om het onderwerp waar verder alles wel over gezegd is af te sluiten. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik (anders dan over de vaccinatie) maar zeer matig te spreken ben over dit hele infectiegebeuren. Behalve de zelftest is er bar weinig positiefs te melden, of het moet de constatering zijn dat ik mijn leven tot op heden voortreffelijk heb ingedeeld door nog nooit te hebben genetflixt, waardoor ik nu wat over heb om naar te kijken; dat bevalt een stuk beter dan de oeverloze stroom aan Tel Sell-reclames en afleveringen van Seabert die ik in mijn tienerjaren bij ziekte moest bingen.

Verder lezen Covid, dan toch

Ontbrekende schakel

Veel mensen vragen zich af hoe het toch kan dat coronasceptici en masse in het pro-Poetinkamp zijn beland, allemaal tegen abortus blijken te zijn en zich nu collectief weigeren in te smeren met zonnebrandcrème. De kwesties lijken zo los van elkaar te staan dat het op zijn minst opmerkelijk is dat een grote groep over alle onderwerpen precies hetzelfde denkt. Wat deze mensen echter niet weten, is dat René Froger eigenlijk een getransformeerde kikker is – een Siberische brulkikker, om precies te zijn.

Met deze kennis valt plotseling alles op zijn plaats: je kunt alleen een prikje weigeren met een beroep op je lichamelijke integriteit en tegelijk tegen abortus zijn als je de wereld door een multifocale bril bekijkt.

Verder lezen Ontbrekende schakel

Vechten

Uit recent onderzoek is gebleken dat 16% van de Nederlanders bereid is voor het vaderland te vechten in het geval van een militair conflict. Het werd gebracht als een zorgwekkend laag percentage, maar ik vond het nogal wat, zestien procent: dat betekent dat behalve alle ongevaccineerde mensen, van wie we al wisten dat ze bereid waren hun leven te offeren, blijkbaar ook nog een paar anderen de strijd willen aangaan.

De harde kern van Feyenoord kun je om een boodschap sturen, maar ondanks de verrassend succesvolle campagne gericht op de destructie van Europese steden vormt die – goddank – bij lange na geen 16 procent van de Nederlandse bevolking. We worden steeds vaker opgeschrikt door mensen die eigenlijk in een gesloten inrichting thuishoren, daar soms ook zelf om verzocht hebben, in plaats daarvan vrij rondlopen met een vuurwapen en dat ook gebruiken; maar ook dat is – goddank – maar een enkeling.

Wie zijn dan in godsnaam die paar miljoen Nederlanders die wél vol overtuiging het land zouden gaan verdedigen?

Verder lezen Vechten

Abortus

Ik luister graag en veel muziek, maar waarom mensen tot diep in de eenentwintigste eeuw cd’s of iets op vinyl aanschaffen, heb ik nooit kunnen begrijpen. Waarom zou je dat nog doen? Je draagt toch ook liever een comfortabel T-shirt of overhemd dan een maliënkolder, ook al weet je niet welke gevaren je te wachten staan als je de deur achter je dichttrekt? Voedsel hoeft niet per se ambachtelijk bereid te zijn als een fabriek het net zo lekker en tien keer goedkoper kan maken. En mensen die elkaar een handgeschreven brief schrijven zou ik kunnen waarderen, ware het niet dat ik me afvraag waarom ze zich zo aanstellen en niet gewoon een mailtje sturen.

Maar wie ik écht niet begrijp, zijn mensen die anno 2022 over abortus gaan discussiëren. Die hang naar het verleden, dat dwepen met zaken die allang zijn ingehaald door de actualiteit: ik heb dat gewoon niet. Daar komt dan nog bij dat het in twijfel trekken van het recht op abortus, anders dan plaatjes draaien of lekker eten, überhaupt nooit leuk is geweest. Het is maar heel zelden dat als iemand in een nostalgische bui vraagt: “Weet je nog, dat we met een potlood cassettebandjes terugspoelden?”, de ander reageert met “Ja! En dat we aankwamen met het argument van het doden van de foetus! Gave tijd was dat!”

Verder lezen Abortus

HET KLOPT

Hoogste tijd om de balans op te maken, nu de pandemie wereldwijd slachtoffers blijft maken maar geen pandemie meer mag heten omdat één klein dapper landje aan de Noordzeekust haar ten einde heeft verklaard. De conclusie is even voorspelbaar als ontnuchterend: het klopt gewoon. Alles wat ze je al die tijd wijs hebben proberen te maken – de regering, de mainstream media, maar vooral de wetenschappers die het influisterden – in grote lijnen klopt het allemaal.

Het klopt dat er een dodelijk virus is dat inmiddels aan miljoenen mensen het leven heeft gekost en een veelvoud langdurig ziek heeft gemaakt. Dat niet alleen: of het nu van de vleermuizen komt of uit een lab is ontsnapt, het virus gedraagt zich exact zoals alle andere virussen waar de mensheid ooit mee te maken heeft gehad. Het muteert als een malle, niet omdat het zo geprogrammeerd is maar omdat virussen dat nu eenmaal doen, en de ene keer wordt het wat gevaarlijker (zoals alfa, en later vooral delta) en de andere keer wat milder (zoals omikron). Precies zoals de geleerden bij aanvang al aangaven dus.

Verder lezen HET KLOPT

Intelligent

Mark Rutte mag van geluk spreken als de intelligente lockdown die hij afkondigde nadat Covid-19 in Nederland was gearriveerd, niet als zodanig de geschiedenisboeken ingaat. Sowieso is het altijd de goden verzoeken om iets wat je zelf te berde brengt te voorzien van het predicaat ‘intelligent’, en inmiddels kunnen we wel concluderen dat het gecontroleerd infecteren van kwetsbaren met een dodelijk virus niet direct het ei van Columbus was.

De maatregelen sindsdien kenmerken zich niet alleen door de willekeur waar iedereen zich vanuit zijn eigen hachje over opwindt, maar ook door een finaal gebrek aan verfijning. Het is allemaal nogal plat en lomp. Zo wordt nauwelijks rekening gehouden met de samenstelling van de doelgroep aan wie de maatregelen worden opgelegd, terwijl iedereen kan vaststellen dat een lockdown in Nederland ongeveer hetzelfde effect heeft als in Denemarken alles open gooien en tegen de mensen zeggen dat ze een beetje rekening met elkaar moeten houden.

Dat zal wel anders zijn als in de toekomst de beleidskeuzes niet langer overgelaten worden aan feilbare mensen van vlees en bloed die als hun werk erop zit snakken naar bier, aandacht en popcorn, maar aan een hogere, kunstmatige intelligentie.

Verder lezen Intelligent

Vertrouwen

Hoe verfrissend zou het zijn geweest als de Kappersbond een paar weken geleden niet had gepleit voor de heropening van de kappers maar van de basisscholen, omdat de toekomst van onze natie nu eenmaal een stuk belangrijker is dan een fris coiffure bij het kerstdiner? Of als Robèr Willemsen van Koninklijke Horeca Nederland, zeg maar de hoofdsponsor van de coronapandemie in Nederland, had opgeroepen om toch vooral eerst de sportscholen te openen aangezien je zeker in een gezondheidscrisis beter je hele lichaam kunt trainen dan alleen je polsgewrichten en leverfunctie?

Maar nee, natuurlijk niet. De kappers wilden knippen, zoals de KNVB vond dat er gevoetbald kon worden, elitaire blaaskaken als ondergetekende van mening waren dat boekhandels essentiële winkels zijn, de cultuursector vond dat de cultuursector open kon, de winkeliers de winkels en de universiteiten de universiteiten. Ieder voor zich en God voor ons allen: welkom in het Nederland van de jaren twintig.

Verder lezen Vertrouwen