We heard you

Bill Gates heeft geluisterd! Het klootjesvolk wil eenvoudiger en veiliger surfen, en dus kán het klootjesvolk nu eenvoudiger en veiliger surfen met Internet Explorer 7. Bill heeft kennelijk niet geluisterd naar al diegenen die Internet Explorer al tijden niet meer nodig hebben, maar hij heeft stiekem wel gekeken bij de browsers waar hij zijn marktaandeel aan verliest. Sorry Bill, maar tabbed browsing deden we al een tijdje, en de mogelijkheid om RSS-feeds aan je favorieten toe te voegen is ook niet echt wereldschokkend meer.

Toch heeft Internet Explorer nog altijd een aantal unique selling points. Het is bijvoorbeeld nog steeds de enige browser die er een half uur over doet om geïnstalleerd te worden, omdat het de enige browser is die eerst moet controleren of je wel een legaal exemplaar van Windows op je computer hebt staan, en omdat het de enige browser is waarvoor je je computer opnieuw moet opstarten voordat-ie het doet.

Zo’n half uur installatie belooft een hoop. En ik moet zeggen: ze zien er best kek uit, websites in IE 7. Het lijken wel PDF’jes, en je kunt heel handig in- en uitzoomen.

Maar helaas: geen briljantere teksten op deze pagina in IE dan in Firefox. Sterker nog: dankzij IE heeft het nerdy stukje zowaar zijn intrede gedaan alhier! Dat kan nooit de bedoeling zijn. Dus Bill, als je toch nog luistert (je zit nog in de bètafase uiteindelijk): staak alsjeblieft je pogingen, we blijven wel gewoon bij de concurrent.

De knop om

Trouwe liefhebbers van oeverloos geouwehoer zullen wel even terugschrikken van het maagdelijke wit en de spaarzame woorden op deze pagina. Jarenlang verwees de URL www.iamzero.nl naar een forum waar de voornaamste doelstelling van de bezoekers was om het bij schijnbare overeenstemming zo snel mogelijk weer ergens oneens over te worden – en ook over die analyse zullen de meningen ongetwijfeld verdeeld zijn.

Op zich vaart een forum natuurlijk wel bij zoveel onenigheid, maar de lust om het nog met elkaar oneens te willen zijn verging bij meer en meer (en nog veel meer) gezichtsbepalende aanwezigen. En als dan uiteindelijk de grote roerganger zelve het bijltje erbij dreigt neer te leggen, wordt het tijd voor iets anders.

Vandaar dat het voortaan eenrichtingsverkeer zonder tegengas is op dit adres.

Maar niet getreurd voor degenen die nog niet meningenmoe zijn: praat gerust verder op www.iamzero.nl/forum (ook bereikbaar via de link rechts en de bookmark die je kunt aanpassen).

Groeten

Ter afsluiting van een mail kreeg ik van een collega niet een vriendelijke of hartelijke, maar een ‘digitale groet’. Niet bij wijze van grap van Iemand, maar van een serieuze collega die iets van me gedaan wilde krijgen. Ik werd er een beetje kriegel van, zoals van vakantiekaarten uit Spanje met ‘zonnige groetjes’. I mean, like, duh!

Sowieso vraag ik me altijd af wanneer een groet klein genoeg is om een groetje te worden, en waarom zou je ook meerdere groetjes doen als het ook met één normale groet kan? Helemaal het spoor bijster raak ik van mensen die ‘veel groeten’ doen; wat moet ik me daar in vredesnaam bij voorstellen? Hoe veel dan? En vind je mij dan aardiger dan mensen die je een enkele groet doet?

De digitale groet bleef gelukkig beperkt tot het enkelvoud, maar ik zat wel een beetje in mijn maag met mijn reactie. Een digitale groet terug kon ik in geen geval over mijn hart verkrijgen. Even speelde ik met de gedachte om de ganzenveer van zolder te halen en per postduif een ‘analoge groet’ te retourneren, maar uiteindelijk werd het een traditionele, prozaïsche, saaie, zakelijke, kale ‘groet’.

Toch nog jong

In tegenstelling tot eerdere berichten blijk ik toch nog jong te zijn. Ouderdom, zo ontdekte ik, heeft helemaal niets te maken met je fysieke of geestelijke gesteldheid (krijgt u ook zo’n jeuk van bejaarden die te pas en te onpas declameren dat ze zich nog steeds 18 voelen?), maar enkel en alleen met je gehoor.

Jongeren, immer inventief, maken sinds kort dankbaar gebruik van deze wetenschap. Ze hebben een ringtone ontwikkeld, genaamd The Mosquito, die ouderen niet kunnen horen. Reuze handig als je de ganse dag wilt sms’en zonder dat je leraar het doorheeft.

Nee mensen, geen komkommertijdbericht, het is echt zo. Want terwijl mijn hersenen ineenkrompen bij het horen van het afgrijswekkende piepsignaal, liet het geluid mijn oudere collega’s – toch al gauw zo’n 34 en 37 – volkomen koud, en dat wil dezer dagen wel iets zeggen. Ze hoorden niks, nada, niets.

Dubbel goed nieuws: dit bewijst niet alleen mijn ongekende jeugdigheid, maar ook dat ouder worden zo zijn voordelen heeft. Want wat een afschuwelijk geluid…