Ik moest ook nog een stukje schrijven over Ayaan Hirsi Ali. Dat zit namelijk zo: ik heb een (grote) broer die nogal gecharmeerd is van deze 37- 39-jarige Somalische Nederlandse statenloze Nederlandse ex-PvdA-VVD-politica. Dat schreeuwt natuurlijk om een toelichting. Zeker als je bedenkt dat hij drie maanden geleden op Maurice de Honds vraag “Op welke partij zou u gestemd hebben als er vandaag verkiezingen waren geweest?” zonder nadenken “Hirsi Ali” had geantwoord.
Maurice zou gezegd hebben dat dat geen antwoord op de vraag was, en zou (mijn principiële broeder kennende ongetwijfeld niet voordat hij een uitvoerig college staatsinrichting had aangehoord) toch maar een streepje achter de VVD gezet hebben, blij met weer een bevestiging van zijn zojuist ontdekte Rita-effect.
En zo is het maar net natuurlijk: een stem op Hirsi Ali was een stem geweest op Rita Verdonk, Hans Ehud, kan ik nog iets voor je betekenen? van Baalen en Anton ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg van Schijndel. Het is net als met Pim Fortuyn: zó’n peer, maar hij zat gewoon bij de verkeerde partij.
U begrijpt, ik ben er niet zo rouwig om dat Ayaan straks gezellig op de kamer zit bij de vrouw van Dick Cheney als ze bij die uitermate sociale Amerikaanse denktank aan de slag gaat. En niet alleen omdat ze toevallig bij de VVD zat, maar vooral vanwege haar weinig constructieve bijdragen aan het enige debat waar ze zich in mengde. Niet dat het ten onrechte was dat de zaken die zij signaleerde in de schijnwerpers kwamen, maar dergelijke kwesties worden niet opgelost door iemand die persoonlijk getraumatiseerd is. Dat is op zich heel tragisch, want ze kon nog zo gelijk hebben (vond ik trouwens ook lang niet altijd), maar het is net zo’n illusie als dat Israël vrede gaat brengen in het Midden-Oosten.
Maar hij is verder best aardig hoor, die broer van me.