Honderd woorden, dat is ongeveer de lengte van een bericht op Teletekst. Bij een krant kun je nog wel eens betwisten of een teveel of tekort aan aandacht voor een onderwerp gerechtvaardigd is, maar bij Teletekst weet je altijd wat je krijgt: honderd woorden.
Dat is in een bepaald opzicht heel prettig, omdat je het de redacteur nooit kwalijk kunt nemen als hij niet duidelijk genoeg is geweest. Probeer alle vragen die ik bij alles wat ik lees heb maar eens binnen honderd woorden te beantwoorden! Aan de andere kant kan het ook heel frustrerend zijn. Neem nu het volgende bericht:
Het aantal mensen van 100 jaar of ouder is het afgelopen jaar gedaald. Op 1 januari waren er in Nederland 1374 honderdplussers. Een jaar eerder waren dat er nog 1381, meldt het CBS. Het aantal Nederlanders dat erg oud wordt, is de vorige eeuw enorm gegroeid. In 1950 waren er maar zo’n 40 mensen van 100 jaar of ouder. Uit statistieken blijkt dat de meesten vrouw zijn. Eén op de zeven honderdjarigen is man. De honderdplussers zijn opvallend vaak nog goed gezond, blijkt uit onderzoek. Ongeveer een kwart woont zelfstandig. Van de vrouwen zijn er relatief veel, één op de acht, nooit getrouwd geweest.
Kijk, dat er minder honderdplussers zijn dan vorig jaar hoef je mij niet uit te leggen. Dat er van die 1381 die er vorig jaar nog waren een paar gesneuveld zijn, kun je die ouwetjes ook niet kwalijk nemen. En 1905 was gewoon niet zo’n jaar waarin veel mensen een kind op de wereld wilden zetten. Russisch-Japanse oorlog, Bloedige zondag, ik begrijp dat wel. Het waren onzekere tijden.
Maar zo’n laatste opmerking, een op de acht honderdplussers is nooit getrouwd, smeekt toch om opheldering. Bedoelen ze soms te zeggen dat trouwen slecht is voor de gezondheid van vrouwen in Nederland? Ga je eerder dood als je een man hebt die, lezen we in dezelfde cijfers, eerder de pijp uit gaat? Of zou trouwen ook voor mannen ongezond kunnen zijn maar kunnen we dat nauwelijks meten omdat zij voordat ze honderd worden al door andere oorzaken komen te overlijden?
Ikzelf moet er, solidair als ik ben, niet aan denken ooit honderd te worden. Wat dat de gemeenschap niet kost iedere maand! Maar voor je het weet ben je het: degenen die nu honderd worden, zijn geboren met een levensverwachting van nog geen vijftig.
(om maar weer eens aan te geven dat het echt tijd wordt dat CDA en VVD aangeven hoe zij met die vergrijzing om zullen gaan…)
Wie, zoals ik, moeite heeft om cadeaus voor anderen te verzinnen omdat hij bijvoorbeeld zelf alleen maar boeken wil hebben, doet er verstandig aan om bij verjaardagen van anderen op te letten waarmee creatievere geesten aan komen zetten. Zo kreeg vriendin E. gisteren een heuse 