Categorie: blog

Merel bedankt

Weblogster MerelRoze (sic) heeft de primeur om de eerste we·blo·gro·man, de[v.] geschreven te hebben. Fantastica ligt sinds donderdag in de boekhandel, maar aangezien ik daar slechts zeer zelden (ahum) te vinden ben, maakte ik dankbaar gebruik van de mogelijkheid om het boek online te bestellen. Mét persoonlijke groet, waaruit maar moest blijken of Merel behalve met een toetsenbord ook met de ganzenveer uit de voeten kan.

De postbode kwam extra vroeg. Ze had natuurlijk een hele tas vol met boeken te bezorgen. En waarschijnlijk was het ook daarom dat ze verwoede pogingen bleef ondernemen om Fantastica door de brievenbus te proppen, zelfs nadat onomstotelijk vast was komen te staan dat het boek toch echt drie pagina’s met niet aan mij bestede reclame voor andere boeken te dik was om erdoorheen te passen.

Exit brievenbus dus. Nou, fantastica hoor.

Dit lijkt me nou typisch een gevalletje waarin iemand gesued gaat worden. Maar wie?

De uitgeverij, die stelselmatig heeft geweigerd het boek gewoon op zuurvrij 65 grams dundrukpapier te drukken, waardoor Merels 280 bladzijden twee keer zo dik uitvallen als de 624 pagina’s van de nieuwe Tsjechov? (Merel is te dik! Maar toegegeven, zo slank als Tsjechov zijn er maar weinigen)

Merel, omdat 40 hoofdstukken wel heel erg veel is en ze best de laatste 15 online had kunnen zetten?

Of toch gewoon de domme kracht van de PTT TPG TNT TPG Post?

Ik denk dat het sterk afhangt van wat ik van het boek vind en hoeveel spelfouten ik erin aantref. Vooralsnog geef ik TPG Post de beste papieren (de slechtste dus), al was het maar vanwege die afkorting, die staat voor TNT Post Groep Post. Maar daar wordt aan gewerkt.

Goh

Eenderde van alle zwangere vrouwen rookt gewoon door, meldt de Volkskrant vandaag.

En dat terwijl in Nederland überhaupt maar 25% van de vrouwen rookt! Dat kan dus helegaer niet. Helder toch?

De creatieve boekhouders van de terreurorganisaties Stichting Stivoro en Clean Air Nederland kloppen zichzelf zonder te hoesten op de rookvrije borst wanneer het aantal rokers is gedaald, maar als het ze uitkomt zijn het er plotseling toch weer heel veel. Dat noemen wij ook wel rook in ’s mensen gezicht blazen, en dat zouden ze toch moeten verfoeien.

Kan die uit rookaccijnzen gefinancierde subsidie aan die vreugdeloze types nu dan eindelijk worden stopgezet? Als zelfs Tom & Jerry al niet meer mogen roken, is er toch wel een grens overschreden.

De spelling van augustus 2006

nattenvoeten

100% blan·ken·stra·ten
300 mil·li·me·ter·grap, de
blik·sen·in·slag, de[m.], blik·sen·in·sla·gen
droog·ten·ge·brek, het
klo·ten·weer, het
last-mi·nu·ten·va·kan·tie, de[v.]
nat·ten·voe·ten, de[mv.]
pok·ke·weer, het
re·gen·ten·par·tij, de[v.], re·gen·ten·par·tij·en
re·ge·re·cord, het, re·ge·re·cords
tuin·zwem·bad, het, tuin·zwem·ba·den
warm·ten·ge·brek, het
would-be·hit·ten·golf, de[v.]
ze·nu·we·weer, het

Fietsflat

Net als de meeste forenzen die in Amsterdam werken, heb ik een fiets die in de fietsflat naast het Centraal Station woont. Ik heb daar nog nooit klachten over gehad: de huur is laag en af en toe wandelt de conciërge in zijn gele hesje een rondje door het pand om de eigenaren gedag te knikken.

Maar vandaag waren er plotseling oranje hesjes, vier stuks. Drie daarvan waren uitgerust met een zaklamp en een spiegel aan een stok. Daarmee onderzochten zij uitvoerig de sloten en het frame van de fietsen, zoals een tandarts je gebit. Zodra ze ergens een nummer ontdekten, werd collega vier daarvan op de hoogte gesteld. Hij, letterlijk en figuurlijk overduidelijk de gewichtigste van de vier, voerde, peuk in zijn bek, alle nummers geduldig in op zijn laptop.

“Anton 915338!”, riep een van zijn hulpjes.
“Wampom?”, vroeg de peuk om bevestiging.
“915338.”

Waartoe een beetje terordreiging al niet kan leiden.

“Postcode 1911 Hendrik Cornelis”, zo werd de fiets naast de mijne geïdentificeerd. Ik wist niet hoe snel ik mijn trouwe tweewieler van zijn ketenen moest bevrijden. Wegfietsend riep ik nog “15647!”

Waarom het nu precies oma’s telefoonnummer moest zijn dat in me opkwam, weet ik ook niet, maar het leek er verdacht veel op dat de peuk, geprogrammeerd om alle nummers die hij hoorde in te tikken, het getal nog ging invoeren ook.

Voorbeschouwing

Trouwe lezers opgelet: vanaf zaterdag a.s. is het gemoed van schrijver dezes zo onbestendig als de weersomstandigheden in de afgelopen weken. Hoe minder berichten er vanaf dat moment verschijnen, des te slechter breng ik het ervan af in het schaaktoernooi waarin ik, nieuwboren H.’er, geacht word de plaatselijke eer te verdedigen. Hooguit lees ik gedurende die week een paar boeken uit; het schijnt immers ook nog vakantie te zijn.

Schaken is net als het door Fransen verziekte Frankrijk: het is een prachtig spel, het is alleen jammer dat er zo verdomd veel schakers zijn die het spelen. U begrijpt wat ik bedoel als u binnenwandelt bij een gemiddeld toernooi, in zo’n muf dorpshuis of in een sportzaal ontdaan van iedere suggestie van lichaamsbeweging, afgezien van de penetrante zweetgeur bij een groot deel der aanwezigen: vrijwel uitsluitend mannen, lelijke vieze mannen die ieder contact met de wereld om zich heen verloren lijken te hebben. Bij de jongeren veel brillen en puisten die urenlange studie achter de computer verraden, en bij de oudere garde veel baarden en linnen tasjes die duiden op een niet voltooide studie filosofie. Voor een cursus sociale vaardigheden kun je beter op zondag naar De Kuip.

Je moet dus wel heel veel vakantiedagen over hebben om daar een weekje vrij voor te nemen.

Nu valt dit toernooi mee, want het is op uitnodiging: twee groepen van tien, dus met de zweetoverlast zal het reuze meevallen. Maar de ellende is wel dat ik behoorlijk aan de studie moet om een rol als Kop van Jut af te wenden. Jong aanstormend talent ben ik allang niet meer, en op veel ervaring kan ik ook al niet bogen. Ik moet het dus hebben van het thuisvoordeel, met de steun van massa’s supporters. Dus kom maar op met de steunbetuigingen, hier of daar.

Houd er in ieder geval rekening mee dat geen nieuws volgende week slecht nieuws is.

Goed voorbeeld doet goed volgen

Eerder deze week berichtte ik over de opmerkelijke reden voor het vertrek uit de politiek van onze 62-jarige Minister van Verkeer en Waterstaat: Karla Peijs wil weer neuken in het weekend (zie URL). Geplaatst om 16:03 en gewijzigd op 16:06: binnen drie minuten had de betreffende webredacteur (met zijn ondeugende kop) zijn ondeugende kop aangepast. Maar hij was wel op een idee gebracht: bij refdag.nl hebben ze op zondag tegenwoordig wel wat beters te doen dan het nieuws bijhouden.

“Een opdracht en een geschenk, waar we dankbaar voor mogen zijn.” Jaja, we leven in een jachtige tijd.