Het is alom bekend dat Adolf Hitler vegetariër was. Het is dan ook zeer waarschijnlijk dat de Führer tijdens zijn leven, als hem weer eens een Bratwurst of schnitzel werd voorgeschoteld, meer dan eens de woorden “ich bin ein Vegetarier” heeft uitgesproken. Mogelijk deed hij dat met gestrekte arm, al stampend en schreeuwend en speeksel in de rondte spuwend, we zien het allemaal wel voor ons denk ik, maar daarmee is het nog niet nazistisch om te zeggen dat je geen vlees eet – net zo min als Hitlers vegetarisme een argument is om vlees te blijven eten overigens.
Ook nazi’s moeten poepen, en hoewel het waarschijnlijk vaak racistische drek is die zij dan uitscheiden, maakt dat (de Heer zij geprezen) het ledigen van de darmen nog geen extreemrechtse daad. Niet elke handeling van een nazi is een nazistische handeling.
Met enige fantasie zou je ook vol kunnen houden dat het toewensen van een veilige toekomst aan je nageslacht an sich niet racistisch is, zelfs niet wanneer je dit doet door de beruchte 14 woorden van een Amerikaanse neo-nazi te citeren. Ook in ons parlement zien we deze lijn van verdedigen wat eigenlijk niet te verdedigen valt regelmatig. Als Gideon van Meijeren het heeft over reptielen, is het klip en klaar dat hij verwijst naar de meest krankzinnige complottheorieën, maar er is altijd wel een betekenis voor de gebruikte formulering te vinden waardoor de woordkeus voor zijn achterban volstrekt onschuldig is, en men zich zelfs quasi-verongelijkt afvraagt waar alle commotie toch weer om te doen is.
Dit tergende semantische spelletje kun je bestempelen als Vandalisme: iets weerzinwekkends zeggen en dan met de hand op het woordenboek volhouden dat je niets weerzinwekkends gezegd hebt. Het is het soort lagere-school-groep-vier-treiterij waar de grootste pacifist spontaan moordneigingen van krijgt. Maar het punt is: ook al zou je met je Van Dale strikt genomen gelijk hebben, het maakt je als persoon niet minder weerzinwekkend.
In de berichtgeving gaat het hier steeds mis. “Racistische leuzen op Erasmusbrug”, viel overal te lezen. Dan krijg je dus weer dat oeverloze gesoebat over wanneer een tekst wel of niet racistisch is. Domwichtapologeten als Raisa Blommestijn, van de prins geen kwaad wetend, vragen zich dan af wat er mis is met “zogenaamd” racistische spreuken als White Lives Matter of wat zwarte piet toch misdaan heeft – iets wat je eindeloos kunt volhouden.
Maak ervan: “Racisten projecteren leuzen op Erasmusbrug”. Hiermee diskwalificeer je niet de leuzen, maar de daders; het lijdt immers geen enkele twijfel in welke hoek die gezocht moeten worden. Het had mij al hooglijk verbaasd als het een vrijpostige D66’er was geweest die de woorden vanaf zijn bakfiets had gelaserd, maar inmiddels is de actie ook opgeëist door – uiteraard – een extreemrechtse groepering.
Nog beter is het om helemaal weg te blijven van dit soort controversiële kwalificaties. Nazistisch, racistisch, fascistisch: het zijn allemaal holle frasen geworden, en zelden ben je het niet alle drie tegelijk. De essentie hier is dat het om slechte mensen gaat. Slechte mensen hebben rond de jaarwisseling leuzen geprojecteerd op de Erasmusbrug – daar kunnen we het allemaal over eens zijn.
En ja, slechte mensen kunnen normale dingen doen, zoals poepen, en zelfs dingen die je goed zou kunnen noemen. Zo’n Hitler die om een zeewiersalade of havermelk vraagt: Einheitsfeldmütze af natuurlijk, maar dat doet niets af aan het feit dat hij ook miljoenen mensen over de kling heeft gejaagd.
Slechte mensen zijn slechte mensen omdat zij hun slecht-mens-zijn zo nu en dan etaleren, en dat is precies wat de slechte mensen met hun laserapparaat rond de jaarwisseling hebben gedaan. Als het Openbaar Ministerie daar strafbare feiten in ontdekt, is dat mooi meegenomen, maar laten we voorlopig met zijn allen vaststellen wat onbetwistbaar is: het zijn slechte mensen. Wie hen verdedigt, speelt geen semantisch spelletje meer, maar schaart zich in het kamp van slechte mensen. Het kan maar duidelijk zijn.
Akelige mensen, dat zou misschien nog een betere aanduiding zijn. Wanneer je de klemtoon anders legt, zit daar nog een subtiele verwijzing in naar de padvinderij, en we weten allemaal welke sympathieën daar van oorsprong de boventoon voerden.
Gideon van Meijeren is een akélig mens.
“Slechte mensen”
Vaak ook mensen uit je sociale omgeving.
Soms ben ik het zelf ook moedwillig. Dan zie je vaak dat er veel “tolerantie/onbenul/beïnvloedbaar/kwaadaardigheid” in zelfs je nabije omgeving is. En soms ook wel verklaarbaar. De druk op de samenleving, de de invloed van een tweeledige economie. De invloed van social media (“Ingetrapte deur, Pim.”) en de steeds kariger basis in het onderwijs, om maar een paar aspecten te benoemen. We wilden in de 60’/70’er jaren toch af van die benauwende, paternalistische en bemoeizuchtige overheid? Vrijheid, blijheid zonder restricties. Ruimte voor Neo-liberalisme en zakelijke aanpak. En dan nu klagen. Och, geen wonder dat velen, waaronder ik, ervoor gezorgd hebben de bewuste schaapjes op het droge en de lethargie laten toeslaan….
Ik ben heel blij met jouw stukje. Ik ben opgegroeid in de tijd dat er gezegd werd “dat nooit meer”. Ik geloofde dit. Het doet zo’n pijn dat de ideeën, nu, in de Westerse wereld, weer opduiken. Het maakt me bang en het maakt me boos en het geeft het gevoel dat je er niets tegen kunt doen, want…….vrijheid van meningsuiting……… Hoe ermee om te gaan? Ik hoop dat de meerderheid van ons deze ideeën afschuwelijk vindt en de groei tegen zal kunnen houden.
Mooi en geweldig stuk over vreselijke tendens die latent vreselijke mensen al dan niet in mooi pak met stropdas menen te moeten verspreiden. Zolang Homo Sapiens de wereld regeert, zal dit kankergezwel blijven rondwaren.