Nee, je wordt niet buitengesloten

Hartstikke leuk natuurlijk dat de regering ons met de kerstgedachte in het achterhoofd collectief in hetzelfde lockdownschuitje heeft geplaatst, maar ooit moet ons verdeelde landje weer open en dan zullen de gevaccineerden vanzelfsprekend voorrang krijgen. Hoe moet dat, als om een of andere reden de groep die dan door eigen toedoen buiten het schuitje gaat vallen, steeds maar blijft roepen dat hier sprake is van discriminatie, en zij als ongevaccineerden worden buitengesloten?

Hoewel dit allemaal al ragfijn is toegelicht in het Handboek voor Ontkenners (hoofdstuk VI.6), én ons geduld met de weigeraars al genoeg op de proef is gesteld, zitten we nu toch maar duimen te draaien voor kerstboom of knisperend haardvuur, en kan ik het dus net zo goed nog een keer uitleggen.

Laten we eens terugkeren naar het begin van de crisis. Terwijl in Bergamo de legervoertuigen al bijna werden ingezet om de lijken af te voeren, vierden hier de Brabanders nog vrolijk carnaval. Nu is het laten doorgaan van carnaval nooit een goed idee, maar eind februari 2020 kwam er nog bij dat een totaal gebrek aan maatregelen leidde tot een hausse aan besmettingen met het nieuwe coronavirus.

Geconfronteerd met het grote aantal ziekenhuis- en ic-opnames die deze eerste golf met zich meebracht, kondigde de overheid een bij nader inzien niet al te intelligente lockdown af om de verspreiding van het virus te beteugelen. Dat was allemaal natuurlijk vervelend, maar nog niets in vergelijking met de totale lockdown die de leider van een populistische fractie in de Tweede Kamer had voorgesteld.

Het ingrijpen had als doel, en dat is belangrijk, om te voorkomen dat de zorg volledig overspoeld zou worden. Laat ik nu niet ingaan op de merites van dit sturen op maximale zorgcapaciteit met minimale middelen; dat zou het allemaal nodeloos ingewikkeld maken. Waar het om draait, is dat de Nederlandse overheid ter bevordering van de volksgezondheid, waartoe zij grondwettelijk verplicht is, enkele vrijheden van burgers inperkte. Dat is nogal wat in een vrije, westerse democratie; het is duidelijk dat zo snel als de grond ervoor vervalt, de beperkingen ogenblikkelijk weer opgeheven dienen te worden.

Dat gebeurde dan ook deels in de zomer van 2020. De maatregelen hadden geholpen – hoe kan het ook anders: minder contact leidt tot minder besmettingen – en dus gingen kroegen, scholen en winkels weer open. Dat was fijn, hoewel ons nog wel vriendelijk werd verzocht een beetje afstand van elkaar te houden, wat van een 180 graden gedraaide politicus dan weer niet had gehoeven.

Helaas liepen de besmettingen na het loslaten van de maatregelen (logischerwijs) weer op, en dat was al helemaal het geval toen tegen het eind van het jaar de Britse variant, inmiddels beter bekend als de alfa-variant, opdook. Die was een stuk besmettelijker, en dus waren opnieuw maatregelen nodig, ook al vond een narcistische parlementariër met een beperkt begrip van het fenomeen oversterfte dat maar onzin.

Al deze tijd was de gehele bevolking onbeschermd tegen het virus. Dat veranderde met de komst van de vaccins in 2021. De besmettingen, ziekenhuisopnames en overlijdens schoten bij de gevaccineerde groepen omlaag. Merkwaardig genoeg bleven echter de maatregelen die op dat moment van kracht waren ook voor hen gelden, terwijl met hun vaccinatie iedere grond daarvoor was weggevallen. Hooguit ontbrak het aan technische middelen om de beschermde groep van de onbeschermde te onderscheiden, maar voor het overige zou je kunnen stellen dat hier grondrechten werden geschonden. Het heropenen van de maatschappij voor de gevaccineerde oudjes zou niet alleen goed nieuws zijn geweest voor economie en ondernemers, het was vooral heel erg gerechtvaardigd geweest. Alleen Heineken leek dit te begrijpen.

Jammer genoeg waren degenen die als eerste geprikt werden over het algemeen beschaafde mensen die niet met een mal parapluutje of verkleed als verpleegster naar het Museumplein trokken om hun rechten op te eisen – al was het maar omdat ze daadwerkelijk verpleegster waren en het veel te druk hadden met ongevaccineerde patiënten van een wisse dood redden. Maar wat hadden ze in hun recht gestaan! Zij hadden immers datgene gedaan wat nodig was om de zorg te ontlasten; er was geen reden meer om hen thuis te houden.

Hoe hard een cokesnuivende complotgek ook roept dat we geleid worden door bloeddrinkende reptielen, dit principe geldt ondanks delta en omikron natuurlijk nog steeds. Een simpel rekenvoorbeeld kan dit verhelderen.

Stel, een fictief land kampt in december met een gigantische druk op de zorg en de overheid heeft daarom strenge maatregelen afgekondigd. De bevolking krijgt vóór het nieuwe jaar een (booster)vaccin aangeboden. Als 100% van de bevolking de prik neemt en het vaccin heeft een effectiviteit van 100%, dan kan op 1 januari het land weer open voor iedereen. Laat echter maar de helft van de burgers zich vaccineren, dan duurt het bijvoorbeeld tot 22 januari tot de druk op de zorg voldoende is afgenomen. Als de geldende maatregelen dan ook voor de staatsondermijnende complothuftertjes zouden worden losgelaten, dan loopt de zorg binnen de kortste keren alsnog weer over. Maar er is géén reden meer om de gevaccineerden beperkingen op te leggen; als iedereen deed als zij, dan zou de zorg het aankunnen. Voor hen kan, nee moet de samenleving op 22 januari dus weer open, met de kanttekening dat zij inmiddels een hartgrondige tyfushekel hebben ontwikkeld richting ongevaccineerden, aangezien al drie weken aan cafébezoek door de neus is geboord door deze egoïstische lapzwansen die te belazerd zijn om een prikje te nemen. Vinden we dit discriminatie en moeten we wachten tot ook de gijzelwappies weer toegelaten kunnen worden? Dan zitten we misschien in mei.

Helaas beschermt een vaccin nooit 100%, zoals we overigens weten van elke griepgolf. Boze tongen beweren nu dat de bestaande vaccins zelfs na een booster misschien maar voor 60% beschermen tegen een ernstig verloop van een covid-infectie. Gevaccineerden kunnen en zullen dus ook de zorg belasten, wat ertoe leidt dat het langer duurt voordat de beperkingen opgeheven kunnen worden; laten we zeggen 15 januari als iedereen de booster neemt, 1 maart als de helft dat doet en 1 juli als het weigeren van wappies als discriminatie beschouwd zou worden. In dit scenario zitten gevaccineerden zich niet drie weken maar anderhalve maand op te vreten waarom niet iedereen gewoon even meedoet, en zal de hartgrondige tyfushekel aan weigerwappies navenant toenemen.

Je kunt natuurlijk ook aan de andere kant sleutelen en wat ic-beddden toevoegen – zeg maar de oplossing van het Kamerlid voor Kerstmarkten en Complottheorieën. Mocht u denken dat met 100 bedden extra alles gewoon weer open kan voor iedereen, dan zal ik u niet pakken op het feit dat we nu te maken hebben met een virus dat tien keer besmettelijker is dan toen de ziekenhuizen mét maatregelen vol lagen, of lastigvallen met de vraag waar u het personeel vandaan haalt, of confronteren met het feit dat meer zieken automatisch ook nóg meer doden betekent terwijl we er al bijna 40.000 hebben; met name dat laatste interesseert u niet bovenmatig. Wel wil ik u vragen wat uw oplossing is als de 100 bedden zeven dagen later ook vol liggen. En, als uw suggestie is om er dan nog 100 bij te doen, wat u doet wanneer die drie dagen later weer vol liggen. Nog 100 erbij? Maar wat dan, de volgende dag?

Ook bij een overwegend gevaccineerde bevolking zijn met omikron helaas maatregelen onvermijdelijk. Maar zodra versoepelingen in het vizier komen, komt er een punt waarop het niet langer verantwoord is om beperkingen op te leggen aan gevaccineerden, maar nog wel aan ongevaccineerden. Een veroordeelde politicus mag dat dictatoriaal noemen, maar de rechter zal hem ook deze keer niet in het gelijk stellen.

Dus nee, Jan Roos, je bent geen visionair als je bedenkt dat na deze lockdown de winkels als eerste weer open gaan voor gevaccineerden. Ook ik mijmerde in zin 4 van dit stukje uit maart al over een kroeg met louter gevaccineerden. Natuurlijk gaat de samenleving straks als eerste open voor gevaccineerden. Alleen is dat niet omdat men zo graag 2G wil invoeren; als omikron werkelijk het voorwendsel is om dat erdoor te krijgen, dan had men wel een vaccin gemaakt dat er wél tegen werkt, nietwaar? Bovendien moet je wel een enorme vappus penis equi zijn om geloof te hechten aan dergelijke waanbeelden.

Nee, gevaccineerden mogen straks als eerste weer naar buiten simpelweg omdat de grond waarop zij nu nog (terecht) van allerlei zaken worden buitengesloten, wegvalt, terwijl dat voor ongevaccineerden nog (lang) niet het geval is. Ongevaccineerden worden dus niet buitengesloten, maar sluiten zichzelf buiten doordat zij er zelf voor kiezen de uitsluitingsgrond in stand te houden. Misschien hebben zij wel eens gelezen dat keuzes consequenties hebben; welnu, hierbij.

Bent u ondernemer en vindt u het nou een hele onderneming om zo’n code te scannen? Raar, maar prima. Realiseert u zich dan alleen wel dat het alternatief is dat u helemaal niemand ontvangt en uw winkel nog weken of maanden dichtblijft. Daartegen zouden de gevaccineerden dan weer in protest kunnen komen. Met dit verschil dat zij dan wel in hun recht staan – maar vermoedelijk zijn zij te fatsoenlijk om al te veel stampij te schoppen.