Taxonomie van het Wappenrijk (voorpublicatie)

Van de auteur van het Handboek voor Ontkenners verschijnt binnenkort een nieuw educatief naslagwerk: de Taxonomie van het Wappenrijk, een uitputtende, fraai geïllustreerde classificatie van de uiteenlopende soorten virusontkenners die ons universum rijk is. Speciaal voor u een exclusieve voorpublicatie, met de beschrijving van enkele in het oog springende geslachten, waaronder de vappus aquacanonnicus en natuurlijk de vappus penis equi.

VAPPUS ANONYMUS

Verreweg de meeste wappen behoren tot de familie van de vappus anonymus. Kenmerkend voor deze organismen is een opvallend snelle reproductie (overigens niet gehinderd door kennis van exponentiële groei), in combinatie met een ogenschijnlijk gebrek aan evolutionaire ontwikkeling.

Vappus aquacanonnicus

Dit niet al te nozele geslacht, dat tot de weekenddieren wordt gerekend en waartoe onder andere het parapludiertje en de veteraan behoren, houdt zich graag op in vochtige omgevingen. Gemiddeld eens per week trekt het eropuit en verzamelt het zich met soortgenoten op een grasvlakte. Daar laven zij zich eerst aan het sap van de koffieboon, waarna zij net zo lang blijven wachten, soms wat ongeduldig, tot een stortbui losbarst – waarna zij collectief afdruipen en hun heil zoeken onder een steen, waar zij de rest van hun tijd bij voorkeur doorbrengen. De opvallende, maar nutteloze gele kuif waarmee sommige exemplaren zijn uitgerust, stelt wetenschappers voor een raadsel.

Vappus petrus canarii

Evolutionair nauwelijks van de aquacanonnicus te onderscheiden is de vappus petrus canarii. Deze nieuwsgierige, zichzelf hopeloos overschattende wezentjes zijn voortdurend iets op het spoor, maar de beperkte hersencapaciteit waarmee zij behept zijn, maakt hen niet erg geoutilleerd voor hun onderzoekende aard. Verder tellen dan tot 0,15, soms tot 0,23, zit er niet in. Wel zijn petri canarii bijna tot in perfectie in staat om de lelijke klanken van alle geslachten van de vappus publicus (zie verderop) na te bootsen – hetgeen zij bij gebrek aan andere vaardig- en bezigheden dan ook de godganse dag doen.

Het belangrijkste verschil met de aquacanonnicus is dat de petrus canarii zich ondanks een grote behoefte aan vitamine D bij voorkeur niet in de buitenlucht begeeft, maar veelal achterblijft in zijn natuurlijke habitat, de mijnschacht. Daar verzamelen de mannetjes grote hoeveelheden munt, die zij offeren aan de vappus angelicus.

Vappus proletus

Ook de proletus is verwant aan de aquacanonnicus, maar dit geslacht is van veel agressievere makelij en wordt zelfs binnen de orde der wappen door sommige soorten als ongewapte beschouwd. Met name in grote steden kan de proletus voor zeer veel overlast zorgen, evenals in droogleggingen met een grote concentratie vappi religiosi. Vermoedelijk is het geslacht ontstaan na kruising van een voorloper van de aquacanonnicus met een sponsachtige. De van oorsprong witte vacht wordt tot en met de kop vrijwel geheel bedekt door een zwarte extra laag, wat opmerkelijk is aangezien de proletus in blinde woede ontsteekt bij het ontwaren van een levend wezen met een soortgelijke gezichtstekening.

Hoewel experts de volendammer ingrid die onlangs in het wild werd gesignaleerd in eerste instantie classificeerden als een aquacanonnicus, zijn er ook biologen die dit wezen als een subspecies van de proletus beschouwen, vanwege de weliswaar niet zo karakteristieke maar toch ook zeer opvallende vacht.

Vappus ecologicus meditativus

Dit bijzondere geslacht, in de volksmond ook wel het plantetende vlees genoemd, lijkt in weinig op alle andere vappi anonymi. Waar de andere geslachten koortsachtig (niet van een virus natuurlijk) en schuimbekkend door het leven ijlen, blijft de hoogsensitieve ecologicus meditativus vooral dicht bij zichzelf, volkomen in balans en één met de natuur. Na een lange nachtrust volgt steevast allereerst een uitgebreide sessie om tot rust te komen. Het onovertroffen immuunsysteem stelt de vrouwtjes in staat om hun voedsel met liefde en geduld te verzamelen. Het dieet bestaat uit onder andere quinoa, lijnzaad, vitamine D, zink en hydroxychloroquine – kortom, alles wat onze prachtige natuur ons te bieden heeft en wat ons beschermt tegen alles. Opvallend: de ecologicus meditativus leeft in het nu. Het is gewoon een heel mooi wappie.

VAPPUS PUBLICUS

Hoewel de familie van de vappus publicus over het algemeen een (ietwat) beter ontwikkeld brein heeft ten opzichte van de vappus anonymus, betekent dit niet dat de publicus over meer beschaving beschikt – integendeel.

Vappus angelicus

Ondanks de lieflijk ogende naam is dit een smerig schepseltje, behorend tot de sneldarmigen. Het schijnt sierlijk te kunnen bewegen, maar zingt behoorlijk vals en met zijn uitwerpselen (die doorgaans een ondoorgrondelijke structuur hebben) verspreidt de angelicus continu een bijtend en ook voor mensen schadelijk gif. De grenzeloze zelfoverschatting die het hele wappenrijk kenmerkt, is bij de angelicus nog wat verder doorgeslagen. Met behulp van de munt die het de vappus petrus canarii afhandig maakt, probeert de angelicus tot vervelens toe de homo sapiens aan te vallen. Dit haalt uiteraard weinig uit, maar is voor de homo sapiens wel tergend irritant.

Bijzonder is dat de touwachtige vacht van de angelicus een zelfstandige biotoop vormt. Als vervolg op de Taxonomie van het Wappenrijk is de Taxonomie van het Engelenhaar inmiddels in voorbereiding.

Vappus quasi intellectus

Dit evolutionaire buitenbeentje is ontstaan na een snel proces van degeneratie, mogelijk aangejaagd door blootstelling aan een virus dat schade aan het brein veroorzaakte. De quasi intellectus kenmerkt zich door een bonte stoet aan geslachten en soorten die allemaal steeds verder afglijden van de evolutionaire ladder. In hoog aanzien staat het geslacht van de vappus excommunicandus scientia, waartoe onder andere de schetter, het kapelletje, de hommel, de malloot en het spookbootdiertje behoren. Zij laten zich over het algemeen zelden in het openbaar zien, dit in schril contrast met de vappus influentia. Deze opdringerige wezens hebben een sterke drang naar diepgravend onderzoek, wat zich manifesteert in het feit dat zij steeds verder wegzakken in het konijnenhol waar zij domicilie kiezen. Een bijzondere subspecies van de vappus influentia is nog de vappa cor materna, waarvan wetenschappers vooralsnog uitsluitend vrouwelijke exemplaren hebben waargenomen. Omdat deze koudbloedige soort zelf van nature een slecht hart heeft, voedt zij zich, je wilt het niet geloven maar het is echt waar, met de zwakke harten van soortgenoten.

Vappus convictus arius principatus noctua Minervae primus inter pares narcissisticus antivaxus borealis penis equi idioticus maximus contra narrativum cartellum et alliantiam Iudaeam quod erat demonstrandum

Dit kwaadaardige wezen, de absolute koning van het wappenrijk, The Big One, is genoemd naar de geluiden die het steevast voortbrengt. Het kwettert en het blaat, er is allemaal geen touw aan vast te knopen, maar hoe meer aanstoot de homo sapiens aan zijn gedrag neemt, hoe liever het is voor de penis equi, zoals dit geslacht meestal kortweg wordt aangeduid. Fier steekt het mannetje zijn witte borst vooruit – wappen met een andere kleur vacht worden niet geduld, behalve dan de vappus proletus, die door de penis equi heimelijk gekoesterd wordt. Het dominante mannetje, dat de wijfjes overheerst, laat zich erop voorstaan dat het wel 50.000 vappi anonymi kan voortbrengen, al schatten experts in dat het er veel minder zijn. De vappus politicus, die eveneens tot het nageslacht van de penis equi wordt gerekend, wordt meestal na een jaar afgestoten of slaat zelf zijn vleugels uit.

Opvallend is dat de penis equi zijn kop 360 graden kan draaien. Volgens de overlevering is de evolutionaire afsplitsing tussen de vappus aquacanonnicus en de vappus petrus canarii ontstaan nadat de penis equi zijn stamgenoten eerst instrueerde om de buitenlucht koste wat kost te mijden, en hen niet lang daarna juist opdroeg om naar buiten te gaan en zich niet te laten opsluiten. Maar dat is nog niets vergeleken met de doorzichtige show die de penis equi – in feite een heel bang wezentje – vrijwel dagelijks opvoert. Om superioriteit uit te stralen en te suggereren dat geen enkel gevaar te groot is en men vertrouwen moet hebben in de eigen afweer, toont het keer op keer ostentatief dat het zijn fragiele nestje niet zou beschermen, terwijl het dat natuurlijk wel doet. Dit misleidende gedrag kost elke dag opnieuw talloze volgzame anonymi het leven.

De volledige Taxonomie van het Wappenrijk is binnenkort verkrijgbaar bij de betere boekhandel. Maak hierin ook kennis met onder andere de vappus ignorandus, de vappus religiosus, de vappus pepino, de vappa carolina, de vappus kafkaeskus en de vappus horeca batavica.