Routekaart

Ineens was-ie daar: de routekaart, het pronkstuk van de post-corona-overheidscommunicatie. Nu mag de overheid niet achter de voordeur kijken, maar het lijkt toch vrijwel uitgesloten dat deze prachtig vormgegeven poster inmiddels niet op eenieders toilet in A1-formaat te bewonderen is.

Met de presentatie van de routekaart is het spel uit: het vervolg van de coronacrisis is volkomen voorspelbaar, saai welhaast, omdat we exact weten wat ons te wachten staat. (…) Dachten we! Want Nederland zou Nederland niet zijn als niet binnen 24 uur de handhavers van alle genoemde maatregelen met een aanvullend punt zouden komen: woensdag pleitte de politiebond voor een totaalverbod op alcohol. Maar die maatregel komt op het hoogste niveau van de routekaart in het geheel niet voor!

Dat betekent dat de routekaart na het huidige risiconiveau van zeer ernstig nog geheime levels kent, die ontgrendeld worden zodra het virus nog verder zal oplieren. Niet verwonderlijk ook eigenlijk, want wie de routekaart beter bestudeert – bijvoorbeeld tijdens het plegen van een grote boodschap – ontdekt al snel dat de kaart het broodnodige perspectief ontbeert. Een escalatieladder kun je nog op en af, maar bij een routekaart stel je je een eindpunt voor, dat in het vodje van Rutte en De Jonge ten enenmale ontbreekt: het eindigt bij een lockdown, die onmogelijk het eindstation kan zijn.

In het volgende level echt heel ernstig (hoor) zal de niet afdoende gebleken routekaart vervangen worden door een survival guide. In deze fase wordt geprobeerd de jeugd ervan te doordringen dat corona heus geen lolletje is, door zoals aangekondigd de verkoop van alcohol geheel aan banden te leggen. Verder wordt vanaf dit risiconiveau het dragen van een spatbril in winkels aangeraden.

Liert het virus dan nog verder op, wat helaas niet valt uit te sluiten vanwege falende bestuurders en/of burgers, dan belanden we in de fase kritiek, waarin de burgers een LHB(TQ)O-kit aangereikt krijgen met laatste hulp bij (transmissie-querulantgerelateerde) ongelukken. Gezelschappen mogen nu nog bestaan uit maximaal 1 persoon (inclusief jezelf). Huwelijken zijn verboden, een spatbril in de supermarkt is verplicht en een schort wordt aangeraden.

Wanneer we het tij dan alsnog niet weten te keren, belanden we op het niveau apocalyptisch, met een laatste strohalm als reddingsboei. In deze fase mag er niet meer gesport worden, en winkelen is alleen nog toegestaan in volledige intensive-care-uitrusting. Er is ook goed nieuws: aangezien de ouderen inmiddels bijna allemaal dood zijn, vervallen de ingewikkelde regels rond verpleeghuizen en kan iedereen weer gewoon de hele dag winkelen. Ook maakt de massale sterfte het steeds eenvoudiger om te voldoen aan de maximale groepsgrootte.

De geluksvogel die deze fase nog overleeft, belandt op het gelukzalige post-apocalyptisch niveau, een walhalla met het PVV-partijprogramma als leidraad voor het volk. Hier is het virus verslagen en is vrijheid eindelijk weer ons deel! Bij gebrek aan dragers vinden er geen besmettingen meer plaats en is het virus uitgedoofd. De grotten en holen kunnen weer zonder beperkingen open, en er mag weer ongelimiteerd gejaagd worden. Wel is er een dringend advies om in de winkels snel de laatste voorraden te plunderen. In het openbaar vervoer geldt het advies om een lendendoek voor het gelaat te dragen, aangezien muildieren het virus nog bij zich kunnen dragen.

Met deze post-apocalyptische fase verschijnt ook die vurig gewenste stip op de horizon: dat eindstation waarnaartoe we met zijn allen zo eendrachtig op weg zijn, en dat op de huidige routekaart zo node mist.

Hieronder kunt u de uitgebreide survival guide uitvergroten door op de afbeelding te klikken, of in PDF downloaden voor op uw toilet.