Zodra de leider van een land gaat verkondigen dat hij geen dictator is, weet je pas echt zeker dat het foute boel is. Wat dat betreft viel Mark Rutte afgelopen donderdag tijdens een knullige, inderhaast ingelaste persconferentie opzichtig door de mand. Oerstom, zou je zijn herhaaldelijke ontkenning van het evidente kunnen noemen.
We kunnen alleen maar gissen naar hoe de werkelijkheid precies in elkaar zit. Vast staat dat net als in veel andere dictaturen om ons heen een fictieve ziekte geïntroduceerd is om het volk bang te houden. Kritische vrijdenkers vind je alleen op Twitter, en ook daar nog maar sporadisch; in de door de staat gedicteerde media lees je tot vervelens toe dat dor hout verwijderd moet worden, en journalisten als Özcan Akyol worden betaald om een stukje te schrijven waar ze zelf niet achter staan. Er is er niet één die durft te schrijven hoe het er werkelijk aan toegaat in het ooit zo vrije Nederland, uit angst om opgepakt en vervolgens gemarteld te worden door de alom gevreesde AIVD.
We kunnen alleen maar met afgunst kijken naar een land als Wit-Rusland, ook wel de laatste democratie van Europa. De zittende president Loekasjenko is wars van smerige machtsspelletjes, en mag zich dan ook al decennialang in een immense populariteit verheugen. In Wit-Rusland heeft de leider geen verzonnen pandemie nodig om de bevolking koest te houden, en mocht het virus toch bestaan, dan heeft de vader van het volk, altijd in voor een gebbetje, een passend medicijn: wodka en ijshockey.
Zondag vierden de Wit-Russen weer eens het feest van de democratie, en het mag geen wonder heten dat Loekasjenko als glorieuze winnaar uit de bus kwam. De verkiezingsuitslag was zelfs nog enigszins teleurstellend te noemen met amper 80% voor de alom geprezen president, maar het blijft hartverwarmend om te zien hoe de democratische rechtsstaat hier functioneert.
Hieronder zie je bijvoorbeeld hoe mensen die minder goed ter been zijn, geholpen worden om toch hun stem uit te kunnen brengen. Mensen hoeven maar ‘democratie!’ te roepen of ze worden door behulpzame jongeren opgepikt voor een gratis lift naar het stembureau. Kom daar in Nederland maar eens om: hier kun je voor € 3,50 drie haltes met de tram mee, en moet je nog gemuilkorfd ook.
En hier zie je hoe een oudere dame die na het boodschappen doen te laat bij het stembureau dreigde te komen omdat er een enorme rij stond, toch nog kon stemmen nadat onafhankelijke waarnemers haar met een ladder te hulp waren geschoten (de video is door westerse media achterstevoren afgespeeld):
’s Avonds gingen veel mensen de straat op om feest te vieren. Met veel vuurwerk, want dat is in Wit-Rusland gewoon nog toegestaan. Om ervoor te zorgen dat iedereen mee zou doen, werd – uiteraard na consultatie van de bevolking – besloten om het internet voor één avondje uit te laten. Indrukwekkend was bovendien de grootschalige en gedisciplineerde inzet van de schoonmaakdiensten, die ervoor zorgden dat alles er direct na de festiviteiten weer spic en span uit zag:
Nee, dan het strand van Scheveningen na een dagje boven de twintig graden.
Kortom, tegen iedereen die nu eindelijk door heeft dat Nederland een dictatuur is, zou ik willen zeggen: emigreer naar la belle Belarus, nu het nog kan.