Nu steeds meer mensen besmet zijn geraakt met Covid-19, zijn er ook steeds meer van hersteld. Van hen moeten we het, in theorie althans, hebben: zij zijn immuun en kunnen dus weer aan het werk, zij mogen weer sporten, zij kunnen weer naar de kroeg en alleen zij kunnen ons land dus – nu al! – weer uit het slop trekken. Het is jammer dat het nog vooral Brabanders zijn, maar je moet ergens beginnen.
Helaas heeft onze overheid in deze crisis alleen maar oog voor de volksgezondheid en bekommert zij zich totaal niet om de economie of de menselijke maat. In het journaal op de Staatsomroep zie je immune burgers af en toe hun achtertuin schoffelen of vertellen hoe verschrikkelijk hun ziekbed was, maar een winkel heropenen of een toevallige passant aflebberen is er nog niet bij. Straks mogen ze godbetert twee weken in zelfisolatie als hun app afgaat! Ja, intensivecare-artsen, die mogen hun werk hervatten, maar moeten dan doodleuk alsnog al die beschermende kleding aan, terwijl dit een schaars goed zou zijn voor de mensen die het echt nodig hebben.
Noem het maar een intelligente lockdown, als je het potentieel van de immunen volledig verkwanselt. Geen wonder dat de animo onder de bevolking om deel te nemen aan de groepsimmuniteit nog maar matig is: iedere incentive ontbreekt. Mensen klagen over keelpijn, droge hoest en koorts, en velen aarzelen bij de drie tot vier weken op de intensive care die voor een beetje immuniteit vereist lijken. (De Britse premier Johnson dacht slim te zijn en bracht vrijwillig een paar dagen op de ic door met milde klachten, maar dat is niet hoe je antistoffen aanmaakt, Boris!)
Toch weten we van wetenschappelijke experimenten, uitgevoerd met semi-BN’ers op een bountyeiland, dat immuniteit een zeer gewilde eigenschap is, en mensen bereid zijn grote offers te brengen om het te bereiken. Dit staat in schril contrast tot het schrikbeeld in deze crisis: eerst wekenlang ziek zijn, om dan alsnog niks te mogen en hooguit anderen van dienst te zijn.
De overheid zou dan ook zo snel mogelijk een gecertificeerde Immuniteitsketting™ moeten toesturen naar eenieder die voldoende antilichaampjes heeft behaald – een beetje zoals ooit € 3,88 op de deurmat plofte vanwege DINGFLOFBIPS. Wie de ketting draagt, mag volledig ontdisselen en kan het gewone leven dus weer oppakken, met alle positieve gevolgen voor de economie van dien. Let maar op hoe snel ons land dan weer vooropgaat in de vaart der volkeren. Zoals een vermaard filosoof zei: ‘Laten we blij zijn met elkaar! Laten we zeggen: Nederland kan het weer! Die VOC-mentaliteit, over grenzen heen kijken, dynamiek! Toch?’
Ook de voetbalcompetitie kan gewoon uitgespeeld worden, maar uiteraard uitsluitend met immune spelers. Zonder publiek? Welnee, supporters met immuniteit zijn van harte welkom. Wie nog in lockdown zit, ziet de tribunes elke week een beetje voller stromen – als dat geen golf van optimisme door het land teweegbrengt, weet ik het ook niet meer.
De competitie was nog nooit zo boeiend: Sparta zou nog weleens Europees voetbal kunnen halen als het een representatief immuun middenveld op de been weet te brengen, terwijl de tegenstander het slechts met een reservespits en een materiaalman moet doen. Fortuna Sittard beschikt als enige elftal team over een keeper, maar heeft geen veldspelers en mist daardoor scorend vermogen. We zullen het nooit vergeten. En wat is ook het alternatief? Tweeëntwintig spelers met een smartphone in hun broekzak, die iedere keer afgaat als er een Teun Koopmeiners van AZ passeert, omdat diens schoonmoeder in de metro naast iemand met milde klachten heeft gezeten?
Nee, zo’n app gaat natuurlijk niet werken. En waarom ook zo ingewikkeld? Laat mensen met milde klachten die zo nodig boodschappen willen doen gewoon een oranje overall aantrekken, dat begrijpt iedereen. Mensen hebben in deze onzekere tijden gewoon de behoefte om te kunnen zien wie de helden zijn die ze kunnen omarmen en wie de melaatsen die met een wijde boog ontweken dienen te worden. Misschien hebben onze oosterburen nog tips voor de praktische uitvoerbaarheid van een en ander.