Gele hesjes

Voor € 1,39 kun je bij de Action gele hesjes krijgen. Opschieten, want vanaf 1 januari kosten ze € 1,43 – op zich al iets om razend van te worden natuurlijk, en dan blijft het niet eens bij die vier cent, want aan de kassa vragen ze doodleuk € 1,45.

(U denkt misschien: maar gele hesjes vallen toch niet onder het lage BTW-tarief? Nee, maar dat weet de doelgroep van gele hesjes niet, en dat weet de Action dan weer wel).

De vraag is nu: wanneer wordt iemand een geel hesje? Wanneer is het moment dat je denkt: en NU is het genoeg, dit was de bloody limit, ik ga godverdomme NU naar de Action om voortaan als geel hesje door het leven te gaan?

Is dat wanneer een caissière het te betalen bedrag afrondt terwijl ze GODVERDOMME achter een pinkassa zit en er dus niks af te ronden valt? Is het als je ziet dat de agenten die in Amsterdam geen tijd hebben om een boerka uit de tram te vissen wel helemaal in Den Haag met zijn tweeën één geel hesje van de publieke tribune van de Tweede Kamer verwijderen? (Eén! Godverdomme). Of is dat als iemand ‘wordt je’ met -dt schrijft?

Het is toch nauwelijks voor te stellen: een volwassen man of vrouw die doelbewust een winkel in stapt en dan zonder een spoor van ironie een dergelijk kledingstuk aanschaft om vervolgens een rijksmonument aan gort te slaan. Een beetje boze burger wantrouwt de staat zodanig dat hij op dit moment niet eens voor een bedrag van € 1,39 bij de Action zou durven pinnen. En zou je, als je het gemunt hebt op de schatten van de Arc de Triomphe, niet eerder een bivakmuts over je hoofd trekken dan je, of all things, te tooien in een geel hesje met reflecterende banen?!

Nee, niets wijst erop dat er achter de gele hesjes daadwerkelijk mensen schuilgaan. Dat blijkt ook dagelijks uit het Journaal:
‘Frank Renout, jij bent in Parijs. Daar zijn ook gele hesjes. Nu heeft de Franse regering de verhoging van de brandstofaccijnzen teruggedraaid; is dat genoeg voor de gele hesjes?’
‘Nee Rob, de gele hesjes zijn hier niet tevreden mee. Als je naar gele hesjes verspreid in het land luistert, dan zeggen ze nee, de regering heeft niet genoeg op tafel gelegd. Er was vandaag een geel hesje op tv dat zei dat de regering een paar broodkruimels heeft toegeworpen, maar wij willen het hele stokbrood.’

Wat het Journaal niet uitlegt: hoe praten gele hesjes? Hoe luistert Frank Renout naar gele hesjes verspreid over het land? Kijk, Macron, die ken ik en die heb ik wel eens zien praten. De premier die hij naar voren schuift als hij het zelf niet meer aankan inmiddels ook. Maar hoe kom je erachter wat de gele hesjes ergens van vinden? We hebben het godbetert over gele hesjes, en van gele hesjes van € 1,39 kun je niet verwachten dat ze kunnen praten. Je kunt ook helemaal geen lid worden van de gele hesjes, ze hebben geen website, ze hebben geen Kamer van Koophandel-nummer, ze hebben niet eens een naam! En dus schrijven we gele hesjes ook gewoon met kleine letters, omdat we de gele hesjes bedoelen, en niet een groepering, zoals de Grijze Wolven, die zich echt niet in een wolvenpak hijsen alvorens hun tegenstanders om te leggen.

Zou het kunnen dat de gele hesjes een primitieve vorm van kunstmatige intelligentie zijn in de gedaante van boze burgers? Een neuraal netwerk dat op een voor een mensenbrein nog onnavolgbare manier de volkswoede van studentikoos links tot populistisch rechts heeft weten te combineren, maar dan nog een beetje knullig uitgevoerd?

God verhoede dat de gele hesjes winnen en de komende jaren het modebeeld gaan bepalen.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *