Jobs

Toen Bill Gates de wereld in de jaren negentig écht veranderde en de mensheid de geneugten van het internet ontdekte vanachter de Windows-pc (ondertussen een gezond wantrouwen koesterend jegens de multimiljardair van de monopolistische producent Microsoft), was Apple een zieltogend bedrijfje waar alleen architecten en vormgevers nog bij zwoeren. Voor mij als student-redacteur waren het gouden tijden, want in de conversieslagen die vereist waren om mijn teksten op het scherm van een Mac te krijgen, gingen steevast alle diakritische tekens verloren, wat mij de nodige correctie-uurtjes opleverde.

‘Intuïtief’, heette dat dan geloof ik.

Denk ik aan Steve Jobs, dan denk ik al snel aan Godwin, dus ik zal moeten oppassen met mijn vergelijkingen. Maar ik zie wel aanhangers die kritiekloos achter hun ene leider aan lopen zoals alleen de grootste godsdienstwaanzinnigen dat kunnen, en die vind ik per definitie verdacht. Vaak wordt gezegd dat Apple een religie is, maar ik zou het eerder een achterlijke en kwaadaardige ideologie willen noemen.

Wanneer iemand zich in een commercial gelijk stelt aan mensen als Albert Einstein, Mahatma Gandhi en Martin Luther King (maar wonderlijk genoeg niet eens Ivo Niehe), dan vinden we dat normaal gesproken aanmatigend, maar in het geval van Steve Jobs noemen we het nu briljant. ‘Think different’: een slogan die minder van toepassing is op het keurslijf waar de inwoners van de heilstaat Macintosh in worden geperst, is nauwelijks denkbaar. Het curieuze: het volk accepteert zonder morren de extreem hoge accijnzen, betaalt met liefde voor iets wat in de rest van de wereld gratis is, begrijpt waarom er geen filmpjes in het verderfelijke Flash afgespeeld kunnen worden en vindt het een eer wanneer een app wordt afgewezen voor de heilige App Store.

Of is murw gebeukt door de sluwe, nietsontziende propagandamachine van de overheid, dat kan natuurlijk ook.

Het meest vernieuwende aan de producten die Apple het afgelopen decennium op de markt bracht, was behalve het fraaie design toch meestal vooral de aanschafprijs, en juist die geeft Alex en Sylvia dat gevoel van rijkdom dat een koper van een Apple-product op onverklaarbare wijze schijnt te overvallen. Apple is er onder leiding van Steve Jobs in geslaagd de massa te bedwelmen en haar veel te dure apparaten tot felbegeerde objecten voor iedereen te maken. Met die producten op zich kan dan ook weinig mis zijn, en met de gemiddelde bezitter evenmin.

Voor de gemiddelde bezitter was Steve Jobs echter irrelevant, zoals men altijd weinig op had met Bill Gates. Vraag op straat naar de oprichters van Google, toch een tikkeltje invloedrijker dan Apple, zou ik zo denken, en men moet het antwoord schuldig blijven. Maar Steve Jobs bracht ook Alex en Sylvia voort, de welhaast sektarische adepten die het Apple-evangelie te vuur en te zwaard verdedigen en daadwerkelijk vinden dat Steve Jobs de wereld beter heeft gemaakt. De groteske eerbetonen van de afgelopen dagen getuigen daarvan.

Albert Einstein zette de wetenschap op zijn kop, of zijn theorie nu achterhaald is of niet. Mahatma Gandhi toonde de wereld vreedzaamheid en Martin Luther King deed iets voor negers. Steve Jobs, hij ruste in vrede overigens, daar niet van, vond geen oplossing voor de honger in Afrika en deed weinig tegen kinderarbeid in Azië. Nee, hij maakte strikt genomen volslagen overbodige hebbedingetjes voor de elitemassa. Als hij de wereld al veranderde (ik zou zeggen: zijn bedrijf), dan door bakken met geld te verdienen aan het prikkelen van menselijke gevoelens als hebzucht en superioriteitsgevoel.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

14 gedachten over “Jobs”

  1. Het effect dat straatarme crea-gastjes van hun schaarse centjes een knetterduur stuk machinerie aanschaffen, is volgens de populaire psychologie (genoteerd namens Roos Vonk) het dollar 25 effect.

    Over de café marie featuring een afgietsel van Cristina Ricci (wel gewoon haar hoofd hoor, zieke geest) en een koffiezetapparaat een volgende keer (google intussen Tom Vandeputte, Hidde van der Lijn of Alex Visser).

    Het erfereert aan the hitchhikersguide, dat wil ik vast verklappen

  2. Paris, uit Gilmore: we beat them with style (ehbo koffer voor nerds, geeks, righteouos dudes en Ferris Bueller. Snowsoft, IDSA prijswinnaar verzon een opbergkoffer met cijferslot, te bedienen met handschoen. Voor op de snowboard.
    Happy-go-lucky poppie. De D-Air, als een balletje op de motor (airbag) veel voetangels en klemmen nog want hij stuitert nogal lang door. De firma superhappybunny: pultoniumiridiumlegering geactiveerd met een knop en dan heb je soep zonder gasfornuis. 72 graden, welteverstaan.
    Het kappe, interessante aan Apple was, dat ze op allerlei nevenaspecten van functionaliteit een beroep deden, aandacht ervoor vroegen, iets mee deden. Het is alleen moeilijk je aan de indruk te ontttrekken, dat de handel verkopen aan relevante gebruikers daarbij nogal ondergesneeuwd raakte.
    150% prijsopslag als minimum, Giffenparadox in de facto shopping goods (om even in seance te gaan, qua marketing) .. dat werkt warschijlijk niet.

  3. De techniek. Een onderwerp waarover al veel geschreven is.

    Je kunt inzetten op het proces van het maken. Een weinig ontgonnen terrein dat de zakelijker insteek is van persoonsverheerllijking van de grote voorganger. In leuker tijden dan nu bezong men de precieze capstanaandrijving, mogelijk gemaakt door priegelige Japse kwaliteitsnormen én controles. De Age explorer. Een pak met 6 kilo gewicht, handschoenen voor stramme vingers en een helm voor doofheid (oostindisch is meerprijs)

  4. Ik vond die verafgoding de laatste week en ook ver daarvoor zwaar overdreven. De grootste en meest dwepende volgelingen waren en zijn doorgaans mensen die niet erg creatief zijn, al denken ze zelf van wel. Met creatief bedoel ik iets zelf creeren. Vaak zijn het alleen passieve gebruikers en meer niet. Vooral de iPod/Pad/Phone-figuren. Aanvankelijk was dat met de iMac anders, maar ook daar ken ik weinig mensen die er zelf applicaties voor schreven. Ik kan me in het Applesche niet eens een spreadsheet-macro van iemand herinneren.

    En ja, Jobs heeft veel gestolen van Xerox, die rond 1976 de muis, de grafische interface en het netwerk werkend hadden. Xerox trok de stekker uit dat project omdat ze zagen dat het geen concurrent voor hun copieerwereld zou worden en later liep Jobs met die plannen zijn schuurtje in. Net zo’n goede zet als Gates die tegen het toen nog grote IBM zei dat ie wel een operating system voor hun PC kon leveren. Het was prut. Destijds was er al een beter multitasking OS, maar de maker daarvan had een hekel aan IBM en wilde er geen zaken meedoen. De wereld had dus een stuk beter kunnen zijn.

    Zelf denk dat het het goede aan Jobs/Apple is: doorgaan ook al wil het niet lukken en later op een slimme manier mensen aan zich binden.

  5. “Volgens mij erger je je meer aan de persoonsverheerlijking en de hype dan aan het product.”
    Ja, dat schreef ik ook al: met de producten zal weinig mis zijn, al kunnen ze niks meer of minder dan hun concurrenten. De schermen van iPhones en iPods springen bij bosjes, en denk dan maar niet dat het ooit de schuld van Apple is. Het mooist was nog wel het verhaal van een collega wier MacBook total loss werd verklaard; voor 1700 euro (!) mocht ze hem laten maken, of voor 85 euro onderzoekskosten (!!!) mee naar huis nemen. Dat laatste maar gedaan, toch maar weer eens de power-knop ingedrukt en hij deed het gewoon. Uit de logbestanden bleek dat ze hem bij Apple nooit aan hadden gedaan. Kapot mevrouwtje, en uw schuld!

  6. Zoooo… Glaasje wijn bij de hand, even wat gaten schieten in Zero’s verhaal!

    Ten eerste: Apple waren al duurder toen ze nog net zo lelijk waren als PCs.Bovendien waren ze indertijd tien keer beter in netwerken dan windows, en dat was waarom de psychologie-faculteit van de UvA een Apple-netwerk had en zo weinig geld nodig had voor IT. Kwestie van goedkoop is duurkoop.
    Dat je conversieproblemen had, lag natuurlijk niet aan Apple, maar aan het feit dat er twee systemen waren die niet goed communiceerden. Logisch gezien nogal een verschil. Tegenwoordig geen centje pijn meer.
    Ik heb wel vier of vijf vrienden en familie wiens PC’s gigantisch traag zijn, 30 minuten doen over opstarten, rare fratsen uithalen… en niemand kan ze vertellen waarom. Ik ken helemaal niemand die dat probleem ooit met een Apple heeft gehad. Ik had mijn iBook 9 jaar, en in die tijd is hij nooit – helemaal nooit – vastgelopen. Nu is mijn MacBookje alweer zo’n vijf jaar oud, zelfde verhaal.

    Volgens mij erger je je meer aan de persoonsverheerlijking en de hype dan aan het product. Helemaal terecht, maar als Apple niet op het beslissende moment de zakelijke markt vernaggeld had, werkte jij nu ook op een Apple.

    (Ik wil nu wel graag een keer die delete-button op mijn toetsenbord, graag, dankuwel.)

  7. Ja, ik wist dat Zero zich niet zou scharen onder de blinde Jobsfans… Dank de gewone (al dan niet bestaande) god!

    Ik zag net – voor het eerst – zo’n phonefilmpje en ik ben nu misselijk. In het filmpje wordt een automobilist ‘gewaarschuwd’ om het gekochte cadeautje (waaraan hij eerder werd ‘herinnerd’ om aan te schaffen) mee te nemen uit de auto! De liefdeloosheid straalt er van af. Als je niet eens meer kan onthouden om het cadeautje dat je hebt gekocht (waarschijnlijk online) méé te nemen uit de auto, dan is er iets niet in orde in je hersencircuit.

      1. Afgezien van volstrekte idoten als Sylvana Simons en de groteske eerbetonen snap ik de -in mijn ogen- onderliggende afgunst niet zo goed. Meen je nu serieus dat Apple/Jobs uiteindelijk slechts staat voor overbodige hebbedingetjes voor de elitemassa die zwelgt in hebzucht en superioriteitsgevoel?
        Volgens mij mis je dan toch enig historisch besef wat hij voor de ontwikkeling van de informatietechnologie heeft betekend.

          1. Nee, niet zoals daar beknopt samengevat (dat lijstje ken ik wel). De kern zit volgens mij meer in de uitspraak: “Good artists copy, great artists steal”. In de manier waarop wij tegenwoordig met computers (in de brede zin des woords) omgaan, is Jobs volgens mij toch zeker een great artist. Jouw Android smartphone en Windowsbak zijn schatplichtig aan een visie op personal computing die zijn oorsprong vindt bij Jobs/Apple.
            Ben het overigens wel met je eens dat die hele “Cult of Mac” van de ‘adepten’ vaak nogal lachwekkend is…
            (P.S. Je lay-out wordt een beetje smal, ha)

          2. ja, het is natuurlijk ook niet echt de bedoeling om ineens op elkaar te gaan reageren!
            Zo is het al wat beter, al heb ik natuurlijk niet in Safari getest.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *