Neutrino

Was het niet Seneca die zei dat men veel gestudeerd moet hebben om weinig te weten? Nee, dat was Montaigne. Ik bedoel maar te zeggen: wij 21e-eeuwers zijn een dom en ongeregeld zooitje met zijn allen, en om dat bevestigd te krijgen hoef je echt niet voorafgaand van een Feyenoord-wedstrijd bij het Maasgebouw rond te lopen, of eind september op Politiek24 naar een uitzending van het populaire doch enigszins platvloerse programma Doe eens normaal man! te kijken. Het valt immers niet te ontkennen: onze hoofden, ook die van de bollebozen onder ons, zitten vol met axioma’s waar onze nakomelingen ons over 200 jaar vierkant om zullen uitlachen.

Iemand die liever anoniem wilde blijven heeft dat ooit ‘vooruitgang’ genoemd.

Afgelopen week was er sprake van dat die achterkleinkinderen avant (of is het dan après?) la lettre vandaag of gisteren misschien echt op de stoep staan, want de wetenschappers van CERN hadden een deeltje gevonden dat zich sneller dan het licht verplaatste.

Daar was ik op zich nog niet zo van ondersteboven. Het zou wel weer gaan om een of ander dopingschandaal, of een nieuwe PVV-proefballon inzake de maximumsnelheid. Een mens is (eveneens een gevolg van vooruitgang) ook niet meer in opperste staat van paraatheid wanneer Matthijs van Nieuwkerk verkondigt dat wer-ke-lijk álle natuurwetten op zijn kop staan en tijdreizen nog maar een kwestie van, juist, tijd is. Nee, pas echt te duizelen begon het toen Robbert Dijkgraaf de boel ging uitleggen voor de Henken en Ingrids (de Henks en Ingritten zo u wilt) onder ons.

Neutrino’s heten ze, de kleine opdondertjes die Usain Bolt tot een hoogbejaarde slak met spierpijn decimeerden, en je hoeft heus geen tunnel te bouwen van Zwitserland tot halverwege Italië om hun snelheid te meten, want ze gaan – poef! – zomaar dwars door alles en iedereen heen. Ook door je nagel bijvoorbeeld, met miljarden per dag. Doorgaans op hun dooie akkertje, maar als ze op de kermis van CERN met de botsautootjes gaan spelen, wil de snelheid nog wel eens oplopen.

Goed, dat neutrino’s dwars door Alpen en Apennijnen heen afgevuurd kunnen worden van het ene meetstation naar het andere, was kennelijk de gewoonste zaak van de wereld en kon in een bijzinnetje worden afgedaan. Het was vast al eeuwenlang bekend dat zoiets kon – behalve dan in Amsterdam, waar ze maar met die Noord-Zuidlijn blijven aanklooien. Zeker is nochtans wel dat het een eigenschap betreft waar het licht meer moeite mee heeft; helaas, zou ik daar aan willen toevoegen, want hoeveel beter zou de wereld er niet uit zien zonder darkrooms?

Het echte nieuwswaardige was kennelijk alleen die absurde snelheid, en dus ging het vervolgens alleen nog maar over tijdreizen – een onderwerp dat aantoonbaar slecht is voor een mens om langer dan een minuut over na te denken. Bovendien schitterden de mensen uit de toekomst weer eens door afwezigheid om ons tekst en uitleg te geven. Ze kúnnen wel tijdreizen, die toekomstige klootzakken, maar ze verdommen het gewoon.

Jammer dus dat er niet wat meer aandacht was voor die opmerkelijke manier van zichzelf transporteren van de familie Neutrino. Die geeft bijvoorbeeld alle aanleiding om te geloven dat het bewijs voor het bestaan van spoken nabij is. Het ongeloofwaardige aan spoken is voor mij altijd dat zij dwars door een dichte deur kunnen lopen, maar bij vertrek in een moment van onachtzaamheid toch ineens een deurkruk beet pakken. Maar neutrino’s kunnen dat dus ook: ze gaan dwars door de zwaarste gesteenten, maar hoe komen ze aan hun snelheid volgens professor Dijkgraaf? Door te botsen! MAAR WAARMEE DAN IN GODSNAAM als ze overal doorheen gaan?

Het zijn allemaal vragen waar ongetwijfeld goede antwoorden op bestaan. Maar de belangrijkste vraag heb ik niet eens horen stellen: wat hebben we nou eigenlijk aan die dingen, anders dan een slechte flirt met professor Barabas?

Licht, dat snap ik. Goeie service, het doet het altijd en nog lekker snel ook. Kunnen ze bij T-Mobile een voorbeeld aan nemen. Materie: altijd handig. Atomen: houden de boel bij elkaar, en Job ziet dat het goed is. Maar neutrino’s? Waartoe is de neutrino op aarde? Zijn het slechts de bedrijfspoedels van God? Doe eens normaal man! Ga lekker aliens pesten of zo, ik begrijp jullie niet.

En nu hoop ik dus dat zich onder mijn lezers wat Feyenoord-aanhangers bevinden die mij een beetje op weg willen helpen.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

8 gedachten over “Neutrino”

  1. Hoewel ik uiteraard geen zuidfan ben: neutrino’s botsen op elkaar en zijn elementaire deeltjes (een soort bouwdoos van onze materie dus), zonder die deeltjes is er geen sprake van zero (of Ingritten trouwens), maar omdat jij de boeken van zekere Franse schrijvers niet leest …….

  2. @Thea: natuurlijk, tijdreizen naar achteren. Je staat op het punt om op een knop te drukken om de neutrino een retourtje Zuid-Italië te geven en een paar seconden voordat je drukt is-ie alweer terug; zeg maar dag tegen je vrije wil.
    Tijdreizen naar de toekomst is weer een heel ander verhaal. Dan moet je juist extreem langzaam gaan; nog langzamer dan, laten we zeggen, de vernieuwing van het UvAweb.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *