De wereldvoetbalbond FIFA heeft groot alarm geslagen nu ontdekt is dat spelers een oneerlijk voordeel kunnen krijgen via diverse Afrikaanse middeltjes die op de internationale dopinglijst niet voorkomen maar wel zonder recept af te halen zijn bij de betere inheemse bosjesman.
Het is te hopen dat de FIFA hiermee niet de aftrap heeft gegeven voor een wereldkampioenschap vol paniekvoetbal. De onvermijdelijke zegetocht van de Spanjaarden deze zomer toewijzen aan stimulerende kruidenthee of behekst neushoornurine-extract van Afrikaanse makelij, nu het WK zich toevallig voor het eerst afspeelt op het Afrikaanse continent – dat is net zoiets als suggereren dat Frankrijk Euro2000 won doordat die maffe doelman Fabian Barthez op houten voetbalschoenen al molenwiekend de ene na de andere bal uit zijn doel ranselde, nadat hij maandenlang op een dieet van Vlaamse frites en Hollandse nieuwe had geleefd.
Wat, nu het er zo staat, misschien niet eens zo heel ongeloofwaardig is.
De FIFA mag nog van geluk spreken dat het voetbal de afgelopen decennia niet zo enorm gemondialiseerd en gecommercialiseerd is als sommige andere sporten. Mochten er inderdaad prestatieverhogende plantjes in de Sahara aangetroffen worden, dan is de kans dat die ook naar Europa geëxporteerd worden natuurlijk te verwaarlozen. Andersom hoeft de voetbalbond zich met het WK in Zuid-Afrika niet te bekommeren om eventuele prestatieverhogende stofjes in Braziliaanse koffiebonen of Argentijnse runderen. Er zal niemand zijn die het WK voetbal belangrijk genoeg vindt om dat soort middelen helemaal de oceaan over te vervoeren. In de wielrennerij gaat het uiteindelijk ook alleen in de Tour de France altijd over doping: die epo-druiven groeien nu eenmaal niet buiten de Bourgogne. Alleen bij een sport als curling, waar de internationale en commerciële belangen wél gigantisch zijn, zou de ontdekking van een stofje met het miniemste stimulerende effect ongeacht de geografische locatie direct leiden tot een aardverschuiving in de sport.
We begrijpen nu wel eindelijk hoe het kan dat scharminkels uit de Ethiopische hoogvlakten, die je normaal gesproken geen twee uur te leven meer zou geven, twee uur achter elkaar blijven rennen en daarin ruim 42 kilometer afleggen. Doe een gezonde Hollandse kerel zo’n plantje en de marathon in drie kwartier is binnen handbereik.
Of: geen zo’n Ethiopiër een stel klapschaatsen en verlos ons van die vreselijke Svenergy-onzin. Doe mij maar Haile Energiebreselassie.
Als Albert Heijn vanaf volgend jaar nu eens voetbalplantjes gaat uitdelen in plaats van voetbalplaatjes, dan kan de wereldtitel ons over vier jaar nauwelijks nog ontgaan. Dit jaar zal het helaas nog niet lukken: volgens een betrouwbare medicijnman, die niet met zijn naam in dit stukje wil, is er sinds Jan & Yolanthe-gate nauwelijks te voldoen aan de vraag naar voodoo-poppen van Wesley Sneijder.
Al die drugsschandalen maken de sport juist eindelijk een beetje te genieten.