Ik begon dus net een beetje aan die kou te wennen toen ik van alle kanten gewaarschuwd werd voor een met sneeuwjacht gepaard gaande gevoelstemperatuur van wel min vijftien graden Celsius.
Daar kan ik dus slecht tegen. Een gevoelstemperatuur, die had je twintig jaar geleden nog niet. Destijds kon het gewoon flink kouder aanvoelen als er een snijdende poolwind over de lage landen woei, maar de behoefte om dit in exacte cijfers uit te drukken bestond ten enenmale niet – en terecht natuurlijk: een gevoelstemperatuur is, zoals de naam al aangeeft, een persoonlijk eigendom dat met het diepste respect behandeld dient te worden. Toch is hij ergens in de afgelopen decennia uitgevonden, de semi-officiële Gevoelstemperatuur™, en tegenwoordig is het dus al zover dat deze niet alleen achteraf beschreven, maar zelfs van tevoren voorspeld wordt. Zodat je dus ’s avonds al weet hoe je je een dag later gaat voelen.
Het kan niet anders of de Gevoelstemperatuur™ dient een commercieel doel – en ja hoor, er is godverdomme alweer een gevoelstemperatuurradar die je gevoel tot achter de komma vastlegt in koude en kille cijfers. Afgelopen zaterdag had ik de euvele moed om te fluisteren dat ik het wel mee vond vallen met die kou, maar een blik op de gevoelsthermometer wees uit dat mijn gevoel van mijn gevoel me in de steek had gelaten. Het had heus wel aangevoeld als -15, alleen voelde het alsof het minder koud voelde.
‘Ach, wind je niet op, zero’, krijg ik dan te horen. ‘Dat is gewoon een rekensommetje van temperatuur, windsnelheid en -richting. Vooruitgang, noemen ze dat ook wel.’
Anderen wijzen op een algeheel gebrek aan gevoelens mijnerzijds.
Ik neem daar geen genoegen mee; het is en blijft een naar ding, die Gevoelstemperatuur™. Celsius zou zich in zijn graf omdraaien als hij zou ontdekken hoe zijn prachtschaal te grabbel wordt gegooid. Mind you: de Gevoelstemperatuur™ wordt in celsiusgraden uitgedrukt, hetgeen natuurlijk een gotspe van jewelste is. Water bevriest bij 0, raakt aan de kook bij 100 en trekt zich daarbij verdomd weinig aan van windsnelheid of -richting, laat staan van maatschappelijke problemen als hoge energierekeningen en gebrek aan winterkleding. Maar zie hier:
Op meetstation Hoek van Holland dooit het dus behoorlijk, maar gevoelsvriest het dat het kraakt. In Hoogeveen idem dito. Wat betekent dat in vredesnaam? Wat gebeurt er bij 0 graden Gevoelsius? Kunnen we na twee weken van Gevoelstemperatuur™ ruim onder 0 een Gevoelstedentocht organiseren?
Sowieso is dat een vervelend trekje van de Gevoelstemperatuur™, om altijd maar extremer te willen zijn. Nooit eens vriest het buiten 15 graden, maar voelt het aan als rond het vriespunt. Nee, dan hoor je ineens niks van Gevoelstemperatuur™. Een aandachtsgeil rottemperatuurtje, dat is het.
En dus zal het ongetwijfeld niet bij Gevoelstemperatuur™ blijven. Hoe lang zal het nog duren voor Gerrit Hiemstra waarschuwt: “Het is morgen nagenoeg windstil, maar de Gevoelswind™ kan toenemen tot matig, kracht 4”? Of Marco Verhoef voorspelt: “Er valt morgen zo’n 10 mm regen, maar de Gevoelsneerslag™ kan wel oplopen tot zo’n 70 mm, afhankelijk natuurlijk van de afstand die u moet fietsen”?
Waar ík nu wel benieuwd naar ben op een dag als vandaag, is de gevoelstemperatuur van iemand als Jan Peter Balkenende.
En als het nu 25% graden celcius in de schaduw is; beetje windstil en je zit in het zonnetje. Wat is dan je gevoelstemperatuur? Nooit iemand daarover gehoord, toch?
De eerste keer dat ik het woord gevoelstemperatuur hoorde was op 14 januari 1987. Het vroor overdag in Amsterdam zo’n twaalf graden bij een stormachtige wind.
Voor mijn gevoel is de spijker op de kop geslagen….
Een meer belangrijke vraag: voelt de sneeuw dezelfde gevoelstemperatuur als wij mensen?
xV
Dat laatste ligt heel gevoelig.