Minaret

De islamitische cultuur kent een rijke traditie vol merkwaardige gebruiken als het laten staan van je baard, het onverdoofd slachten van schapen, het onderdrukken, raar kleden en afranselen van vrouwen, het opblazen van vliegtuigen, treinen en boeddhistische beelden en, volslagen van de pot gerukt natuurlijk, het niet drinken van alcoholische versnaperingen. Waarom de Zwitsers uiteindelijk het bouwen van torentjes op of bij gebedshuizen hebben uitverkoren als de gewoonte die als eerste verboden moest worden, blijft vooralsnog een raadsel.

Met enig cynisme zou je kunnen stellen dat de Zwitserse moslimbroeders en -zusters er nog genadig van afgekomen zijn; een verbod op boerka’s, hoofddoekjes of de hele moskee in plaats van alleen de minaret had vermoedelijk op een vergelijkbare meerderheidssteun kunnen rekenen, om over de invoering van een Kopflumpensteuer (kopvoddentaks) nog maar te zwijgen. Het zou de Alpenmullahs sieren wanneer zij, in plaats van tot het obligate in brand steken van vlaggen en ambassades, ook al zo’n opmerkelijk vastgeroest ritueel, zouden oproepen tot een collectief schouderophalen omdat het ontbreken van een minaret de geloofsbelijdenis in het geheel niet belemmert. Maar allicht, en met het nodige recht, zien zij in de uitslag van het referendum een gevaarlijk precedent; voor je het weet wordt je achterwerk verboden om te voorkomen dat je het in de tegengestelde richting van Mekka de lucht in werpt.

Dat het minaretverbod regelrecht indruist tegen allerlei nationale wetten en internationale verdragen, lijkt intussen tamelijk evident. Het is dan ook de vraag of de gevestigde orde, die collectief het andere standpunt verdedigde maar uiteindelijk toch met het referendum heeft ingestemd (waar hebben we dat eerder gezien?) überhaupt rekening heeft gehouden met deze uitslag. Ook wat betreft de praktische uitvoerbaarheid en de juridische controle zitten er nogal wat haken en ogen aan het verbod. Wat maakt een minaret immers tot minaret? – daar zou Plato hele boeken over vol hebben kunnen schrijven. Is een minaret alleen een minaret als hij bij een moskee staat? Mogen minaretachtige torens dus bijvoorbeeld nog wel bij, ik noem maar iets, Zwitserse zwembaden of, waarom ook niet, kerken geplaatst worden? Mogen er nog wel bouwsels boven een moskee uittorenen zolang het geen minaretten zijn?

Wat beogen de Zwitsers überhaupt met dit al te opzichtig discriminatoire verbod? Welke onvergeeflijke schade heeft het schrikbarende aantal van vier minaretten (op een totaal van 400.000 moslims) het Zwitserse volk berokkend?

Ach, Maurice de Hond hoeft geen onderzoek te doen om te weten dat in Nederland een vergelijkbaar voorstel waarschijnlijk door een nog veel ruimere meerderheid van de stemmers omarmd zou worden. Wat dat betreft is maar weer eens ondubbelzinnig aangetoond dat de PVV (ook tegen minaretten) vooralsnog een heel stuk minder staatsgevaarlijk is dan D66 (voor referenda).

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

Een gedachte over “Minaret”

  1. Bijtende honden blaffen niet…zo had ik het nog niet bekeken wat d’66 betreft…
    Het is niet voor het eerst dat een klein, onbeduidend uiterlijk verschijnsel aangegrepen wordt om een punt te maken.
    Ik vraag me overigens af waarom de minaretten om architectonische argumenten (want dat is ook genoemd) wordt afgewezen, wil men architectonische uniformigheid nastreven dan? En waar blijft de creatieve vrijheid, is die dood in de architectuur?

    Zoals gewoonlijk begrijp ik er niets van, als men je met oneigenlijke argumenten om je oren begint te slaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *