Ik weet niet of het u ook al opgevallen is, maar ik vind het toch aardig verdacht worden dat zo veel pandemieën hun oorsprong vinden in Spaanstalig gebied. Dat was in 1918 al zo, en dat is nu niet anders met de Mexicaanse griep. Dat kan haast geen toeval meer zijn, zeker wanneer je bedenkt dat in de bloedhitte van Mexico en Spanje verspreiding van een griepvirus onder normale omstandigheden theoretisch vrijwel uitgesloten is.
Volgens mij heeft het alles te maken met het taalgebruik van onze Iberische vrienden.
Kijk, in het Engels heb je de þorn. Dat heeft niets met vleeshandel te maken, maar dat is de th-klank die door Nederlandse minister-presidenten afwisselend als d, t, s of z wordt uitgesproken:
I sink det America has somesing wit de Nezzerlands det we sorrowly enjoy.
De rechtgeaarde Brit doet het met een zuchtje adem, terwijl hij met het puntje van zijn tong lichtjes zijn voortanden toucheert, alsof die onder hoogspanning staan: the. Heel vluchtig, the. The, the. Daar krijg je geen koorts van, hooguit rillingen.
Nee, dan de Spanjaard! Die klemt zijn tong stevig tussen voortanden en verhemelte, blaast uit alle macht alsof er een alcoholcontrole gaande is en laat daarbij de bovenlip vrijelijk en ontspannen wapperen. Gevolg: het speeksel vliegt in de rondte, bacillen hebben vrij spel. Het kan haast niet anders of de uitspraak van deze klank gaat gepaard met enorme hoeveelheden consumptie.
Con-thoen-thjón, in goed Spaans.
Althans, dat maak ik ervan, want in mijn conthepthjón van het Spaans wordt alles wat ook maar enigszins neigt naar een sisklank automatisch omgevormd tot zo’n speekselrijk gebeuren – alsof alle Spanjaarden continu die Disney-eend Sylvester (Thil-veth-per! Desthpicable!) aan het imiteren zijn. En vandaar dus die rappe verspreiding van allerlei nare ziektes. Mijn kennis van het Chinees schiet tekort om de Hongkong-griep en SARS (THARTH in Spanje) te verklaren, maar ongetwijfeld heeft dat ook zo zijn eigenaardigheden.
Thtrakth ga ik er weer naartoe, naar Ethpaña. Gelukkig weet ik al wat ik moet zeggen als ik de rethepthión van het hotel binnenwandel – waarbij ik me er overigens enorm op verheug om mijn hoofd ondersteboven te houden om duidelijk te maken dat ik een vraag ga stellen:
¿Habla Inglés?
Daarvan weet ik tenminste zeker dat je de -s ook gewoon als s uitspreekt. En dan maar hopen dat er aan de andere kant niet al te fanatiek ¡Thi! of Yeth, of courth! wordt teruggefluimd.
O ja, van het RIVM moet ik een thermometer meenemen. Dat spreken wij tenminste normaal uit, zonder poethpath.
quote “Kijk, in het Engels heb je de þorn. Dat heeft niets met vleeshandel te maken, maar dat is de th-klank die door Nederlandse minister-presidenten afwisselend als d, t, s of z wordt uitgesproken”
vraag is, wat staat er nou, porn of born :p
Zo leerde ik op de middelbare school al de theorie dat de Zweden zo met hun tanden op elkaar praten vanwege de ijzige wind in die contreien.
Haha heb me weeer es gek gelachen om je sthuckje! Veel plezier daaro en kom grieploos terug, overigens las ik net in de krant dat de Mexicaanse griep juist in GB erg om zich heen grijpt..
O ja, heb een goeie vakantie! En een gezonde terugkomst gewenst, voor beiden.
Haha, erg vermakelijk.
Voor de goede orde, wat betreft uitspraak Engels: de þ-klank is die van ’think’, ‘with’, etc. Voor ’the’ geldt de stemhebbende versie: ð (alt+d).
Volgens mij is de uitspraak van Nezzerlands eerder de Duitse tongval dan de Nederlandse, dus misschien eerder zo:
I sink det Amerika has somesing wid de Nedderlunts det we torrollie en joy.
Je theorie over het Spaans en de verspreiding van ziektes vind ik zeer geslaagd. Maar het Spaans in Zuid-Amerika klinkt inderdaad veel zachter en met minder fluim.
Overigens klinkt Mexicaanse Griep wel wereldlijker dan Brabantse Koorts.
Dankjewel, CasaSpider! Zonder jouw reactie had ik waarschijnlijk mijn vlucht naar Argentinië geannuleerd. Pfoe.
Ik vind Disney-eend een veel leuker woord dan Warner-kat.
En bovendien is Sylvester een kat. Daffy Duck spreekt ook zo en is weer wél een eend, maar ook niet van Disney.
Maar voor de rest een erg sterk stuk!
Mijn complimenten voor de theorie, daar zit wat in. Overigens is het wel zo dat het door jou geschetste taalgebruik vooral plaatsvindt in Spanje zelf. In Zuid-Amerika praten ze echt met veel minder consumptie. Mijn vrouw (Dominicaanse Republiek) moet erg goed opletten bij de Spaanstalige televisie (uit Madrid) anders verstaat ze het nog geeneens.
Hoe komt ie erop he, die jongen…
Vewy funny 😀
Sylvester is niet van Walt, maar van de Warner broertjes. 😉