O drama

Dit hier heet een blog en dus word ik geacht vandaag iets over de uitverkiezing van Barack Obama te zeggen. Dat valt me zwaar. Toen ik gisteren Aart Zeeman, de vogelverschrikker van Een Vandaag, voor een verlaten bouwkeet annex buurtkroeg in een buitenwijk van Chicago zag staan in een dappere poging de liefde van de gewone man voor Obama ook vanuit de minst interessante invalshoek te belichten, wist ik zeker dat we in Nederland veel te veel aandacht aan dat hele circus besteedden. Het zou wel chic van CNN zijn om bij wijze van tegenprestatie Wolf Blitzer volgende week bij een brievenbus in Zutphen te posteren om verslag te doen van de drommen mensen die daar hun stem voor de waterschapsverkiezingen op de bus willen doen, maar ik vrees toch dat ze dit wereldnieuws aan zich voorbij laten gaan.

De dijken verhogen? Yes, we can!

Amerikanen, dat zijn voor mij toeristen. Ze zijn dik, dom en smakeloos, ze weten nooit de weg, ze lazeren continu van hun rent-a-bikes, en ondanks dat hebben ze de grootste muil. Oorlog, schulden en andersoortige crises zijn hun belangrijkste exportproduct. Ze verafschuwen het homohuwelijk, voeren een war on drugs, walgen van euthanasie of abortus maar hebben geen moeite met het executeren van gevangenen. We kunnen er lang of kort over praten, maar feitelijk hebben we een hartgrondige hekel aan Amerika.

De afgelopen acht jaar konden we alles wat we aan Amerika verfoeiden toeschrijven op het conto van George W. Bush. Dat gebeurde wat al te makkelijk, want ook vóór Bush jr. waren de Amerikanen al dik, dom en smakeloos, wisten ze nooit de weg en lazerden ze continu van hun rent-a-bikes. En ik kan u verklappen dat ook na Obama de Amerikanen nog steeds dik, dom en smakeloos zullen zijn, dat ze nog steeds de weg niet weten en dat ze nog altijd van hun rent-a-bikes zullen lazeren.

We krijgen het zwaar de komende jaren, wij Amerika-haters. We zijn euforisch nu een man voor wiens halfbroer het begrip centrale verwarming nog bestaat uit twee steentjes en een paar takjes hout het machtigste ambt ter wereld heeft weten te bereiken. Dat is ook mooi, al waren wij iets eerder met onze Marokkaanse burgemeester. Maar straks hebben we nog steeds een hekel aan dat achterlijke volk. Dat was ons een stuk makkelijker afgegaan als we weer vier jaar een fanatieke oorlogsfetisjist in het Witte Huis hadden gehad. Nu wordt het diep slikken als onze Obama extra troepen naar Afghanistan stuurt en hier en daar een executie gedoogt.

En toch.

Toch valt niet te ontkennen dat de man, o drama, emoties losmaakt met zijn weergaloze retoriek. Ik had vandaag niet de indruk dat het een historische dag was, de koffie op het werk was net zo smerig als iedere andere dag, maar toch heb je het gevoel dat er iets bijzonders gebeurt als Obama spreekt. Zou hij dan toch…?

Maybe he can.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

4 gedachtes over “O drama”

  1. Onderschat de waterschapsverkiezingen niet. Dat is volgens mij zo uniek dat CNN daar best aandacht aan kan besteden. Deze bestuurslaag wordt een nieuw leven ingeblazen om politieke baantjesjagers wat praktijkervaring te laten opdoen.

  2. Gisteren bij Pauw & Witteman begonnen ze ook al over Zutphen. Wat is dat toch?! Wellicht vanwege de wereldberoemde thee die je daar kunt kopen als geheim voor een opgewekt humeur.
    Obama is verder net zo zwart als mijn neefjes Indonesisch. Maargoed heb ook alsmaar brokken uit mn keel geslikt, tranen teruggedrongen enzovoorts. Al weet ik niet of het goed met hem af gaat lopen: te veel parallellen naar Martin Luther King en Kennedy.

  3. Wow! Zelfs zero is een beetje in de ban!

    Ik ook hoor. Alleen klopt er natuurlijk geen bal van, wat die man zegt. Er is wél een zwart Amerika en een blank Amerika, ook al zegt Obama van niet. En mensen die nog steeds twijfelen aan het feit dat in Amerika alles mogelijk is, hebben natuurlijk hartstikke gelijk, hoe begeesterd hij ook beweert van niet.
    Dat dogmatische gelul over democratie en vrijheid in combinatie met de staat waarin die verkeren in hun eigen land, dat is het ergste van Amerika.

    En natuurlijk dat ze van hun rent-a-bikes lazeren en dik en dom zijn. 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *