Autoloos

In de Middeleeuwen werden er nog wel eens autoloze zondagen gehouden waarop je echt geen gemotoriseerd voertuig door de stad zag rijden – en toen had je nog niet eens luchtvervuiling of CO2, laat staan een broeikaseffect. Ironisch genoeg zijn de autoloze zondagen pas een farce geworden toen de milieuproblematiek echt goed en wel op de agenda kwam.

In 1973 kregen we de handen er nog wel voor op elkaar, maar toen waren we alleen maar bang dat de olie op zou raken als we te lang door zouden tuffen. Anno 2008 draait autoloze zondag allang niet meer om het bewust laten staan van je auto. Ter meerdere eer en glorie van moeders met bakfietsen en kinderen die heel klimaatneutraal Bloem heten worden er gewoon een paar straten afgesloten, waar je als rechtgeaarde geitenwollensok dan als de sodemieter overheen moet gaan fietsen, wandelen of skaten; niet omdat die wegen daar bijzonder geschikt voor zijn, maar gewoon omdat het kan. Waarmee de fantasieloosheid van dit type mens overigens direct weer is bevestigd, want waarom dan niet meteen van de gelegenheid gebruikgemaakt om eens op de normaal zo drukke weg te poepen, de liefde te bedrijven, te bloemschikken en/of een boek te lezen – allemaal dingen die je ook niet zo snel doet als de vrachtwagens voorbijrazen.

Aan de rand van het afgesloten gebied zijn verkeersregelaars actief om de schier onstuitbare horde automobilisten in bedwang te houden. Ze zijn uit alle hoeken en gaten van het land aangerukt en moeten uitleggen dat je vandaag speciaal voor deze klimaatvriendelijke actie drie kilometer moet omrijden, maar gelukkig is er een tankstation onderweg, om een afstand van honderd meter te overbruggen – en drie keer raden hoe zij zelf naar hun werk zijn gekomen.

Autoloze zondag, die organiseren ze in 2008 ook op de prachtigste nazomerdag van het jaar, zo’n dag waarop je toch al de fiets zou nemen. En je hoort er pas van op het journaal van 8 uur, als je nergens meer naartoe wilt gaan en je je auto dus sowieso niet meer kan laten staan. Bovendien heb je ’s middags al zo’n stuk in je kraag gezopen dat je niet eens meer zou mógen rijden, al zou je het willen.

En als het nou nog wat zou opleveren… maar we weten allemaal dat ook met de verkeersomvang van gisteren de ijsberen nog altijd in hun Lebensraum beperkt zullen worden. En ook als iedereen daadwerkelijk één dag per jaar zijn auto laat staan, zal de temperatuur daar niet schrikbarend van zakken. Zelfs als auto’s in het geheel worden afgeschaft en iedereen de bus neemt zie ik het somber in; fietsers die wel eens door zo’n ding worden ingehaald begrijpen wat ik bedoel. Ook met zes miljard buspassagiers voorzie ik op den duur een Zwolle aan Zee – het duurt alleen wat langer voor het zover is.

Kortom, autoloze zondag was weer even autoloos als zinvol.

Maar misschien is de bewustwordingscampagne vooraf volledig aan mij voorbijgegaan omdat deze zorgvuldig genarrowcast was op de automobilist. Die zou ik dan gemist hebben omdat ik al ruim 31 jaar autoloos ben. Kijk, en dat zet nou zoden aan de op te hogen dijk.

(Maar ho maar dat daar eens een sympathiek belastingregelingetje tegenover staat.)

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.

Naam*

E-mailadres*