Op de keukentafel lag een kwartje van 25 cent, zoals je die destijds nog had. De glinstering van de lage novemberzon in het munststuk trok mijn aandacht. Onbewaakt geld, met niemand in de buurt. Even werd ik afgeleid door de gedachte dat het misschien een lokaas betrof, en mijn ouders probeerden te achterhalen of ze een braaf kind hadden opgevoed dan wel een kleptomaan, maar aangezien ik zeker wist dat ze overtuigd waren van het eerste, verdween het kwartje alras in mijn broekzak.
Diezelfde middag spendeerde ik de onrechtmatig verkregen 25 cent aan voetbalplaatjes. De sensatie van de illegale aankoop verdween als sneeuw voor de zon toen na het verwijderen van de verpakking de droge blik van Jan van Grinsven mij aanstaarde vanaf het plaatje.
Dat moest ik weer hebben: had ik eindelijk ook eens iets gepikt, kreeg ik er Jan van Grinsven voor terug. Jan van Grinsven, keeper van Den Bosch, beter bekend als de Sliert van de Vliert. Eerder dat jaar had hij nog een doelpunt gemaakt, en in 1986 zou hij helemaal onsterfelijk worden door bij Marco van Bastens omhaal onovertroffen aan de grond genageld te staan. Maar ondanks dat was zijn waarde op de transfermarkt ver beneden de 25 cent die ik voor zijn plaatje had neergeteld. Hij had er in het nog maar een paar maanden oude seizoen alweer een stuk of veertig om zijn oren gehad.
Bovendien had ik Jan van Grinsven al vier keer.”
Tsja, achteraf kan ik wel inzien dat het tamelijk naïef was om dit op de achterflap van mijn nog te verschijnen autobiografie te plaatsen. Ik heb spijt van die actie, en nu het delict na bijna 23 jaar verjaard is, vond ik de tijd gekomen om verantwoording af te leggen, om ook de problematiek van de jeugdcriminaliteit bespreekbaar maken. Zodat we het debat kunnen voeren en met zijn allen kunnen zeggen: zo moet het dus niet.
Ja, ik ben erg geschrokken van de heftige reacties. Mijn ouders soebatten nu alleen nog over de vraag wiens kwartje het nou eigenlijk was, maar zodra ze daar uit zijn zal een van hen mij waarschijnlijk niet langer als kind erkennen.
Nee, het valt voorwaar niet mee om verantwoording af te leggen. Ik sluit dan ook niet uit dat er nog meer koppen zullen rollen.
Wat is ‘alras’ toch een schitterend woord. Het zou vaker gebruikt moeten worden.
Ach, Zero, wat jammer voor je, dat je daar nog mee moet rondlopen. Was je maar gesnapt door een van je ouders, dan had je deze boetedoening (al is deze voor nu alleen verbaal) achterwege mogen laten.
Mijn zevenjarige blik werd getroffen door een blauw briefje op het gangkastje. Een guldentientje. Ik griste het weg, en ging vrienden maken, want ik beloofde het tientje aan een buurjongetje dat op dat moment met zijn oudere broer strijdde om de eer, maar nu extra zijn best moest doen voor dit vele geld.
De volgende ochtend werd ik gewekt met ouderwetse billenkoek: over de knie van vader die met vlakke hand een paar flinke rake klappen uitdeelde. Het tientje was dezelfde avond geretourneerd door de buurvrouw.
Ach, nostalgie.
Info bij het eerste YouTube-filmpje: “van grinsven scoord in de laatste minuut.” 😐