Ik ben een voetballiefhebber, en ik vind ook dat iedere man die na een wedstrijd als Nederland-Frankrijk op het EK vol trots liegt ‘O, was er een wedstrijd dan?’ direct onteigend moet worden, maar dat het voetbal op de Olympische Spelen een marginale rol vervult, vind ik eigenlijk wel mooi. Sowieso zijn sommige sporten dezer weken plotseling bloedstollend in plaats van zaaddodend, maar voor mij zijn de Spelen toch altijd eerst en vooral het feest van de ‘pure’ sporten, waarin de atleet op zichzelf is aangewezen en toevalligheden als graspolletjes en slechte scheidsrechters goeddeels uitgesloten zijn.
Welbeschouwd zijn de regels van het voetbal zo arbitrair als maar zijn kan: je hebt al een andere sport als je buitenspel afschaft, het doel vervangt door twee trainingsbroeken op de grond (zoals doordeweeks in het park), de inworp met de knie laat nemen of de spelers op klompen laat rondrennen. Bij de atletieknummers is dat doorgaans een stuk helderder: je hebt een mens, er is een afstand en wie die afstand het snelst overbrugt, heeft gewonnen. Of: je krijgt een kogel, discus, speer of dwerg in handen, en wie hem het verst gooit, heeft goud. Een man, een zandbak, en zie maar hoe ver je in die bak terecht kunt komen.
Bij het zwemmen is dat al een stuk minder. Het idee is best aardig: net als bij atletiek gaat het erom dat je zo snel mogelijk bij de finish bent, alleen moet je verplicht door het water. Leuk bedacht, maar dan krijg je schoolslag, vlinderslag, rugslag, vrije slag en dan ook nog eens wisselslag. Waarom? Laat ze zelf lekker uitmaken hoe ze door dat water gaan! Bij atletiek heb je toch ook niet de 100 meter kruipen, hinkelen, radslag, vrije loop en wisselloop? Ja, je hebt snelwandelen, maar dat is een verhaal apart.
Nee, al die disciplines bij zwemmen plus dan nog eens al die verschillende afstanden zijn er alleen maar om meer medailles te kunnen verdelen; probeer als hockeyer maar eens acht keer goud op dezelfde Spelen te halen. En er klopt nog iets niet aan dat zwemmen; door al die nieuwe pakken is het niet meer alleen de sporter, maar ook de fabrikant die de prestatie neerzet. Dus hup, uit met al die kledij en gewoon lekker zwemmen met zijn allen. Veel eerlijker. Of het het zwemmen als kijksport voor de mannen zal bevorderen betwijfel ik, maar de dames zullen ongetwijfeld niet klagen.
Datzelfde gelazer met voortschrijdende techniek heb je natuurlijk ook bij een quasi-rechttoe-rechtaan-sport als wielrennen. O wee als zo’n sporter doping gebruikt, maar als hij een fiets van zijn sponsor krijgt waardoor hij veel harder gaat, is er ineens niks aan de hand.
Nee, als een sporter dan toch een hulpmiddel mag gebruiken om van A naar B te komen, dan vind ik ook dat hij zelf zijn vervoermiddel moet maken en niet door externen geholpen mag worden. En dus pleit ik ervoor om alle disciplines van Te land, ter zee en in de lucht als olympische sport te erkennen; daar zijn de atleten tenminste zelf verantwoordelijk voor hun creaties. Ik bedoel, waarom nog zo’n wegwedstrijd wielrennen als er ook Fiets ‘m erin bestaat? Dat is toch veel eerlijker? En moet je eens opletten wat dat in de medaillespiegel met Nederland doet.
VIC kan het idee van de 100m radslag wel waarderen. Op de 100m vrije naakte slag zit ze daarentegen (gek genoeg?) niet direct te wachten. VIC voorziet ook ronddrijfende haartjes die dan naar in monden blijven steken. VIC vraagt zich dan gelijk af of bij de naakte vrije slag iedereen daarom geheel geschoren aan de start zal verschijnen… hebben we wel gelijk beter zicht. En zou Phelps dan nog wel durfen te verschijnen?
😉
xV
Bij het mountainbiken moeten ze tenminste nog hun eigen banden plakken als die onderweg lek gaan… dat vind ik dan wel weer mooi.
*yawn*
Wow, kijk trouwens eens even hoe fantastisch alle onderdelen van Te land, ter zee en in de lucht beschreven staan op Wikipedia! Die plaatjes van de wedstrijdtrajecten vooral, geweldig!