Het begrip ‘selectieve verontwaardiging’ is zo pleonastisch als witte sneeuw of groen gras. Onrecht is overal en altijd, en de tijd ontbeert ons simpelweg om ons overal druk om te maken.
Er moet bijvoorbeeld ook nog af en toe een stukje geschreven worden.
In 2008 geldt onze selectieve verontwaardiging Tibet. We weten niet helemaal wat er precies aan de hand is, iets met China en mensenrechten of zoiets, en we maken ons er nu druk om omdat de Olympische Spelen binnenkort in Peking gehouden worden. Je moet er maar opkomen.
Voor de goede orde: het Rode Leger viel Tibet al in 1950 binnen. We hebben er dus godbetert achtenvijftig jaar op moeten wachten voordat we in actie konden komen, omdat dat stomme IOC de Olympische Spelen niet eerder aan China gunde. Nog een geluk dat die eer niet aan Nederland te beurt viel, want hoe zouden de internationale reacties op Fitna dan geweest zijn?
Maar dat is gelukkig niet aan de orde: de Spelen zijn in China, China is fout en China is ver weg, kortom, ideale omstandigheden om het stoepje van ons geweten eens een flinke schoonmaakbeurt te geven. Dat begint dan natuurlijk met al dan niet geslaagde prominenten die zich ‘geheel belangeloos’ (uh huh) inzetten voor de goede zaak en bijvoorbeeld (tegen de zin van de dalai lama) oproepen tot een boycot van de Spelen of geld inzamelen, ook al zoiets waar je rechtgeaard boeddhist dolgelukkig mee maakt.
Ook de gewone burger stroopt de mouwen op en stapt bijvoorbeeld op de fiets voor Tibet. Fietsen: ik geloof niet dat er een plaats op deze wereld bestaat waar dat meer gedaan wordt dan in Peking. En een echte kerel stapt natuurlijk op de fiets in Tibet, waar de vlakste 100 meter een stijgingspercentage van 12,6% kennen, maar dat is te veel gevraagd: actievoeren moet wel een beetje leuk blijven, en liefst ook met een beetje mooi weer erbij. En na afloop gezellig met zijn allen naar de Chinees.
Natuurlijk heeft iedereen gelijk en is het goed dat er internationale aandacht voor het onderwerp komt, maar volgend jaar zijn we het weer compleet vergeten en gaan we, als het weer het tenminste toelaat, zwemmen voor een verkiezingsuitslag in Zimbabwe. Zo stuitend simplistisch en naïef is het westerse leunstoelactivisme wel. Over hypes gesproken.
Weet overigens ook voor wie u het doet. Die dalai lama is natuurlijk best een geschikte peer met zijn ontoombaar vredelievende inslag – en dan nemen we maar voor lief dat we het beestje, de lama dus, nooit bij de naam noemen, wat eigenlijk ronduit irritant is – maar wie dacht dat erfopvolging achterhaald was, kan nog een puntje zuigen aan de wijze waarop de dalai lama’s (lamae?) elkaar opvolgen:
Deze opvolging gebeurt niet, zoals bij de meeste andere leidersposities, door vererving of verkiezing, maar door wedergeboorte. Men gelooft dat elke Dalai Lama de wedergeboorte van de voorgaande Dalai Lama is. (Wikipedia)
Uh huh.
En daarom wilde ik dus ook niks zeggen voor die stomme camera. Al was dat mischien in strijd met mijn aanwezigheid vandaag daar.
Bij dat allerlaatste zinnetje zie ik een gezette Afro-Amerikaanse vrouw voor me, die de twee klanken nasaal, zangerig en zeer nadrukkelijk uitspreekt, terwijl ze heftig haar kin van de linker naar de rechterschouder beweegt.
Vermoedelijk hebt u het helemaal niet zo bedoeld. Ook gezien het feit dat u – naar ik althans meen – geen negerin bent. Dat is voor de lezer nu eenmaal het zelfwerkzame, creatieve aspect van taal. En voor de schrijver het risico.
Het is een leuk ironisch stukje geworden, met een kern van waarheid. Om met Wim Kan te spreken: je hoeft de wereld niet meer duidelijk te maken dat China de mensenrechten schendt, vooral mbt Tibet, dat doet China voornamelijk zelf….
Waar een aanleiding als de Olympische Spelen al niet goed voor is.
Ik ben het zooo eens met je on this one!
Ze weten toch al tig jaar dat daar de Olympisch spelen worden gehouden en sinds een half jaar lopen ze ineens te zeuren over iets wat er inderdaad al tijden aan de gang is. Dat hadden ze ook wel wat eerder kunnen bedenken, al is het niet goed wat daar gebeurd, je hebt wel gelijk zero!
Dus je gaat niet naar het Westerpark zondag?
;-]
Oja, weg met de Olympische Spelen, allemaal buitenkant en politiek en koningskinderen, niksige osm, weg ermee.
Leve Tibet!
Het is moeilijk bikkelhard te maken zero, maar dit soort acties, waar jij nu enigszins schamper over schrijft, heeft in het verleden soms wel het gewenste effect gehad.
En het reincarnatiesysteem, ja, altijd leuk. Een detail: de dalai lama ging op zoek naar zijn opvolger en vond dan de baby die de ziel van zijn voorganger huisvestte. Mooi he. Ik heb daar wel wat mee.
zero reclame. revolutie heeft zin.
Geloof je het als ik zeg dat ik het roerend met je eens ben?