Fiets

Halverwege de Zeedijk staan een paar fietsen – dat wil zeggen: de hele Zeedijk staat vol met fietsen, maar halverwege staan er een paar die mij al wekenlang in hun greep houden. Op de zadels is namelijk een briefje geplakt met daarop de tekst Verwijderen svp Reinigingspolitie.

Op zich is het al opmerkelijk genoeg dat de fietsen zo lang hebben overleefd. Behalve het gevaar van de fietsendieven (ben ik door dit stukje nu verantwoordelijk voor een eventuele diefstal, Maxime?) zijn er de middenstanders van de Zeedijk, die ik met enige regelmaat ’s ochtends bij het openen van de zaak een fiets die de ingang belemmert zie verplaatsen naar de collega één portiek verder, die dan ongetwijfeld hetzelfde doet, wie wil er nu geen vrije doortocht naar zijn winkel, en eigenlijk is het dus een godswonder dat er halverwege de Zeedijk überhaupt nog fietsen staan, en niet alleen aan het begin en het eind.

Maar dan dat briefje. Iedere dag kijk ik vertwijfeld in het rond van welke gevel of stoeptegel het reinigen onmogelijk wordt gemaakt door de aanwezigheid van de fietsen, maar afgezien van de enigszins aan het zicht onttrokken amsterdammertjes waar de fietsen tegenaan leunen, lijkt niets in aanmerking te komen. Maar wat het ook kan zijn: waarom verplaatsen de ongetwijfeld respect afdwingende heerschappen van de reinigingspolitie de fietsen niet óók gewoon tijdelijk, om ze weer terug te zetten nadat ze hun grootste reinigingsaandrang hebben gelenigd door deze te botvieren op het beoogde object van onreinheid? Daar zouden de eigenaars, die hun tweewieler nu al wekenlang hebben afgezworen, toch moeilijk bezwaar tegen maken? Zou de reinigingspolitie deze bevoegdheid soms niet hebben?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik enigszins op het verkeerde been gezet ben door het amateuristisch ogende briefje: een simpel vierkant wit blaadje op dat onmogelijke formaat van blocnotes waar dan aan de zijkant het logo van de sponsor zichtbaar is als er nog bijna geen blaadjes uit zijn gescheurd, wat gelet op de eerder gememoreerde onmogelijkheid van het formaat ook zelden gebeurt, waardoor het sponsorlogo altijd zichtbaar blijft, ook daar zal wel over nagedacht zijn: hoe geef ik een relatiegeschenk dat sympathiek overkomt maar waar niemand vervolgens gebruik van maakt zodat de naam van mijn bedrijf zichtbaar blijft, nou, zo’n papiertje dus, en dan met rode (dat wel) pen daarop geschreven Verwijderen svp Reinigingspolitie, en vervolgens simpelweg vastgetapet met plakband op een manier waarvan je denkt dat het bij de eerste de beste regenbui los zal laten, maar die inmiddels dus reeds drie strenge winterweken standhoudt.

Ik denk dan eerder aan een nieuw SBS-programma naast die geweldige kerel van de Smaakpolitie (“je had bijna het keurmerk, maar nu zie ik hier een kruimel op je aanrecht, en dat kan natuurlijk niet”) en die Karla Peijs en zus van de Schoonmaakpolitie dan aan een officieel onderdeel van stadsdeel Amsterdam Centrum. De reinigingspolitie blijkt hier helemaal niks te willen reinigen, maar ziet de betreffende fietsen, om overigens onbegrijpelijke en ook niet nader beargumenteerde redenen, aan voor achtergelaten fietswrakken. Welnu, dat valt reuze mee en past mijns inziens ook niet in het beleid van de reinigingspolitie: “In principe is het stadsdeel zeer tolerant naar het parkeren van (brom)fietsen toe.”

Geweldig proza. Zo ook: “Voor het beantwoorden van de vraag of het rijtuig op rendabele wijze weer in rijtechnisch voldoende staat van onderhoud te brengen is, wordt uitgegaan van de dagwaarde van het rijtuig.”

Hoe dan ook, ook met deze nieuwe wetenschap blijven de fietsen mijn gemoederen dus bezighouden. Waarom heeft de reinigingspolitie niet gewoon eigen briefjes met voorbedrukt logo en de tekst Verplaatsen (sympathieker dan verwijderen) s.v.p.? Iedere debiel kan nu zo’n briefje op een willekeurige fiets plakken – best een leuk idee trouwens. En wanneer gaat de reinigingspolitie eigenlijk tot actie over? Wanneer is het geduld op en worden de fietsen (‘desnoods met geweld’) verwijderd?

Mijn werk begint er inmiddels onder te lijden. Collega’s suggereren een andere route en beweren daarbij met een stalen gezicht dat die nog sneller is ook. Kortom, de fietsen moeten weg, óf de briefjes, en een beetje snel graag. Daarom hierbij het dreigement dat ik ze maandagochtend rond 9.15 uur op de foto zal zetten; dan weet ik tenminste zeker dat ze weg zijn.

Mochten ze er nog staan en je bent toevallig in de buurt: zet er even een persoonlijke groet aan de grote nul op.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.

Naam*

E-mailadres*