Dave Eggers – What is the What (2006)
Is er hier iemand die ooit een boek heeft gekocht waar op de flap stond dat het een heel slecht boek was? Nee natuurlijk, want dan koop je zo’n boek niet. Maar ik heb ook nog nooit een boek niet gekocht omdat er iets misprijzends op vermeld werd. Als je de omslagen mag geloven, is ieder boek even fantastisch, moving en dazzling, en ja, zo heb je er als consument natuurlijk weinig aan. Zolang de uitgever van pak ‘m beet Arnon Grunberg weigert te waarschuwen dat je troep in handen hebt, zou je zelfs van misleiding kunnen spreken.
Toch moet je al die superlatieven niet negeren, heb ik nu ontdekt. Er staat namelijk ook altijd een afzender bij, en of een roman gewaardeerd wordt door Arjan Peters of Gerard Joling maakt natuurlijk nogal verschil. En wat ik dus gemist had voordat ik What is the What (wat volgens mij ook een vraag is, vraagteken?) kocht, is dat het omslag ontsierd werd door een loftuiting van de hand van Khaled Hosseini.
Khaled Hosseini is de schrijver van De vliegeraar, je weet wel, dat boek dat de man tegenover je in de trein altijd leest, en aan zijn gezicht kun je op jouw beurt aflezen dat het met tegenzin gebeurt en dat hij in geen vijf jaar een boek heeft gelezen, maar het moet want zijn vrouw, die ’s ochtends de kinderen met de bakfiets naar school brengt, vond het ‘zo’n mooi boek joh’, en als mensen zeggen ‘zo’n mooi boek joh’ weet je eigenlijk al genoeg: gewoon niet lezen.
What is the What zal dan ook wel zo’n mooi boek joh zijn, Khaled Hosseini was er in ieder geval door geroerd, maar je kunt het ook gewoon dodelijk saai noemen. Natuurlijk is het verhaal van de Soedanese vluchteling Valentino Achak Deng hartverscheurend, laat daar geen misverstand over bestaan, en Eggers heeft zijn huiswerk ook gedegen verricht, maar het wordt allemaal zo onvoorstelbaar langdradig verteld, het boek sleept zich werkelijk van gebeurtenis naar gebeurtenis zonder dat er een lijn in te ontdekken valt, en net als je dan definitief dreigt weg te dommelen wordt er overgeschakeld naar Amerika, waarnaartoe de hoofdpersoon kennelijk heeft weten te ontkomen maar waar het hem ook al niet meezit omdat hij eerst in zijn huis gegijzeld wordt en vervolgens in het ziekenhuis niet behandeld wordt – een verhaallijn echter die in totale disbalans is met de breed uitgemeten verschrikkingen in Soedan en die echt alleen maar dient om de lezer het boek niet vroegtijdig dicht te laten slaan.
Helaas, het heeft niet mogen baten. Na twee van de drie delen uitgelezen te hebben, voorwaar een hele prestatie al zeg ik het zelf, heb ik het boek weggelegd, en de lust om te ontdekken of het derde deel inderdaad het gevreesde onvermijdelijke verdere vervolg van een eindeloze opsomming was, is nooit gekomen.
Gewoon niet lezen dus.
@ZigZag: dat was een van zijn drie andere antwoorden op de Onze Taal-vragen.
@iamzero: hoe weet je dat in vredesnaam? Ik ben ervan overtuigd dat favoriete boeken veelzeggend zijn; arme lieve Doekle doet straks ook iets drastisch waarschijnlijk, nadat zijn ‘voorbeweging’ weer als een nachtkaars is uitgedoofd…
Jeetje.
Ik heb dat andere boek van Dave Eggers geprobeerd te lezen, en ben nooit verder gekomen dan een hoofdstuk of twee. Maar dit vond ik prachtig, maar inderdaad wel een beetje gebrek aan structuur. Misschien ligt het wel aan het genre.
Ik vind het vooral knap dat Eggers een totaal andere stem heeft dan in die andere boeken. Ik vergat helemaal dat het van hem was.
@ZigZag: Nachttrein naar Lissabon was ook het favoriete boek van 2007 van Doekle Terpstra!
Tsja Dave Eggers.. hij spreekt wel tot de verbeelding, vooral vanwege dat Mc Sweeney tijdschrijft en de buzz eromheen. Ik kwam ook niet door the staggering heen maar heb het nog op de stapel ‘ooit misschien wel uitlezen’ liggen. Met ‘Whats the What’ heb ik nu al drie keer in handen gestaan (want ik vind de titel zo mooi) maar toch niet gekocht en ga dat nu definitief niet meer doen. Blurbs zijn altijd verneukeratief.
The Kite Runner vond ik overigens prachtig. Wel raar dat iedereeeeen het leest. Net als ‘Nachttrein naar Lissabon’, daar zie ik ook veel mensen mee zitten (in de trein).
eh… Correctie: ik heb het boek dus niet gelezen, ik heb alleen maar een dappere poging gewaagd om iets van windbuil Eggers te lezen.
Dave Eggers, alleen al bij het lezen van die naam word ik spontaan analfabeet. Afgaande op jouw verhaal zou dat dus een zegen zijn. Zelf heb ik net als Ivo ‘a heartbreaking work of staggering genius’ gelezen en verder dan een kleine 40 bladzijdes heb ik echt niet kunnen komen. Wat een dramatisch slechte schrijver is die vent!
Ik heb het op 15 november j.l. bij BOLPUNTCOM besteld, en het is blijkbaar zoooo populair dat het nog steeds in bestelling is bij de uitgevert.
Mocht het boek nog aankomen, dan zal mijn vriendin het ongetwijfeld een heel mooi boek vinden, die leest niet anders dan zielige verhalen. Hoe zieliger hoe mooier.
Ik denk dat ze daarom ook op mij valt.
@colson: nee! Je hebt juist een zeer goed geschenk gegeven.
Pffffft. Nou zit ik in een lastig parket. Vorige week heb ik dat , door mij niet gelezen, boek aan een mij zeer sympathiek persoon cadeau gegeven.
Terug vragen maar?
dat is dan buitengewoon jammer en teleurstellend allemaal, want `a heartbreaking work of staggering genius` (dat is niet de aanbeveling op de omslag, maar gewoon de titel van het boek) van diezelfde dave eggers is, tja, wat zal ik zeggen: hartverscheurend en geniaal.
Tja, nu moet ik natuurlijk wel even reageren als tipgever. Zonder ooit De vliegeraar of iets anders van dhr. Hosseini gelezen te hebben, geheel en al op eigen autoriteit dus vond ik het wel een heel erg mooi boek en wilde ik het juist in een keer uitlezen. Smaken verschillen, blabla etc etc. Ik blijf erbij: gewoon wel lezen dus.