Blijf van mijn life

Er was hier laatst een of andere JvT die van mening was dat ik mijn stukjes maar beter in een roze dagboekje met zo’n slot erop kan schrijven als ik zeg dat ik mijzelf waarschijnlijk ook niet zou lezen als ik niet alles wat hier geplaatst wordt zelf zou schrijven. Dat is natuurlijk een beetje de wereld op zijn kop, Jan. Zelf vind je het naar eigen zeggen ‘heerlijk’ om gelezen te worden, en als ik zo eens wat bij je rondlees kan ik me voorstellen dat je blij bent met iedere lezer, maar ik heb niemand gedwongen om hier te komen hoor. Mijn schuld is het niet.

Nu is niets menselijks mij vreemd en wordt dus ook mijn ego best gestreeld door de horden fans die iedere dag langskomen om bevestigd te zien dat ik het de laatste tijd drukker heb met andere dingen (voor die mensen heeft God overigens de RSS-feed uitgevonden), maar dat wil nog niet zeggen dat ik ook ineens iets te melden heb. Ik schrijf in het volle bewustzijn dat ik zelden iets meemaak wat de moeite van het delen waard is, en dat mijn mening er ook maar één (te veel) is.

Een nul, met andere woorden, net zo min als u (en legt u dit staaltje filosofische diepgang vooral naar eigen voorkeur uit: ik ben het niet, of u bent het ook).

Daar zouden meer loggers nou eens een voorbeeld aan moeten nemen. Hoeveel suffe kantoorklerken er niet zijn die denken dat ze een interessant genoeg leven hebben om ons er een ruimhartige blik in te gunnen, en dan nog denken dat we van dit genereuze aanbod gretig gebruikmaken ook. Helemaal tenenkrommend wordt het wanneer er misplaatste literaire pretenties bij komen kijken, en iemand bijvoorbeeld niet opschrijft ‘Ik bestel nog een biertje’ maar ‘Ik hoor mijzelf nog een biertje bestellen’, want o, de getormenteerde loggersziel heeft zichzelf niet geheel onder controle en beschouwt alles van een afstandje, verbaasd over zijn eigen handelen. Wat een flauwekul: wie bier bestelt, doet dat vol overgave, of niet.

Of: ‘ik zie mijzelf een drol leggen’ in plaats van ‘ik leg een drol’. Ik zie mijzelf persoonlijk nooit een drol leggen – ik zit er meestal pal boven en voel dan meestal veel aandrang, behalve om naar beneden te kijken. Ik hoor mijzelf dan meestal wel een drol leggen, en ik voel mijzelf ook een drol leggen, maar bovenal vraag ik me in zo’n geval af waarom je niet kunt zeggen dat je jezelf een drol ruikt leggen, terwijl de geur toch is waar het om gaat bij het faxen met Darmstadt.

Maar het kan nog erger, want voor wie het loggen nog niet persoonlijk genoeg was, is Twitter uitgevonden. Het idee achter dit ‘microbloggen’ is simpel: alles wat je doet, krabbel je op, en zo kun je je leven van minuut tot minuut met de wereld delen. Onvoorstelbaar dat er mensen zijn die dat doen, en nog onvoorstelbaarder dat er mensen zijn die anderen op die manier volgen.

Mijn dag op Twitter zou er ongeveer zo uitzien:

7.18 uur: de wekker gaat, althans volgens het KNMI op dit tijdstip
7.27 uur: eerste snooze
7.36 uur: tweede snooze
7.54 uur: vierde snooze (ja, u hoeft niet alles te weten)
7.55 uur: Darko begint zijn act die hij van YouTube heeft afgekeken; na vier halen in mijn oor sta ik op
8.02 uur: guttegut, wat is de douche weer lekker warm vandaag
8.20 uur: bammetjes smeren
8.45 uur: “Dames. En. Heren! De. Intercity. Naar. Amsterdam Sloterdijk. En. Amsterdam Centraal. Van. Acht uur vijfenveertig. Vertrekt over. Enkele minuten.”
8.46 uur: “Van spoor 3a.”
9.17 uur: Eerste levensbedreigende mok (dank aan ZigZag) automatenkoffie
10.43 uur: Ik geloof dat Twitter meer iets is voor mensen die niet zoveel uitvoeren op het werk
14.32 uur: Wat zou ik ook over een werkdag moeten zeggen?
18.12 uur: Aankomst thuis
18.14 uur: En ja hoor, daar is-ie dan, de langverwachte bolus! Een volmaakte C, met de nootjes van gisteravond er nog tussenuit stekend (ik kijk pas naar beneden als het volbracht is)
20:12 uur: Wat zijn Fokke & Sukke toch onvoorstelbaar niet grappig

Et cetera et cetera, ad infitum.

Nu kan ik me nog voorstellen dat u momenteel een lichte glimlach moeilijk kunt onderdrukken, maar als u bedenkt dat iedere dag er zo uitziet, zal het lachen u snel vergaan. Bovendien hoeft het allemaal niet eens waar te zijn. Natuurlijk zijn Fokke & Sukke oervervelend, laat daarover geen misverstand bestaan, maar ik kan me bijvoorbeeld niet herinneren wanneer ik voor het laatst nootjes heb gegeten.

Nee, ik blijf mij wel richten op zaken die tot algemeen nut ende vermaeck strekken. En voor degenen die later spijt krijgen van al hun openhartigheid, en dat zullen er velen zijn, heb ik al een gat in de markt bedacht: het Blijf-van-mijn-Life-huis.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

16 gedachtes over “Blijf van mijn life”

  1. @ Sparta, graag gedaan. Hoewel niet alle vrouwen kunnen multitasken, zal ik morgenochtend ‘ns een check doen, als ik het niet vergeet.
    En bij jou?

  2. Jee te veel om te reageren. Maak ik ook eens 3 dagen niet mn gewone blogrondje (want Gods uitvindingen begrijp ik wel vaker niet) sta ik gewoon vermeld bij de in het verderfstortende mokken!
    Ha een blogmiek, wat een goed woord Zoot! Het is wel tragisch als mensen ironie niet snappen, geen redden meer aan.
    Verder zou ik wat het getwitter betreft meneer Sontrop willen aanhalen ” ik weiger samen te vallen met datgene wat ik doe – dat vind ik gewoonweg het laagste dat er is, lieden die congruent zijn met hun bezigheden; dat is toch iets totaal absurds.”
    Niet dat ik van die merelroze en nicholas8 of hoe heet ie -blogjes niet leuk vindt, maar het is voor mezelf als zaaiezak wel een troostrijke gedachte..

  3. De belangrijkste les die ik leerde in drie jaar bloggen: geef vreemde figuren zero aandacht. Als ik dat vanaf moment één had gedaan, zou me een hoop irritatie en ellende bespaard zijn gebleven.

  4. Ha Jan!
    Jij ook bedankt voor de 26 hits die je in je eentje hebt verzorgd. Vervelend dat er een misverstand is ontstaan over de mate waarin ik achter mijn stukjes (mijn werk? – dat is iets anders) sta. Ik schaam me er allerminst voor, hoewel, soms misschien een beetje als ik weer iets over poep heb geschreven. Daarnaast heb ik nooit gezegd dat wat ik schrijf de moeite van het lezen niet waard was, integendeel, wat ik schrijf is juist hartstikke leuk. Ik zei dat ik zelden iets meemaak wat de moeite van het delen waard is.

    Maar waar ik me vooral tegen verzet, en volgens mij zit het verschil tussen ons vooral daarin, is het feit dat iedere talentloze boerenlul in de blogosfeer zich zo ontzettend serieus neemt. Die ijdelheid, ik zie trouwens dat je in de tussentijd alweer bent teruggekeerd om te kijken hoe er op je reactie wordt gereageerd, nou, hierbij dan, ontbeer ik ten enenmale, sorry.

  5. Ah, een blogmiek!

    Fijn, dat maakt interessant. Ik verveel me vaak, en Zero’s blog (en dat van m’n achternicht) (echt), leiden af van de verveling.

    Toen ik JvT’s blog begon te lezen zag ik ineens 2 lullen. Neplullen, althans, één daarvan, ik heb er verder geen verstand van (echt niet), maar besloot wel direct te stoppen met lezen. (Blogs gezegd: Ik zag mezelf denken dat ik mezelf zag stoppen met het lezen van het blog.)

    En dat heb ik zelden met Zero’s blog. Dus ook al leest hij zichzelf liever niet, als hij zichzelf niet was, dan nog is het de moeite waard.

    Overigens is Zero’s 18.14-moment bij mij 8.17.

  6. ‘Zero’,

    Jij stelt nul (of niets) voor, akkoord. Ik stel ook niets voor, of althans vrij weinig. Daarover maak ik me geen illusies, want hoewel ik van aandacht geniet, kan ik mezelf prima relativeren. We schrijven allebei om gelezen te worden, anders zouden we onze stukken niet gratis toegankelijk maken op Internet.
    Maar het verschil tussen ons is dat ik volledig achter mijn stukken sta en me niet zoals jij van te voren indek door te zeggen dat wat ik schrijf niet het lezen waard is. Nogmaals, als je dat echt vindt, waarom hou je het dan niet voor je zelf? Ik vind de uitspraak ‘ik zou mezelf niet lezen als ik mezelf niet was’ rieken naar valse bescheidenheid en een vorm van lafheid. Bovenal zie ik het als minachting van je ‘horden fans’ die jouw site lezen. (Terzijde: Nogal wiedes dat je die niet hebt gedwongen je stukken te lezen, hoe zou je dat in godsnaam voor elkaar moeten krijgen? Met vuistslagen?)

    Kortom, wees een vent en sta achter je werk.

    Groet,

    Jan van Tienen
    http://www.janvantienen.nl

    ps. bedankt voor de bezoekers die je middels de link in je lead richting mijn site stuurde, ik koester ze alle tien.

  7. op Hyves zie je in de rubriek Who What Where? eigenlijk hetzelfde als bij Twitter. Regelmatig kom je daar comments tegen als ‘drol aan het draaien @home’ (zelf prefereer ik @work, dat scheelt papier, licht en water, moet je ‘ns op jaarbasis uitrekenen!). Nietszeggendheid delen met anderen is kennelijk een diepgewortelde behoefte van veel mensen…

  8. Ach, ieder z’n afwijking, of dat nu bloggen, twitteren of spelen met modeltreintjes is. Zolang mensen maar niet van me verwachten dat ik hun log of Hyvespagina ga lezen om op de hoogte te blijven. Wie me privé kent mag m’n log gerust lezen, maar degene die dat niet doet is me even lief.

    Dit is *mijn* hobby, ik doe het zolang *ik* er lol in heb en als mijn log stopt heb ik nog steeds een leven. Even spannend of saai als het nu is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *