Nederland is niet voorbereid op rampen, is de conclusie van het rapport Nationale Veiligheid. Overstromingen, terror, drie dagen geen bericht op iamzero.nl, kippenhoest en Dries Roelvink op 1: het kan ons zomaar overkomen zonder dat we er erg in hebben.
Nederland is niet rampenproof. En dat is een ramp. En geef toe, we waren er niet op voorbereid. Geen sirene gehoord toen het schokkende nieuws bekend werd, geen sms’je van de overheid ontvangen; ik moest er zegge en schrijve een dag later zelf achterkomen via de krant, terwijl we het hier toch over mijn bloedeigen veiligheid hebben.
Vierhonderd ambtenaren die al zestien kabinetten lang op de lijst ’te elimineren’ staan, hebben een jaar lang een ‘kritisch onderzoek’ uitgevoerd, waaruit ‘knelpunten’ en ‘blinde vlekken’ naar voren kwamen. Dat zijn dus 400.000 manuren die besteed hadden kunnen worden aan dijkverzwaringen, terrorbestrijding, schrijfcursussen voor zero, ophokplichten en cultureel besef voor gans het volk – als we maar hadden geweten welk onheil ons boven het hoofd hangt.
Maar dat wisten we dus niet.
Nu weten we het gelukkig wel: wanneer je constateert dat je niet voorbereid was, betekent dat de facto en ook een beetje qualitate qua dat je vanaf dat moment wel voorbereid bent. Ik bedoel, als het morgen gaat plenzen en de straten worden nat, dan kunnen we moeilijk volhouden dat we niet gewaarschuwd waren. Het staat er allemaal, in het rapport Nationale Veiligheid.
Kortom, het rapport Nationale Veiligheid zegt wel dat we niet voorbereid zijn, maar dat is helemaal niet zo. Het rapport Nationale Veiligheid is het levende bewijs dat wij op alles voorbereid zijn en strijdbaar als oranje leeuwen. Het is goddomme te belachelijk voor woorden dat uitgerekend in dit rapport te lezen valt dat we geen flauw benul zouden hebben van de donderwolken die zich boven ons samenpakken. Een gotspe, zeg ik u! Wat een cynisme huist er in die ministeries van ons, bah!
Maar waar ik me dan zorgen over maak, is wat we nu eigenlijk gaan doen met die fantastische voorbereiding als zo’n ramp zich daadwerkelijk voordoet. Gewoon je vinger in de dijk stoppen op de plek waar-ie gaat lekken, dacht ik altijd, maar doordat we nu voorbereid zijn, weten we eindelijk dat er veel meer bij komt kijken. In november is er dus (volgens hetzelfde bericht) een heuse overstromingsoefening in mijn geliefde geboortestad Rotterdam. Doe dat in Spijkenisse, denk ik dan, of in Urk. Of in Brabant tijdens carnaval. Maar nee: in 2008 volgt er zelfs een landelijke oefening. Waar moeten we dan heen met z’n allen? Naar het EK voetbal? Ik dacht het niet.
Kortom, de voorbereiding is weer eens piekfijn in orde, maar het resultaat is uiteindelijk een ramp.
Bereidt u zich intussen maar weer voor een paar dagen stilte alhier. En denk maar eens goed na over wat u dan gaat doen.
Een van de grootste rampen die dat land ooit trof was de “uitvinding” van commissies. Door een commissie raakte ik ooit m’n leuke baantje bij het GAK kwijt. De commissie moest onderzoeken hoe de Ziektewet goedkoper kon worden uitgevoerd. “Schaf de afdeling Ziektewet in haar geheel af” luidde het oordeel na ontelbare etentjes en retraites in luxe kuuroorden op de Betuwe. Nou, lekker dan.
Fijn weekend!!
Een stilte hier terwijl mijn eigen schrijftempo zich beperkt tot eens per week en ik dus extra behoefte heb aan leesvoer?
Als ik mocht kiezen zou ik kiezen voor een overstromingsoefening in Rotterdam.
Een bijzonder vermakelijk stukje! 😉
Overstromingsoefening, dat is een geweldig item voor meneer Wilders! Rotterdam helemaal blank voor een dag!
Paniekzaaierij is het allemaal weer….
Een paar dagen stilte alhier? Wat een ramp! Had je ons daar niet beter op kunnen voorbereiden?