Op stap

Kijk, daar komen Jan Peter, Wouter en André aan! De klas van Jan Peter heeft honderd dagen vakantie en maakt allemaal leuke uitstapjes. Vandaag zijn ze in de dierentuin, een ideetje van Marianne uit de andere klas. Jan Peter vindt de mensen uit de andere klas allemaal stom, maar hij heeft plechtig beloofd dat hij ook naar hen goed zou luisteren.

‘Hierheen, jongens!’, roept Jan Peter naar de rest, die een eind achter de drie belangrijkste jongens van de klas aanhobbelt. ‘Kijk eens aan, voor iedereen een lunchpakketje met een krentenbol, een bruine boterham met kaas en twee stuks fruit. Precies zoals het hoort, toch, Ab?’
Ab bevestigt onwillig. Hij heeft helemaal geen zin in dit uitstapje.
‘En jongens, weten we nog wat we hebben afgesproken hebben?’
‘Goed naar iedereen luisteren, Jan Peter!’, roepen allen in koor.
‘Goed zo! Ab, jij gaat naar de olifanten en de nijlpaarden. Jacqueline, jij gaat naar het reptieleneiland en Nebahat naar de groenrugtijgers.
‘Pardon?’
‘Ja Nebahat, die schijnen hier al jaren te zitten en ze vreten al het voer voor de andere dieren op. Doe er wat aan! Guusje! Jij gaat naar de ijsberen. En Ella, jij gaat maar een keer niet naar het vogelparadijs. Jij gaat met Ahmed naar het gorillaverblijf. Wouter, André en ik gaan vast naar het restaurant en misschien hebben we genoeg geld om jullie straks op een ijsje te trakteren.’
‘Ik wil vetarm bananenijs!’, roept Ab.
‘Eerst aan de slag, Ab!’.

‘Moet je kijken, Jan Peter,’ zegt Wouter als ze onderweg naar het restaurant de struisvogels passeren. ‘Dat zijn er wel 150 en allemaal steken ze hun kop in het zand!’.
‘Prima toch, dan hoeven we het gesprek met hen in ieder geval niet aan.’

Nebahat meldt zich als eerste weer in het restaurant.
‘Er is helemaal niks mis met die groenrugtijgers hoor, Jan Peter. Wat mij betreft mogen ze allemaal blijven.’
‘Vind je dat? Nou, dan gaan we dat regelen. Ik ben het er helemaal mee eens!’

Dan komt ook Ab binnen. Hij is duidelijk ontstemd.
‘Dat nijlpaard man, dat beest was dík! Ik heb gezegd dat we zijn voedsel gaan belasten. En een van de olifanten was ook heel dik, maar die bleek zwanger. Ze zag er behoorlijk tegenop. De vorige keer was het een zware bevalling en wat haar betreft was dit de laatste. Ik heb beloofd dat we betere kraamzorg gaan leveren en dat ze gratis de pil kan slikken als ze hierna geen kinderen meer wil.’
‘Zo mag ik het horen, Ab! Goed werk! Ah, daar zul je Jacqueline ook hebben. Zo, die ziet er verhit uit!’
‘Ja da’s echt niet te geloven daar op dat reptieleneiland. Al die lampen, wárm dat je het daarvan krijgt, en een energíe dat dat kost. Dat kan zo echt niet langer, dat zou verboden moeten worden!’
‘Gaan we verbieden, Jacqueline, dank je wel. Hee, daar is ook Guusje. Waar heb jij ook alweer uitgehangen?’
‘Bij de ijsberen, Jan Peter. Daar moeten we met zijn allen echt veel meer aandacht aan besteden. Die jongens die lopen maar een beetje doelloos heen en weer; die moeten we erbij betrekken, die moeten we weer een toekomst bieden. Ik wil beginnen met er 500 extra verzorgers op te zetten.’
‘Vijfhonderd extra verzorgers staan genoteerd!’

Alleen Ahmed en Ella waren toen nog niet terug.
‘Laat mij maar’, zei Ella tegen Ahmed toen ze het gorillaverblijf naderden. ‘Ik weet wel hoe je die asociale beesten te woord moet staan, ik kom hier vier keer per week. Jij altijd met je softe gedoe… ga jij maar in de bosjes liggen en let maar eens op hoe ik dat varkentje was.’
‘Houd de varkens erbuiten, Ella, alsjeblieft.’
‘Ach, je weet toch wat ik bedoel. Hier, let op. Hee, jij daar! Ja, jij met je mooie tanden! Ja, ik zie je wel lachen hoor, lieve schat. Moet je kijken wat een ruimte jij hebt, man, en je hebt niet eens werk. Die huurtoeslag van jou jongen, die gaan we dus even mooi verlagen dit jaar.’

De rest van het verhaal kennen we. En de verlaging van de huurtoeslag werd dus teruggedraaid. Want deze regering luistert heel goed.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.

Naam*

E-mailadres*