Geachte directeur, beste baas,

Het vervult mij met een groot genoegen dat er geen enkele arbeidsrechtelijke grond is waarop u mij het ontslag dat ik u zodirect ga aanbieden, kunt weigeren. Jarenlang heb ik mij dagelijks met enorme tegenzin naar het muffe pand van uw bedrijf gesleept. Het werk dat ik gedurende mijn dienstverband met geveinsde interesse heb verzet, is uiteindelijk van zero nul en generlei waarde geweest, zeker wanneer afgezet tegen het exorbitant hoge salaris dat u voor mijn geringe inspanningen bereid was te betalen. Kilo’s papier en liters koffie later is er van concrete resultaten hoegenaamd niets te bespeuren.

De chagrijnige medeforenzen ’s ochtends in de trein waren bakens van opgewektheid in vergelijking met mijn collega’s die iedere dag weer uit hun stinkende holen tevoorschijn bleken te zijn gekomen. Ik kan u vertellen dat het amateurisme van uw medewerkers werkelijk grenzeloos te noemen is. Kijk ze daar zitten, de lusteloze lemmings die hun grootste intellectuele prestaties leveren bij het koffieapparaat en aan de borreltafel. Vastgekoekt op hun stoelen en hun plekken, als vette etensresten in een nimmer schoongemaakte oven.

Het vooruitzicht om temidden van deze primaten mijn arbeidzame leven langdurig te moeten voortzetten, heeft mij meermalen in het holst van de nacht sidderend van angst doen ontwaken. Ik dank Hem Wiens bestaan ik ontken dan ook op mijn blote knieën dat ik mij heb kunnen ontworstelen aan dit stuurloze schip, en dat ik mij binnenkort vol overgave kan en zal gaan inzetten voor uw concurrent.

Laat ik een voorbeeld stellen aan al uw wikkende wegende weifelende twijfelende medewerkers, en niet langer om de hete brij heen draaien: ik wil mijn werkzaamheden voor u beëindigen – en wel zo snel mogelijk. Graag ontvang ik hierop per omgaande uw onvermijdelijke akkoord.

Met vriendelijke groet,

Zero.

Nieuwe stukjes in je mailbox?

Meld je aan en ontvang een mailtje bij elk ei dat gelegd is.
Loading

10 gedachtes over “Geachte directeur, beste baas,”

  1. @Merel: dat vond ik zelf eigenlijk ook (jammer; geniaal mogen anderen bepalen), maar er lezen nog wel eens wat collega’s mee die zich nu al beklagen dat ze niet in stinkende holen wonen.
    Ik heb nu een list bedacht.

  2. Toch jammer. Ik ben natuurlijk hartstikke blij dat ik een nieuwe baan heb (hoera voor zero!), maar het had allemaal nog veel leuker kunnen zijn als de oude baan wat stommer (of: stom) was geweest.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *