Op speciaal verzoek een korte tutorial.
(0. Lees het boek in ieder geval tot over de helft, en overweeg dan pas de ultieme vernedering voor de schrijver)
1. Pak het boek op en weeg het in je handen.
2. Breng het boek naar je gezicht, steek je linkerduim achter de laatste pagina en laat van achter naar voor alle bladzijden zachtjes tegen het puntje van je neus ritselen. Haal tegelijkertijd diep adem door diezelfde neus en laat de geur van het boek op je inwerken. Overtuig jezelf van het feit dat het betreffende boek om welke reden dan ook niet lekker ruikt.
3. Draai het boek om en bekijk de achterflap. Bewonder, indien aanwezig, het portret van de auteur en bedenk hoe honger en armoede getrotseerd werden om dit kunstwerk tot stand te doen komen.
(ja, ik heb nooit gezegd dat het makkelijk zou zijn).
4. Lees de flaptekst en beoordeel of er in deze aanprijzing nog aanknopingspunten zijn die hoop bieden op een goede afloop. Overtuig jezelf ervan dat alle illusies al door de schrijver om zeep zijn geholpen.
5. Bekijk, indien aanwezig, het prijsje en/of de kassabon en maak de afweging: levert het uitlezen van dit gedrocht mij meer of nog minder waar op voor mijn geld? Het laatste natuurlijk.
6. Lees, eenmaal overtuigd van de uiteindelijke beslissing, nog 15 bladzijden door.
7. Voel daarbij het gelukzalige gevoel in je maag opborrelen. Sta uiteindelijk op en kijk naar beneden, waar je in een diepe, diepe afgrond nauwelijks waarneembaar de nietige auteur ontwaart. Kijk op hem neer terwijl je met een machtige, op je gezicht gebeitelde glimlach het boek definitief dichtslaat.
8. Zoek het gat in de boekenkast, vul het op en laat er nooit meer een straal zonlicht doorheen komen.
Boeken die ik niet uitlees leg ik op een irritant prominente plaats in m’n huiskamer, totdat het niet uitlezen en laten liggen irritanter gaat worden dan het lezen van het boek.
Werkt tot nu toe niet echt heel goed… heb pas 1 van die boeken uit irritatie toch maar uitgelezen (die had ook wel een extreem lelijke voorkant).
Boeken weggooien? Dat is barbaars. Kranten en folders gooi je weg, geen boeken.
Pas zag ik een doos met boeken bij het oud papier staan. Daar kan ik heel slecht tegen, en ik hield mezelf maar voor dat ik haast had en de boeken voor mij niet interessant waren; anders was de doos achterop de fiets naar de Slegte gegaan.
Boeken niet uitlezen heeft ook iets lastigs. Ik ga het stappenplan eens proberen.
Haha, ik ook. Ik heb ze ook wel eens verkocht bij de Slegte, in de oud-papierbak gedaan en naar de kringloopwinkel gebracht. Met een goed gevoel: dan is er weer ruimte in de kast voor boeken die ik wel uitlees.
Ik gooi zelfs wel eens een Boek weg….ik weet het.
Jij hebt nog gaten in je boekenkast! Ik niet, dubbele rijen, stapeltjes er boven op. Niet uitgelezen? Naar zolder!
LOL – leuk stappenplan.
Dat bedoel ik toch? Ik zal dus nog steeds nooit een boek níet uit kunnen lezen.
Dan ben ik ook een cultuurbarbaar. Ik zet het gewoon terug in de kast, zonder ceremonie en zonder pardon. Soms zelfs voordat ik op de helft ben.
Goh, ik doe dat veel simpeler. Ben ik nu een cultuurbarbaar? 😉
@Rose: je hebt het niet begrepen. Als je een boek niet uit wilt lezen, moet het onaangenaam ruiken, anders moet je het wel uitlezen.
Bij stap 2 haak ik al af. De meeste boeken ruiken gewoon lekker. Hoe ouder, hoe lekkerder. (hmz…) En, zoals je misschien weet, is reuk van alle zintuigen het sterkst verbonden met emotie. Dus dan ga ik huilen. Want dan ruik ik dat boek en herinner ik me de spreuk die zoiets zegt als (hij was anders, maar iets in deze strekking): een verhaal bestaat pas als het gelezen is. En dan pak ik (snik) het boek weer op, en worstel me erdoorheen. Want een boek zijn bestaan ontzeggen valt me zwaar. Héél zwaar.
Dank, veel dank. 😉 Ik zal het binnenkort eens proberen. Maar eerst zal ik Bonfire of the Vanities nog één kans geven… Eentje.