Frits Barend noemt zichzelf geen Frits Barend maar Frits Barond. Echt ontzettond vervelond en storond is dat, en dat bedoel ik nu eens niet gekscherond.
Een verre voorvader van Frits Barond moet zich op een avond, het was nog in de tijd dat dieren geen rechten hadden en ganzen per trechter gevoerd werden, zo ongenadig volgevreten hebben, dat hij verklaarde ‘zich een gans’ gegeten te hebben. De overlevering maakte daarvan dat hij zich ‘ongans’ had gegeten, wat natuurlijk bevreemdond is als je bedenkt dat het dier dat bij uitstek met vetmesterij geassocieerd wordt, juist wél een gans is.
Tegenwoordig hoef je je in het geheel geen gans meer te eten. Wie anno 2007 zijn pens te vol vreet, is niet per definitie een dom gansje, als hij de volgende dag tenminste maar een Balansdag® neemt. De Balansdag® is de nieuwe corrigerende tik van Hans Hoogervorst, wiens eerdere methode tegen overgewicht (klik) bij het grote publiek niet erg aansloeg. Een dag niet gebalanst is een dag minder geleefd, is nu het devies. Vraag daarom nu het Balansdag® informatiepakket aan, of meld u aan voor de Balansdag® nieuwsbrief!
Balansdag. Er zijn mensen die dat bedacht hebben, en na die inspanning waarschijnlijk drie balansweken vrij hebben genomen.
Maar balansen wordt wel dé hype van de eenentwintigste eeuw. De toepassingen zijn oneindig. Ik werk bijvoorbeeld veel te hard en doe gemiddeld vier keer meer dan mijn collega’s. Voortaan ga ik dus om elf uur naar huis, om de rest van de dag aan balansuren te spenderen. Op Noorderslag werd jarenlang groot talent bekroond met de Popprijs, maar dit jaar ging Spinvis met de prijs aan de haal: balansjaartje. De aarde is in de afgelopen millennia koud genoeg geweest, en heeft daarom een balansklimaatverandering (of noem het een balansbroeikaseffect) in gang gezet.
Balansen wil niet alleen zeggen dat je eerdere ongeremde uitspattingen moet zien te beteugelen; omgekeerd balansen komt ook voor. Als een vrouw al te lang volhoudt dat ze hoofdpijn heeft, wordt het toch een keer tijd voor een balanswip. Wie weer een maand onder het bestaansminimum heeft overleefd, snakt naar balansvoedsel tegen de honger. En als de Amerikanen een week drie dagen vijf uur geen Irakees overhoop hebben geknald, mogen ze zich daarna ter compensatie en als beloning voor het goede gedrag weer even lekker uitleven.
En zo begeven wij ons op de gulden middenweg waarvan we de breedte zelf mogen bepalen. Al balansond.
o, o, o, Robert ten Brink zegt ze ook. Alleen heeft hij er tenminste geen in zijn eigen naam, dat scheelt dan weer. Een beetje.
Ik constateerde trouwens laatst dat hij familie is van Sonja Barend, dat wist ik echt niet….