José Saramago – Het Beleg van Lissabon (1989)
Het zal vermoedelijk een tijdje stil zijn in deze rubriek, want het laatste boek vóór Tolstojs Oorlog en vrede is vandaag dichtgeklapt. Het was Saramago’s minste werk tot nu toe, over een corrector die de euvele moed opvat om in de drukproef van een geschiedkundig werk het woordje ‘niet’ toe te voegen aan de bewering dat de kruisvaarders de Portugezen zullen helpen bij het verjagen van de Moren uit Lissabon. Burgerlijke ongehoorzaamheid jegens het klerkenbestaan: op zich een alleszins prijzenswaardig thema. Vervolgens krijgt de corrector de opdracht om de geschiedenis te herschrijven, met dien verstande dus dat de Moren nu verslagen moeten worden zónder hulp van buitenaf. Dat verzandt in al te veel oninteressante Portugese historie, afgewisseld met een parallel lopend verhaal van ontluikende liefde tussen de corrector en zijn nieuwe bazin. Zo beschouwd is het een van Saramago’s meest realistische romans, maar in de praktijk bleek het de meest gekunstelde die ik tot op heden tegenkwam.
De vraag die voor mij niet zo interessant meer is maar voor u als vermeend objectieve doch geïnteresseerde leek wellicht wel, is of ik dit boek nu het minste van Saramago vind omdat het zo is, of omdat ik zo onder de indruk was van de boeken van Saramago die ik eerder las. Zo gaat dat ook vaak met muziek: de laatste cd van een band is bijna altijd minder dan de voorganger, wat wellicht helemaal niet zo vanzelfsprekend zou zijn als ze in omgekeerde volgorde waren verschenen. Of dat voor BZN ook geldt, weet ik overigens niet; u weet waarom.
Maar laat ik u niet alsnog enthousiasmeren voor een boek dat me zelf teleurstelde. Er is zoveel mooiers te krijgen, zoals wellicht Oorlog en vrede. Ik heb eens uitgerekend dat ik daar 33 dagen over doe als ik per dag gemiddeld 50 bladzijden lees, hetgeen een schier onmogelijke opgave lijkt.
De tijd loopt… NU (waarmee zelfs Jos Brink nu al zijn intrede heeft gedaan op dit log, het moet niet veel gekker worden).
Update 22.52 uur: het record van 14 pagina’s is inmiddels ruimschoots aan diggelen.
Je schiet best op met Oorlog en vrede
Nee, dat is echt een compleet ander verhaal.
Ik heb de stad der blinden gelezen, heeft het iets met dat boek te maken of begint hij met een totaal nieuw verhaal?
Dat zou goed kunnen, Quotidiana, maar zeker weten doe ik het niet – zo weinig oplettend heb ik de Portugese geschiedenis over mij heen laten komen. Saramago’s beste boek vond ik De stad der zienden.
Hmm, zegt Saramago toevallig in het boek iets over Martim Moniz, die zichzelf tussen de poorten van Lissabon zou hebben gegooid? Wat vond je zijn beste boek?
Ik kan me niet herinneren dat ik het zo’n opgave vond, maar ik sloeg af en toe ook wel een stukje over, dat helpt.
@Woordenaar: Tolstoi toi toi! (pff)
@Chantal: jazeker, met gemak, maar niet als het oeverloze beschrijvingen van veldslagen zijn. Het valt mee tot op heden (74 blz. na de eerste dag die nog voortduurt), er is nog geen schot gelost.
50 blz per dag? Dat haal ik wel hoor, zeker als het me boeit.
Toi, toi, toi! (om dan ook Ted de Braak er bij te halen)