Je hebt dezer dagen een leeg bestaan als je niet aan ten minste één WK-pool meedoet. Ik heb mijn handen vol aan Zweitausendundsechsweltmeisterschaftsmannschafts manager, een competitie waarin ongeveer 35 collega’s strijden om de pot. De opzet: stel zestien spelers uit zestien verschillende landen op in het Oud-Hollandsche 4-3-3-systeem en een reservebank van vijf spelers die pas na de groepsfase gaan meedoen. Punten zijn uitsluitend te verdienen als je spelers worden opgesteld, en bij voorkeur nog iets zinnigs doen (scoren, winnen, nul houden, kaart ontvangen etc.).
Best leuk om zoiets zelf op te zetten, maar als organisator werd ik gedwongen om mijn team als eerste in te zenden; anders kon ik afkijken bij de anderen. Op zich best te billijken, maar ik had mijn opstelling nog niet klaar of mijn helden strompelden een voor een geblesseerd van het trainingsveld. Mijn keeper, de Mexicaan Oswaldo Sanchez, moest zelfs terug naar Mexico voor de begrafenis van zijn vader.
Heb ik weer.
De afgelopen dagen keerde het tij echter. Sanchez kondigde aan dat hij direct nadat hij zijn vader onder de zoden had gelegd linea recta per privé-jet terug naar Duitsland zou vliegen, en hij staat vanavond gewoon onder de lat; Michael Ballack had vrijdag best kunnen spelen, maar zijn tijd komt dit WK nog wel; en ieder moment verwacht ik een bericht op Teletekst over de wonderbaarlijke wederopstanding van bikkel Gennaro Gattuso. Kortom, ik heb alle vertrouwen in mijn sterrenteam:
- Oswaldo Sanchez (Mex)
- Robert Ayala (Arg)
- Carles Puyol (Spa)
- Jacek Bak (Pol)
- Lee Young-Pyo (ZKo)
- Gennaro Gattuso (Ita)
- Michael Ballack (Dui)
- Frank Lampard (Eng)
- Ronaldinho (Bra)
- Milan Baros (Tsj)
- Arjen Robben (Ned)
- Oleksander Shovkovsky (Oek)
- Tsuneyasu Miyamoto (Jap)
- Cristiano Ronaldo (Por)
- Thierry Henry (Fra)
- Zlatan Ibrahimovic (Zwe)
Eén ding is wel duidelijk, en dat is dat vrijwel iedere wedstrijd een geheel nieuwe dimensie krijgt. Normaal gesproken zou het me niet zoveel schelen of Argentinië met 2-0 of 2-1 wint van de Elfenbeinküste, maar meneer Drogba boorde met zijn late treffer wel weer een paar punten voor Robert Ayala door de neus (die immers de nul niet hield). Om nog maar te zwijgen over de punten voor alle concurrenten die Drogba wel hebben opgesteld.
Ik voorspel voor vandaag twee doelpunten voor Robben en een schoon doel voor Sanchez.