President Ahmadinejad van Iran geeft volgens de Volkskrant geen moer om de VN-sancties die zijn land boven het hoofd hangen. Sterker nog, de dreigementen van Bush en consorten interesseren hem volgens het artikel zelfs ‘geen mallemoer’.
Zowel in de kop als in het artikel bevindt de betreffende moer (of beter gezegd: de ontbrekende) zich tussen aanhalingstekens; met andere woorden, Ahmadinejad wordt geciteerd. Ook de Arabieren gebruiken dus een stukje schroot om hun desinteresse over iets uit te spreken. Met een kwinkslag richting het aanstaande wereldkampioenschap voetbal had Ahmadinejad ook kunnen zeggen dat de wereldwijde veroordeling van zijn nucleaire ambities hem ‘geen bal’ kon schelen, maar kennelijk biedt het Arabisch die mogelijk niet, om nog maar te zwijgen over de jota (een typisch westerse uitvinding), de zier en de sikkepit.
De eerste mens die wél ergens een sikkepit voor over heeft, moet overigens nog geboren worden; wat dat betreft moet de waardeloosheid ervan ook enigszins gerelativeerd worden.
Maar het blijft een opvallende woordkeuze, van Ahmadinejad. Gezien zijn doorgaans oorlogzuchtige en weinig genuanceerde uitspraken zal hij ongetwijfeld het Arabische equivalent van ‘mallemoer’ in zijn mond hebben genomen, maar had de Volkskrant slechts plaats voor vier chocoladeletters: ‘moer’.
Onzorgvuldig vertaald. Slechts de mallemoer, waarnaar wij allen hard op weg zijn, was hier op zijn plaats geweest.
Een gedachte over “Moer”
Reacties zijn gesloten.