Oversterfte

Met een zwaar gemoed was Stevie Wonder die laatste dag van het jaar uit zijn bed gestapt. 2020 was een miserabel jaar geweest, en 2021 zag er vooralsnog niet per se hoopvoller uit. Hij maakte een kop koffie, kookte een eitje en pakte een Nederlandse krant van de stapel. Een opmerkelijke keuze misschien, maar wat maakte het allemaal uit; het is niet dat hij The Washington Post wél zou kunnen lezen.

Plichtmatig sloeg hij de bladzijden om – al had hij kunnen zien, dan nog had hij niets begrepen van al het gedoe over toeslagen, boodschappen en bijstand, of het feit dat het zogenaamd best georganiseerde land van Europa als laatste begon met vaccineren. Zelfs als hij het Nederlands wel machtig was geweest, was dit zeer de vraag geweest.

Maar toen gebeurde het onmogelijke: op pagina 6 stond een grafiek, en Stevie Wonder zag wat die betekende! Het was geen leuk nieuws – er was sprake van een flinke oversterfte in Nederland – maar hij, Stevie Wonder, kon het zien!

Verder lezen Oversterfte

Ruimtevaart

Vergeet corona, vergeet het klimaat. Vergeet de vluchtelingen, vergeet de EU: de verkiezingen op 17 maart zullen beslist worden op het thema ruimtevaart. En terwijl D66 en GroenLinks niet verder komen dan een proof of concept voor zonnepanelen op Mercurius en windmolens op Venus, de PvdA en de SP vastlopen op mogelijkheden om de rode planeet bewoonbaar te maken, de VVD de weg naar de maan nog het liefst zou asfalteren en Henk Krol vooral wat ruimte voor zichzelf nodig heeft, heeft Forum voor Democratie zijn glorierijke ruimtevaartambities nu al (tromgeroffel) gelanceerd in het concept-verkiezingsprogramma.

Joost Eerdmans, de naam zegt het al, moest weinig hebben van ‘die luchtfietserij’, maar terwijl die bezig was met zijn mislukte coup, stortte Thierry Baudet zich in de paar dagen dat hij geen toegang had tot het partijkantoor vol overgave op de uitwerking van het astronomisch gedachtegoed van zijn partij. En wat een prachthoofdstuk is het geworden!

Verder lezen Ruimtevaart

Vertrouwen

Merkwaardig nieuws waar het Acht Uur Journaal gisteren mee opende: het vertrouwen in de koning is gedaald tot een historisch dieptepunt. Nog maar 47 procent van de Nederlandse bevolking heeft ‘tamelijk veel’ of ‘veel’ vertrouwen in de koning, terwijl dat in april nog 76 procent was. Onder andere zijn reisjes naar Griekenland, de aanschaf van een bescheiden vaartuig van 2 miljoen euro en de wat fors uitgevallen thuiswonende beurs van zijn dochter zouden debet zijn aan de forse daling.

Vreemd, want de koning is alleen maar. Hij wordt geboren als koning en gaat als koning weer dood – het is niet dat we veel te kiezen hebben. Wat valt hier wel of niet te vertrouwen? Is het wantrouwen onder het Nederlandse volk inmiddels zo diepgeworteld dat men zelfs bij Willem-Alexander denkt dat er sprake is van fake king?

Verder lezen Vertrouwen

Spuitangst

Wanneer iemand zegt: “Ik geloof wel dat er een virus is, maar…”, weet je twee dingen zeker: wat volgt, is flagrante flauwekul, en je hebt alsnog wel degelijk met een ontkenner te maken.

Maar laten we het van de positieve kant bekijken: of het nu de wereld in gebracht is door Bill Gates of door Chinese vleermuizen, de meeste mensen geloven in ieder geval dat het virus bestáát. Daarnaast is er brede consensus dat we collectief – wappies & schaapjes alike – graag zo snel mogelijk weer terug willen naar normaal: ziedaar gemeenschappelijke grond voor een uitweg uit deze ellende. Dat er na een jaar en bijna twee miljoen doden verder nog steeds mensen rondlopen die Covid-19 afdoen als een griepje, is dan hooguit onhandig of irritant.

Verder lezen Spuitangst

Hemelpoort

Een jaar of zestien zal ik zijn geweest. De donshaartjes op mijn wangen begonnen zich langzaam maar zeker tot echte baardharen te ontwikkelen, maar ik mocht als bijna-volwassene nog altijd op een kinderkaartje mee naar binnen bij Sparta. Dat was geen regel van Sparta; nee, dat was een regel van mijn vader. Sparta zelf legde de leeftijdsgrens bij 11 jaar, maar mijn vader vond dat vijf jaar later nog steeds allemaal maar flauwekul. “Ik ga toch godvergeme geen elf gulden vijftig voor een kind betalen als het ook voor tweevijftig kan?”

Talloze wedstrijden hebben we zo gezien op het Kasteel. Mooie wedstrijden, spannende wedstrijden, maar vooral ook heel veel afzichtelijke wedstrijden. Maar dat voetbal, dat was eigenlijk maar bijzaak. Met je vader naar het stadion, dat was de essentie. Daar zitten, daar zijn en een beetje mopperen op wat zich op het veld afspeelde. “Wat een ziekenhuisbal”, “Haal die vent er toch uit”, “Snap jij dat nou, dat ze die nog opstellen?” en vooral heel veel “tsjonge jonge jonge”.

Verder lezen Hemelpoort

Routekaart

Ineens was-ie daar: de routekaart, het pronkstuk van de post-corona-overheidscommunicatie. Nu mag de overheid niet achter de voordeur kijken, maar het lijkt toch vrijwel uitgesloten dat deze prachtig vormgegeven poster inmiddels niet op eenieders toilet in A1-formaat te bewonderen is.

Met de presentatie van de routekaart is het spel uit: het vervolg van de coronacrisis is volkomen voorspelbaar, saai welhaast, omdat we exact weten wat ons te wachten staat. (…) Dachten we! Want Nederland zou Nederland niet zijn als niet binnen 24 uur de handhavers van alle genoemde maatregelen met een aanvullend punt zouden komen: woensdag pleitte de politiebond voor een totaalverbod op alcohol. Maar die maatregel komt op het hoogste niveau van de routekaart in het geheel niet voor!

Verder lezen Routekaart

Oplieren

Het begon, kort na de uitbraak, allemaal met een gereedschapskist in de strijd tegen het coronavirus. Gisteren bleek dat daar een grote, lompe hamer in zit, die hopelijk groot genoeg is om minuscule druppeltjes en aerosolen mee plat te slaan. In de tussentijd zijn met die hamer een gammele app en een dashboard gebouwd; daarna is een dito escalatieladder in elkaar getimmerd, die nu is opgelierd tot routekaart.

Na een half jaar crisis beginnen we met zijn allen wel wat persconferentiemoe te worden; sommigen vinden zelfs ronduit dat het kabinet moet oplieren. Het trucje kennen we zo langzamerhand wel: een dag voor de persco worden de maatregelen in de week gelegd (in vakjargon: uitgelierd) om te kijken wat de mensen ervan vinden; Xander van der Wulp mag vlak voor aanvang raden wat Rutte zal gaan zeggen, waarna Rutte de voorspelde maatregelen een voor een opliert, waarna Xander ze nog een keertje mag samenlieren, met als gevolg dat de maatregelen helemaal uitgekauwd en opgelierd zijn nog voordat ze goed en wel in werking treden.

Verder lezen Oplieren